موشآهوی پشت نقرهای که با عنوان موشآهوی ویتنامی هم شناسایی میشود، جانور کوچکی است که میتوان آن را درون یک دست جای داد. این جاور، یک گونه بسیار نادر است که اولین بار در سال ۱۹۱۰ میلادی بر اساس توصیف مشخصات آن شناسایی شد. آخرین بار که این گونه مورد تجزیه و تحلیل علمی قرار گرفته، در سال ۱۹۹۰ بوده است که یک راس از آن توسط یک شکارچی کشته شد و او لاشه جانور را به محققان اهدا کرد.
از آن زمان تا کنون نگرانیهای بسیاری در رابطه با احتمال انقراض این گونه در اثر شکار بیش از حد آن در منطقه وجود داشت تا این که گروهی از محققان موسسه حفاظت از حیات وحش جهانی (GWC) توانستند تصاویری از جانور را در حیات وحش به ثبت برسانند.
ان نگوین، یکی از محققان GWC که وظیفه رهبری این گروه تحقیقاتی را بر عهده داشت، در این رابطه گفت: «ما حتی تصور کشف مجدد این گونه را نیز در ذهن نداشتیم، بنابر این زمانی که تصاویر ثبت شده توسط دوربینهای ثابت را بررسی کرده و عکسهایی از یک موشآهو با پهلوهای نقرهای را دیدم، شگفت زده و خوشحال شدم. این گونه برای مدت زمان طولانی تنها در تصورات ما وجود داشت. کشف این واقعیت که موشآهوی ویتنامی هنوز هم در طبیعت وجود دارد، اولین گام برای اطمینان از عدم نابودی این گونه است و ما به سرعت در حال شناسایی روش های محافظت از آن هستیم.»
اعضای گروه تحقیقاتی نگوین پیش از نصب سه دوربین ثابت در سه منطقه از ویتنام که احتمال شناسایی موشآهو در آنها وجود داشت، با شکارچیان محلی مشورت کردند. در طول دوره پنجماهه فعالیت این دوربینها مجموعا ۲۷۵ عکس از این گونه گرفته شده است.
سپس محققان ۲۹ دوربین دیگر را در همان مناطق نصب کردند و توانستند ۱۸۸۱ تصویر دیگر از این جانور را در یک دوره ۵ ماهه ثبت کنند.
این موجود خجالتی و گوشهگیر که ۴.۵ کیلوگرم وزن دارد، روی نوک سمهای خود راه میرود و دارای دو دندان نیش کوچک است. این دندانها در نرها بزرگتر هستند و به اعتقاد محققان برای مبارزه نرها در فصل جفتگیری کاربرد دارند.
در جهان ۱۰ گونه شناخته شده از موشآهو وجود دارد که اغلب ساکن آسیا هستند. این جانوران نه موش هستند و نه آهو؛ بلکه کوچکترین سمداران زمین محسوب میشوند.
اکنون گروهی از محققان در حال آمادگی برای کسب اطلاعات بیشتر از جمله تعداد بازماندههای این گونه و عوامل تهدیدکننده آن هستند. بزرگترین تهدید برای بقای این موجودات، تلههای سیمی هستند که توسط شکارچیان در محیط زیست آنها کارگذاشته میشوند.
موشآهوی ویتنامی اولین مورد از فهرست ۲۵ گونه از دست رفته GWC است که مجددا در طبیعت کشف شده و محققان امیدوارند با استفاده از روشهای مشابه بتوانند سایر گونهها را نیز مجددا کشف کنند.
محققان از طریق گفتوگو با ساکنین محلی به این نتیجه رسیدند که اگر چه تصور میشد موشآهوی ویتنامی منقرض شده و اکنون مجددا کشف شده است، از نقطهنظر افراد بومی، نسل این جانور نابود نشده است.
به گفته اندرو تیلکر، یکی از زیستشناسان GWC و دانشجوی دکترای انستیتوی تحقیقات باغ وحش و حیات وحش لیبنیز واقع در آلمان: «ما نباید به صرف این که گونهای را برای مدتی طولانی ندیدهایم، آن را منقرض شده بدانیم.»
گزارش کامل این اکتشاف در روز دوشنبه در نشریه Nature Ecology & Evolution منتشر شده است.
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۸ - ۱۹:۱۱
تهران– ایرنا- محققان ویتنامی یک گونه جانوری شبیه به گوزن را که به اندازه گربه بوده و تصور میشد در دهه ۱۹۹۰ میلادی به دلیل شکار بیش از حد منقرض شده است، مجددا کشف کردند.