«علی شکوری راد» عصر یکشنبه در نشست "نگاهی به جنبش دانشجویی ایران" که به میزبانی حزب اراده ملت برگزار شد، اظهار کرد: ما شاهدان دوره هایی از جنبش دانشجویی ایران بودیم و از این روند روایت های مستقیم داریم. سال ۵۷ وارد دانشگاه تهران شدم که دانشگاه مادر بود. آن زمان تعداد دانشجویان کشور ۱۸۰ هزار نفر بود اما اکنون 20 برابر شده، با اینکه فضای دانشجویی از نظر کمیت به گستردگی امروز نبود ولی زنده و اثر گذار و در به روی دانشجو همه جا باز بود.
وی افزود: بیشترین کنش ها در دانشکده فنی و پزشکی بود. دانشجویان دانشکده فنی به صورت پیوسته تا مدرک فوق لیسانس را می گرفتند به همین دلیل دانشجویان این دو دانشکده سرآمد دانشجویان دانشگاه تهران بودند و نبض جامعه در دانشگاه می تپید.
شکوری راد گفت: دو هفته قبل از انقلاب دانشجو شدم، بعد پیروزی دانشگاه تعطیل شد. فعالیت های دانشجویان مسلمان در کتابخانه اسلامی دانشگاه بود و چپ ها در کتابخانه دانشجویی فعالیت می کردند. هر گروه هم کوی و خوابگاه خودشان را داشتنند. بعد از انقلاب اکثر دانشجویان به گرایش های سیاسی خاصی متمایل و هوادار گروهی شدند. ورودی های سال ۵۸ مشخص بودند به این صورت که مشخص بود هر دانشجو به کدام گروه تعلق دارد.
دبیرکل حزب اتحاد ملت یادآور شد: احزاب و گروه ها، انجمن های دانشجویی مختلفی را در دانشکده ها تشکیل دادند هر انجمن هم یک اتاق و یک دیوار برای نصب اعلامیه داشت. ولی انجمن های اسلامی خودجوش راه اندازی شد که بعد از تشکیل در بهار سال ۵۸، درتابستان سال ۵۸ بیشتر تحولات در کوی دانشگاه رقم می خورد.
وی افزود: جنبش دانشجویی فقط به مذهبی‌ها و چپ‌ها اختصاص نداشت اولین انجمن دانشجویان مسلمان توسط مجاهدین خلق طراحی شده بود. در این حین، انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌ها هیچ گروهی از بیرون نداشتند و خودجوش در دانشگاه‌ها تشکیل شدند و پس از تشکیل در بهار سال ۵۸ در تابستان سال ۵۸ بیشتر تحولات در کوی دانشگاه رقم می خورد.
این فعال اصلاح طلب ادامه داد: انجمن های اسلامی، دفتر تحکیم وحدت اول را شکل دادند و قبل از اعلام عمومی در اوایل سال ۵۹ اقدام به تسخیر لانه جاسوسی کردند بعد از مدتی دانشجویانی که بیرون از آن داستان بودند، دفتر تحکیم دوم را تشکیل دادند.
شکوری راد فعالیت انجمن اسلامی را در چند حوزه مختلف ارزیابی و خاطرنشان کرد: از پیروزی انقلاب تا انقلاب فرهنگی یک دوره است. دوره های بعدی فعالیت جنبش دانشجویی و دفتر تحکیم؛ از انقلاب فرهنگی تا باز شدن دانشگاه ها، باز شدن دانشگاه تا رحلت امام (ره)، از رحلت امام تا دوم خرداد و تا کنون بوده است. جنبش دانشجوئی ایران شرایط و اتمسفرهای مختلفی را تجربه کرد، که در این رهگذر فراز و فرودهای زیادی به خود دیده است.
وی افزود: چپ اسلامی به معنای طرفداری از اقشار ضعیف و علیه امپرایالیسم بود که روش، عمل و حرکت خود را از احزاب فعال چپ مارکسیستی می گرفتند.
