شاهرود - ایرنا - اهالی روستای رضاآباد شهرستان شاهرود از نبود آب آشامیدنی گلایه داشته و از مسئولان رسیدگی به این موضوع را خواستار شدند.

 روستای عشایرنشین رضا آباد از توابع بخش بیارجمند شهرستان شاهرود در ۲۵۰ کیلومتری جنوب شرقی شاهرود و ۱۲۳ کیلومتری جنوب شرقی بیارجمند در شمال منطقه پارک وحش خارتوران واقع شده است.

رضاآباد کویری و عشایرنشین با جمعیت بیش از ۲۰۰ خانوار دارای اقامتگاه‌های بوم‌گردی و سیاه‌چادرهای عشایری است که سالانه میزبان علاقه مندان و گردشگران بسیاری است.

کمبود آب در بیارجمند به ویژه در سال‌های گذشته، همواره یکی از مشکلات مردم این بخش از شهرستان شاهرود بوده و سبب شده تا بیشترین اعتبارات دولتی در این منطقه صرف اجرای طرح‌های آبرسانی، اصلاح شبکه و احیای قنات‌ها شود.

از تابستان سال ۹۵ تاکنون از قطعی های مکرر و کمبود آب در روستاهای منطقه خارتوران و بیارجمند چندگزارش‌ از سوی خبرگزاری ایرنا تهیه شده و همچنان ۱۱ روستا از مجموع ۴۲ روستای این منطقه با تانکر آبرسانی می‌شوند.

مردم روستای رضا آباد، آب مصرفی برای شست و شو و استحمام را از طریق آب لوله کشی دریافت کرده و آب آشامیدنی هم  از طریق یک حلقه آب چاهی که به تصفیه خانه‌ای مجهز است، تهیه می کنند.

فرسودگی لوله‌های شبکه روستایی در این منطقه باعث نشت آب لوله کشی  در زیر زمین و افت فشار در روستا را به همراه دارد.

برای تهیه آب آشامیدنی می بایست اهالی روستا به تصفیه خانه مراجعه کرده و آب مورد نیاز را به وسیله دبه هایی حمل کنند که این امر در ۱۰ روز اخیر مشکلاتی را برای آنها به وجود آورده است.

خبرنگار ایرنا در گفت و گویی با تعدادی از این اهالی علت را جویا شده و این گزارش تهیه شده است.

علی احمدی یکی از اهالی این روستا، گفت: ۱۰ روزی است برای تهیه آب آشامیدنی با مشکل پمپاژ آب روبرو هستیم.

احمدی ادامه داد: چندی پیش برای پمپاژ آب یک پمپ دست‌دوم در این محل نصب شد که به دلیل نامعلومی هر چند ساعت یکبار داغ کرده و خاموش می شود.

وی با بیان اینکه این امر موجب شده صف طولانی برای تهیه آب ایجاد شود، افزود: مشکل آب لوله کشی هم این است که چنان چه مقدار کمی فشار درون لوله‌های انتقال آب افزایش یابد، بیشتر لوله‌ها بر اثر فرسودگی یا کم قطربودن دچار ترکیدگی می‌شوند.

زهرا حسینی هم با بیان اینکه آب آشامیدنی که با صرف زمان طولانی گرفته می شود هم قابل شرب نیست، افزود: مدت زیادی است که فیلتر دستگاه تصفیه آب تعویض گردیده و آب دریافتی مزه بدی می دهد به طوری که کودکان از خوردن آن امتناع می کنند.

حسینی از مسئولان خواست پمپ آب جدیدی تهیه کنند تا بیش از این مردم به زحمت نیفتند.

داوود عرب اسماعیلی یکی دیگر از اهالی این روستا هم گفت: از آن جایی که فاصله میان روستاها در این منطقه کویری زیاد است، امکان تهیه آب آشامیدنی از روستاهای نزدیک تر به سختی امکان پذیر است.

وی خرابی موتور پمپ چاه را دلیل اصلی قطع آب آشامیدنی روستا عنوان کرد و افزود: قطعی های مکرر آب آشامیدنی این روستا یکی از مشکلات اساسی اهالی است که هر از چند گاهی مردم را با دشواری های زیاد مواجه می کند.

عرب اسماعیلی با اشاره به اینکه ظرفیت لوله‌هایی که برای انتقال آب استفاده می‌شود کمتر از آبدهی موتور پمپ است، تصریح کرد: این امر موجب ترکیدگی مدام لوله‌ها و وارد شدن فشار بیشتر بر پمپ آب می‌شود.

علی مهدوی هم گفت: در روستاهای این منطقه از خارتوران سطح آب های زیر زمینی بالا بوده و با حفر چاه می توان آب به دست آورد اما این آب بسیار شور و بد مزه است.

وی با بیان اینکه از آب لوله کشی فقط برای شست و شو و استحمام استفاده می شود، افزود: یک حلقه چاه و تصفیه خانه موجود هم توسط یک خیر چند سال پیش ساخته شد و مسئولان هیچ کمکی در این زمینه نکردند.

اسماعیل حسین پور رئیس اداره آبفار شاهرود سه شنبه در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: پمپ دستگاه آب شیرین کن این روستا تعمیر شده و بزودی نصب خواهد شد.

وی با بیان اینکه خدمات دهی این دستگاه برعهده شورای روستاست، افزود: این دستگاه در چند سال قبل توسط خیری اهداء شده، اکنون بعد از چند سال کار به خرج افتاده که هزینه بالایی برای نگهداری مورد نیاز است.

حسین پور با بیان اینکه برای ادامه کار این دستگاه دستکم ۱۵۰ میلیون ریال نیاز است، تصریح کرد: ردیف اعتباری برای این گونه موارد دیده نشده و باید از طریق خیران این مشکل حل شود.

شهرستان شاهرود با ۵۳ هزارکیلومتر مربع وسعت و ۲۴۰هزارنفر جمعیت در شرق استان سمنان قرار دارد.

شهر بیارجمند، مرکز بخش بیارجمند، در ۱۱۰ کیلومتری جنوب شرق شاهرود قرار گرفته و تا سمنان ۳۱۰ کیلومتر فاصله داشته و این بخش با بیش از ۱۰ هزار نفر جمعیت ۴۲ روستا دارد.
رضا آباد با بیش از ۲۰۰ خانوار جمعیت در شمال منطقه پارک وحش خارتوران در ۲۵۰ کیلومتری جنوب غربی شاهرود و ۱۲۳ کیلومتری جنوب بیارجمند واقع شده است.مهم ترین جاذبه گردشگری این منطقه تپه های ماسه ای ، سیاه چادرهای عشایری و دست بافته های زنان است.