علی درجانی با اشاره به کشت محصول راتون در سطحی معادل ۸۰ هزار هکتار در سال جاری در گیلان اظهار داشت: ارزش تقریبی راتون برداشت شده بیش از ۷۶۰ میلیارد تومان است.
به گزارش ایرنا، راتون برنجی کم رنج تر از برنج اولیه و یکی از راهکارهای افزایش تولید برنج در واحد سطح، در واحد زمان با توانایی تولید پنجه و پانیکول جدید بعد از برداشت محصول اصلی و اولیه است. اسامی محلی که در گیلان برای برنج راتون به کار می رود عبارت است از: شاه‌بج ، شی ورز، ورزازاکـی و از استفاده‌های آن در منـاطقی کـه کـشت مجـدد بـرنج بوسـیله کمبـود آب آبیاری و هم چنین درجه حرارت پایین در پایان فصل رشد، محـدود مـی‌شود، راتونینـگ با طول دوره رشد و نمو کوتاه مـی‌توانـد یـک گیـاه جدیـد را ایجـاد کند.
استفاده از راتون نسبت به سایر کشت‌های دوم در برنج آسـان‌تـر و کـاربردی‌تـر اسـت. طبق آمار سازمان جهاد کـشاورزی اسـتان گـیلان سـطح زیـر کـشت گیـاه راتـون بـرنج در سال‌های اخیر بالاترین سطح زیر کشت را به عنوان کشت دوم در مقایسه با سایر کشت‌های دوم نظیر شبدر، ترب و کلزا داشت. بنابراین ظرفیت قابل توجـهی بـرای افـزایش محـصول برنج از طریق استحصال راتون در شـمال کـشور وجـود دارد کـه باید بـا اسـتفاده از تحقیقات و مطالعات بیشتر، مدیریت بهینه برای تولیـد بیـشتر راتـون را مـشخص کرد. ایـن مسأله توجه هر چه بیشتر برای تولید راتون در استان را ضروری می‌سـازد.
استان گیلان ۲۳۸ هزار هکتار اراضی شالیکاری دارد که سالانه یک میلیون و ۱۶۰ تن شلتوک از آن استحصال می شود و از این میزان حدود ۷۵۰ تن برنج سفید با کیفیت بدست می آید.
بیش از ۳۱۷ هزار بهره بردار بخش شالیکاری گیلان همه ساله برای کاشت برنج ، ابتدا در فصل زمستان دو نوبت زمین های شالیزاری را همزمان با بارش های زمستانه شخم می زنند تا هم زمینه نفوذ آب به خاک را فراهم آورند و هم نسل آفات باقیمانده در پوشش گیاهی نابود شود.
پس از آن در نیمه اول فروردین ماه، خزانه گیری نشاء برنج آغاز می شود و از نیمه دوم فروردین تا پایان نیمه اول اردیبهشت ماه، نشاء برنج دستی یا مکانیزه به زمینی که از قبل با تیلر آماده و سپس آب تخت شده، منتقل می شود.
از نیمه دوم اردیبهشت ماه تا اواسط نیمه اول تیرماه نیز فصل داشت برنج است که در این مدت، وجین و مراقبت های گیاهی انجام می شود. از اواخر نیمه دوم تیر تا پایان شهریورماه نیز به تناسب جدول زمان کاشت، فصل برداشت برنج در استان گیلان است.
استان گیلان بزرگترین تولیدکننده ارقام بومی و باکیفیت برنج در کشور است و رتبه اول کشور را از لحاظ سطح زیرکشت و همچنین رتبه دوم تولیدکننده برنج بعد از استان مازندران را به خود اختصاص داده است.
ارقام هاشمی، علی کاظمی، صدری، حسنی و دیلمانی جزو رقم های کیفی و ارقام گوهر، سپیدرود و خزر جزو رقم های پرمحصول است که در شالیزارهای گیلان کشت می شود.
بیشترین رقم های کشت شده برنج در این استان، رقم های کیفی هاشمی و علی کاظمی است که افزون بر ۸۵ درصد محصول برنج گیلان را شامل می شود.
وی در ادامه با اشاره به اینکه علاوه و پرورش راتون کشاورزان محصولاتی همچون سبزیجات برگی و غده ای شبدر، گندم،جو، حبوبات و گلزار در سال های اخیر در گیاهان علوفه‌ای نظیر تریتیکاله، خلور و ماشک کشت می کنند گفت: کشت دوم ضمن افزایش بهره‌وری زمین موجب افزایش رونق اقتصادی در استان می شود.
درجانی از پرورش باقلای محلی (پاچ باقلا) خبر داد و افزود: این محصول در هفت هزار هکتار از اراضی شالیزاری و پشته استان کشت شده است.
وی پیش بینی کرد که بیش از ۲۵ هزار تن پلیه تر پاچ باقلا به ارزش اقتصادی ۲۰۰ میلیارد تومان در استان تولید شود
سازمان سالانه ۲۳ هزار بهره‌بردار پاچ باقلا را به صورت پاییزه پرورش می دهند که شهرستان های اصلی تولید کننده این محصول، رشت، تالش و ماسال است.
گیلانی‌ها به لوبیای محلی، پاچ باقلا می‌گویند و از آن برای پخت غذای محلی باقلا قاتوق استفاده می‌کنند.
گیلان بزرگترین تولیدکننده ارقام بومی و باکیفیت برنج در کشور است و با ۲۳۸ هزار هکتار اراضی شالیزاری، رتبه اول کشور را از لحاظ سطح زیرکشت و همچنین رتبه دوم تولید برنج را به خود اختصاص داده است. ارقام هاشمی، علی کاظمی، صدری، حسنی و دیلمانی جزو رقم‌های کیفی و ارقام گوهر و سپیدرود جزو رقم‌های پرمحصول است که در شالیزارهای گیلان کشت می‌شود. بیشترین رقم‌های کشت شده برنج در این استان، رقم‌های کیفی هاشمی و علی کاظمی است که افزون بر ۸۵ درصد محصول برنج گیلان را شامل می‌شود. بیشترین اراضی شالیکاری استان نیز در شهرستان‌های رشت و صومعه سراست.