شکوری راد خاطرنشان کرد: به روایت ها و تحلیل های مختلف در خصوص کم اثر بودن دانشجویان نقد دارم، جنبش دانشجویی در ایران خیلی اثر گذار بود ولی تقدیس نمی کنم به هر حال دانشجویان و روزنامه نگاران فقدان و خلا احزاب را پر می کردند که البته غیبت احزاب فراگیر و مستقل به فضای سیاسی آسیب زد، ولی دانشجویان و روزنامه نگاران مجبور بودند بار زمین مانده بود را از زمین بردارند و شاهدیم در این دوره آن بار را زمین گذاشته اند.
وی افزود: زمانی انقلاب اسلامی پیروز شد دوره پر رنگ بودن ایدئولوژی بود، حتی سروش هم مسائل را ایدئولوژیک می دید. دانشجویان تحت مدیریت روحانیون و ذیل آن عمل می کردند و در مساجد دور هم جمع می شدند. هم قبل از انقلاب و حین انقلاب نبض کار را در دست گرفتند. جهاد سازندگی که خیلی موثر بود، توسط دانشجویان شکل گرفت که در زمان خودش حرکتی بزرگ و اثر گذار بود البته شاید نقد هایی هم به آن وارد باشد.
دبیرکل حزب اتحاد ملت، گفت: من در بطن ماجرا بودم و می توانم روایت های دست اول ارایه بدهم. دانشجویان قبل از انقلاب تحت تاثیر دکتر شریعتی و شهید مطهری بودند. بعد از انقلاب هم از آیت الله دستغیب تاثیر می گرفتند. بعد از انقلاب حزب جمهوری اسلامی و جامعه روحانیت مبارز انتخابات را می بردند آنها لیست می دادند و مردم رای می دادند. در انتخابات مجلس سوم دانشجویان لیست دادند مجمع روحانیون مبارز از آن لیست حمایت کرد و آن لیست یک پارچه رای آورد.
شکوری‌راد افزود: در انتخابات سال ۶۷ بحث فقر و غنا مطرح شد که پرچم آن در دست دانشجویان بود. دانشجویان به فکر تغییر و رقابت حداکثری بودند. تفکر چپ اسلامی به عهده دانشجویان بود و جناح راست دست حزب جمهوری اسلامی و جامعه روحانیت مبارز بود و دانشجویان با حضرت امام (ره) و چپ اسلامی ارتباط داشتند چون جناح چپ دولت موسوی را دولت مارکسیستی می دانستند.
وی ادامه داد: چرا چریک های مدافع خلق و مجاهدین خلق متناظر دانشجوئی خود را ایجاد کرد؟ در سال ۶۲ و ۶۷ در دفتر تحکیم بودم کنش های سیاسی ما مستقل بود. دفتر تحکیم در دوره اول از هاشمی اعلام حمایت کرد ولی ۱۶ بند شرط گذاشت. به عنوان مثال وقتی خودروهای پرو ۴۰۵ در دوره هاشمی وارد کشور شد، دانشجویان مخالف بودندچون این خودروها را بخش جامعه بود می توانست استفاده کند و حتی می گفتند یک دستگاه از این ماشین را در خیابان آتش بزنیم که مخالفت خود را اعلام کرده باشیم.
شکوری راد خاطرنشان کرد: در مجلس ششم روزنامه نگاران به حدی سیاسی شده بودند که لیست مستقل دادند، چرا اینگونه شد؟ چون بار احزابی را به دوش می کشیدند که وجود نداشتند. قبل از رحلت امام (ره) در ملاقاتی که دفتر تحکیم وحدت با رهبری داشت من حاضر بودم، دانشجویان علیه طبرزدی شکایت کرده بودند که ایشان مخالف بود و فرمودند؛ می خواهید علیه یک دانشجو شکایت کنید؟