به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش، نورالدین فراش روز دوشنبه در پنلی در نهمین کنفرانس ملی انجمن جمعیت شناسی ایران در مقاله‌ای با عنوان "تحصیلات و جدایی گزینی فضایی؛ در کلان شهر تهران" اظهار داشت: جدایی گزینی فضایی به تراکم فضایی افراد با وضعیت های اجتماعی مشابه، صرف نظر از این که ملاک های تفاوت اجتماعی آن ها با دیگران اشاره دارد.
وی با اشاره به اینکه این مفهوم ارتباط نزدیکی با نابرابری‌های اجتماعی دارد، افزود: الگوهای جدایی گزینی قواعد سازماندهی فضای شهری را تشکیل می دهند و باعث جمعیت نامتجانس در شهرها می شوند.
به گفته این پژوهشگر در کلان شهر تهران نیز به دلیل افزایش ظرفیت دانشگاه ها و موسسات آموزشی، تعداد افرادی که تحصیلات دانشگاهی دارند به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است اما هنوز مشخص نیست که تا چه میزان جدایی گزینی فضایی بر اساس سطوح تحصیلی در این شهر وجود دارد.
فراش با بیان این نکته که این مقاله بررسی جدایی گزینی فضایی گروه های مختلف تحصیلی و تمایزات مکانی این گروه ها در سطح حوزه های آماری کلان شهر تهران بر مبنای داده های سرشماری ۱۳۹۰ است، یادآور شد: داده های مورد نیاز در قالب نقشه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و تحلیل جدایی گزینی فضایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان تحصیلات پایین تر در همدیگر ادغام شده اند و بیشتر در مناطق جنوب و جنوب شرق سکونت دارند.
وی ادامه داد: نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که جدایی گزینی فضایی زنان دارای تحصیلات دانشگاهی بیشتر از مردان است. توزیع و تحلیل فضایی تفاوت میان بخش جنوبی و شمال شهر را نمایان می سازد.
این پژوهشگر خاطر نشان کرد: نتایج تحقیقات دلالت بر آن دارد که افراد به صورت خوشه ای و با توجه به ویژگی های اقتصادی و اجتماعی در کنار گروه های مشابه قرار گرفته اند.
نهمین کنفرانس ملی انجمن جمعیت شناسی ایران از امروز ۲۰ آبان ماه در تالار ایوان شمس آغاز شده و تا فردا با برگزاری نشست های تخصصی ادامه دارد. /