شهید موسی دوریشی نخل‌ابراهیمی یادگار محمد و فاطمه ششم اردیبهشت ۱۳۰۸ در روستای نخل ابراهیمی از توابع شهرستان میناب به دنیا آمد.
وی تا سوم ابتدایی درس خواند و به دلیل محرومیت‌ها و مشکلات زندگی مجوبر بود همپای پدر در کار کشاورزی همراه باشد.
شهید درویشی ۱۶ ساله بود که پدرش از دنیا رفت ومسوولیت خانواده و تامین معاش آن‌ها را برعهده داشت.
وی سال ۱۳۲۷ در معدن خاک سرخ هرمز مشغول به کار شد و از این راه واسطه اصلی میان روحانیت مبارز وانقلابی با مردم این جزیره بود.
منزل شهید دوریشی در آن سال‌ها نیز پناهگاه امنی برای مبارزان و انقلابیونی بود که به استان هرمزگان برای تبلغ بر ضد رژیم پهلوی سفر می‌کردند یا تبعید می‌شدند.
این جوان انقلابی جزیره هرمز سال ۱۳۴۲ به مبارزه مخفی خود بر ضد رژیم پهلوی ادامه داد تا اینکه در سال ۱۳۴۹ به علت مخالفت با رژیم و حمایت از طبقه محروم و مستضعف به تهران تبعید شد اما در تبعید با نیروهای انقلابی در تهران و قم ارتباط برقرار کرد.
شهیدان محمد و علی گلزاری، موسی آزموده، احمد اوج هرمزی، جعفر پاینده، ابراهیم غلامزاده، علی جمالی، احمد هرمزی، احمد صالحی، محمد ملاح، محمد رییسی و قنبر قنبر نژاد همپای او و از شاگردان انقلابی وی در سال‌های فعالیت‌های انقلابی محسوب می‌شدند.
شهید درویشی در سال ۱۳۵۷ از سوی رژیم پهلوی به مدت ۳ ماه برای دومین بار به حسن آباد قم تبعید شد.
او به حضرت امام خمینی(ره) علاقه خاصی داشت و در سال‌های قبل از تبعید آن حضرت به ترکیه و بعد از تبعید به عراق در مسافرتی که به اتفاق گروهی از دوستانش به قم داشت، موفق به زیارت امام شد و نماز جماعت را با بنیان‌گذار انقلاب اسلامی ایران اقامه کرد.
شهید درویشی بار دیگر در جریان یک راهپیمایی بزرگ توسط ماموران رژیم دستگیر و به زندان افتاد اما پس از مدتی از زندان آزاد شد تا این که در سال ۱۳۵۷ انقلاب به پیروزی رسید و نسبت به تشکیل کمیته انقلاب در جزیره هرمز همت کرد و مدتی سرپرستی آن را بر عهده گرفت.
پس از تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد این نهاد انقلابی شد و سرپرستی واحد عملیات دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هرمز را عهده دار شد.
وی در سال ۵۹ با حمله رژیم بعثی عراق به کشور از پای ننشست و در این مسیر قدم گذاشت و دربسیج دریانوردان وملوانان هرمز واستان هرمزگان در راستای خدمات دریایی در جبهه‌های نبرد نقش موثری ایفا کرد.
این رزمنده دفاع مقدس سرانجام هشتم اسفند سال ۶۲ در شط علی جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت راکت هواپیما به قایق و سوختگی به شهادت رسید و مزار وی در جزیره هرمز قرار دارد.
شهید موسی دوریشی نخل ابراهیمی در بخشی از وصیت‌نامه خود آورده است: پرونده عملکرد دوران زندگیمان را به همراه خواهیم برد و درمحکمه رسیدگی به اعمال متوقف خواهیم شد.
وی افزوده است: خوش به حال کسانی که کارت شناسایی شهادت در راه خدا بدست گرفته و با پیکر پاره پاره که همان کارت شناسائی آن‌هاست در پیشگاه خدای خود حضور یابند و خوش بحال کسانی که تا آخرین عمرخود امام -خمینی(ره)- و اسلام را تنها نگذارند.
شهید دوریشی نخل‌ابراهیمی توصیه کرده است: برای خدا از اسلام دفاع نمایند، برادران و خواهران دست‌آوردهای انقلاب اسلامی ثمره خون شهداست و از آن تا پای جان نگهداری کنید.
این شهید دفاع مقدس در ادامه وصیت‌نامه سفارش کرده است: جبهه‌ها را و پشت جبهه‌ها را رها نکنید و لحظه‌ای به دشمن فرصت نفس تازه کردن ندهید.
شهید درویشی افزوده است: سنگر مساجد را پر کنید که دشمن از این سنگر زیاد وحشت دارد، صفوف نماز جمعه و جماعت را فشرده کنید که دین از سیاست جدا نیست.
وی در پایان وصیت‌نامه اظهارداشته است: مراسم ایام الله را گرامی بدارید که شعارهای شما و مشت‌های گره‌کرده شما در این مراسم‌ها دشمن را از نقشه و توطئه‌اش درمانده کرده و می‌کند، متحد باشید و هر شایعه و نفاق را درنطفه خفه کنید.