در این کتاب ۲۰۲ صفحهای که با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه از سوی نشر پاشنگ به چاپ رسیده تلاش شده است که زبان فارسی بهعنوان ابزار گزارش دهنده فرهنگ اصیل کشور ارزیابی شود.
این کتاب در سال ۱۳۹۴ منتشر شده و با قیمت هرجلد ۱۲ هزار تومان در کتابفروشیها قابل دسترسی است.
مطالب این کتاب در ۱۲ فصل با عناوین شناخت محتوایی زبان پارسی، تعریف زبان پارسی، زبان هسته، آموزش زبان پارسی در دوران باستان، آشنایی با قوم پارت، چگونگی دگرگونی در زبان پارسی، سانسکریت، دورنگاهی به زبان پارسی، ارتباط نامها و واژهها و زبان یا گویشور زبان ارایه شده است.
در ابتدای این کتاب جدولی از آوانگاری زبان پارسی، نماد لاتین و نمونههایی از آن برای خوانندگان ارایه شده است.
نویسنده این کتاب در پیشگفتار عنوان کرده است: هر ایرانی پارسی خواهان آن است که بداند نیاکانش با چه زبانی باهم ارتباط داشتهاند و زبان آنان از چه ویژگیهایی برخوردار بوده است.
مردمان و نیاکانش چند تیره بودهاند و از زبان آریایی و یا پارسی باستان چه واژگانی هنوز در پارسی امروز زنده مانده و با ورود به ابعاد ژرف فرهنگ دیرین این سرزمین میکوشد دهها پرسش در زهن را پاسخ دهد.
این کتاب کوشیده برای رسیدن به این خاستگاه و آشکار کردن گوشههایی از ویژگیهای زبانی نیاکان پارسی مطالبی را ارایه دهد تا بتوان ارزش و جایگاه زبان ارتباطی گذشته را هویدا کرد.
پژوهشی میدانی و ژرفنگر به بزرگی چندین استان از سرزمینهای ایران و پژوهشی گذرا از همه ایران بزرگ انجام شد تا پاسخ زبانشناسانه به این پرسشها مهیا شد و اندامهای بنیادین تکواژهای هستهای و ریشهای این زبان کهنسال شناسایی شد و ژرف ساخت زبان پارسی در چارچوب انگارش زبان به تماشا گذاشته شد.
اما زمینههای پژوهش نامهای باستانی شهرها و روستاها و کوهها بوده است چرا که باور برآن است که این نامها که گروه آنها بیش از هزار نام است اندامهای بنیادین زبان فارسی را آشکار میکند چون این نامها را مردم ایران بر هستی خود، کانونهای زیستی و طبیعت پیرامونی گذاشتهاند و ژرف ساخت این نامها کلید شناخت زبان پارسی نامیده میشود.
در فصل اول این کتاب زبان پارسی را محصولی از دورانی عنوان شده که پهنه گستردهای را فرا میگرفته و بیگمان شناخت آن میتواند دایره فهم بالاتری را نسبت به تمدن ایران زمین ایجاد کند.
دیدگاه گروهی از زبانشناسان بزرگ جهان در بخشی از این کتاب عنوان شده و خصوصیات زبان پارسی از منظر آنان کنکاش شده است.
مفهوم طرح شده از فرهنگ ایرانی در این کتاب آگاهی و خرد و دانش، دین ، رسم و هنر مردمان ایران زمیناست که زبان پارسی یکی از مولفههای با اهمیت در شناخت ماهیت آن است.
توضیح مبسوط در خصوص تکواژهای هستهای زبان پارسی و کاربرد آواها در تکواژهای هستهای، بازنگری تکواژها و تکواژهای ریشهای سه واکی و چهار واکی بخشی دیگر از این کتاب است.
در زمینه اندامهای بنیادین و یا شناسنامههای زبانی نوشته شده و شناسایی و چگونگی این شناسههای زبانی نیز در این کتاب مشروح سخن رفته است و در خصوص گویشوران زبان پارسی، زبان پارسی بیش از نوشتاری شدن و پس از آن،زبان فرهنگ یا زبان هسته نیز از موضوعاتی است که با توضیح مفصل ارایه شده است.
در فصل چهارم تلاش شده به این پرسش که زبان فارسی دارای چه ویژگیهایی بوده و اینکه آیا این زبان اکنون در بند بنبست زبانی گرفتار نیست پاسخ دهد.
آموزش زبان پارسی در دوران باستان محتوای بخش پنجم این کتاب است.
فصل ششم، هفتم و هشتم این کتاب در موضوعات معرفی قوم پارت و نحوههای ارتباطی آنان و شرح این محتوا که آیا زبان دگرگون میشود پرداخته است و بهصورت علمی ویژگیها و چگونگی این دگردیسی را برای علاقهمندان شرح داده است.
درسه فصل موخر کتاب چارچوب و نظام زبان سانسکریت عنوان شده است و با دورنگاهی به زبان پارسی به تفضیل در خصوص گویشوران و ویژگیهای زبان توانا، و نقش رسانهها در ترویج زبان مطالبی و نظرگاهها برای مخاطبان شرح داده شده است.