موفقیتهای اقتصادی ماههای اخیر استان از جمله کاهش نرخ بیکاری، بهبود فضای کسبوکار و سرمایهگذاریهای رو به رشد هم به ظاهر رضایت «شهریاری» را جلب نکرده و وی توجه ویژه دولت را آن هم از یک جایگاه دولتی نسبت به این استان پیگیری کرد؛ از ضعف در حوزه زیرساختهای سالهای پیشین استان به ویژه در بخشهای راه، حملونقل زمینی و ریلی و آموزش سخن گفت، در جایگاه دفاع از ظرفیتهای بالقوه استان برآمد و در یک کلام به وظیفهای که در قبال مسئولیتاش برعهده دارد به بهترین شکل ممکن عمل کرد.
برای جبران عقبماندگیهای استان هم پیشنهادهای اساسی داشت و اصلاح لوایح اقتصادی دولت یا طرحهای مرتبط با هدف ایجاد توازن به نفع استانهای کمترتوسعهیافته و مستثنی کردن آذربایجانغربی از برخی ممنوعیتهای قانونی در صادرات و واردات مرتبط با فرآوری محصولات کشاورزی را مطرح و ایجاد زیرساختهای اقتصادی این استان با استفاده از منابع اعتباری صندوق توسعه ملی و سایر منابع اعتباری به منظور ارتقای امنیت و سطح معیشت ساکنان استانهای مرزی را مطالبه کرد.
اما این همه ماجرا نبود و استاندار آذربایجانغربی با توجه به مشکلات موجود و نیاز منطقه، بازنگری در برخی مصوبههای ستاد احیای دریاچه ارومیه را نیز خواستار شد و اختصاص آب به بخش صنعت و کشت گلخانهای در کنار بازنگری در بازاجرای سد در مناطق حاشیهای و شبکههای آبیاری را مورد تاکید قرار داد؛ تا جایی که خبرگزاری جمهوری اسلامی این مطالبههای به حق را با تیتر «استاندار آذربایجانغربی صدای مردم شد» انعکاس داد.
سخنان شهریاری در دوازدهمین کارگروه نجات دریاچه ارومیه با تیتر «استاندار آذربایجانغربی صدای مردم شد» را بازخوانی کنید
وی در این کارگروه تخصیص نیافتن آب برای کشت گلخانهای را مانع سرمایهگذاری در این حوزه و توقف عملیات اجرایی برخی از سدها از جمله سد نازلو با ۳۴ درصد پیشرفت، سد سیمینهرود با ۱۵.۶ درصد پیشرفت و سد باراندوز با ۱۳ درصد پیشرفت را به صورت تلویحی هدررفت سرمایه ذکر کرد؛ اگرچه واکنشها به این مطالبه «شهریاری» در دوازدهمین کارگروه نجات دریاچه ارومیه متفاوت بود اما راهکار وزیر نیرو مبنی بر صدور مجوز استفاده از آب زیرزمینی به جای آب سطحی و چراغ سبز «جهانگیری» در زمینه تخصیص آب برای صنعت و گلخانه در حوضه دریاچه ارومیه که پیش از این از سوی برخی مسئولان با وسواس بیش از اندازه دنبال میشد، خبری خوش برای بخش کشاورزی به شمار میرود.
زیرا انتقال محصولات پرآببر استان از جمله گوجه و خیار به گلخانه یکی از سناریوهای ۹گانه برای بهبود الگوی کشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به شمار میرود و محدودیتهای ستاد احیا و تخصیص نیافتن آب در این حوضه به کشت گلخانهای، هم هدررفت آب و هم توقف سرمایهگذاری را در پی خواهد داشت.
سرمایهگذاری در حوزه صنعت نیز از این قضیه مستثنی نیست و عدهای از سرمایهگذاران مجوزهای لازم را از همین مسئولان دولتی در سالهای پیش از تشکیل ستاد احیا اخذ و نسبت به سرمایهگذاری اقدام کردهاند و اکنون با وجود صرف هزینههای میلیاردی، طرح آنان برای بهرهبرداری در انتظار تامین آب است؛ آبی که در پشت سد مصوبههای ستاد احیای دریاچه ارومیه مانده و منظور «شهریاری» هم از بازنگری مصوبهها مربوط به همین موارد خاص بوده است.
ایرنا برای روشن شدن اهمیت موضوع به سراغ یکی از این سرمایهگذاران رفته است تا هم دغدغه نماینده عالی دولت برای دستاندرکاران کارگروه نجات دریاچه ارومیه بیش از پیش روشن شود و هم با معرفی مشکلات یک سرمایهگذار، شاید گامی در جهت رفع مشکل و ایجاد اشتغال در سطح استان بردارد.
گزارش مشکلات یک سرمایهگذار در حوضه آبریز دریاچه ارومیه که بهرهبرداری از سرمایهاش در گرو تخصیص آب است، به زودی در ایرنا منتشر میشود
بر همین اساس به زودی گزارشی در خبرگزاری جمهوری اسلامی در خصوص مشکل یکی از سرمایهگذاران آذربایجانغربی منتشر خواهد شد که برای تامین آب و راهاندازی واحد خود با سد مصوبههای ستاد احیای دریاچه ارومیه مواجه است؛ سرمایهگذاری که به واسطه یک طرح دانشبنیان اکنون نیز از سوی کشورهای همسایه برای فعالیت در آن سوی مرز دعوت میشود و میلیاردها تومان برای اجرای طرح خود در ارومیه هزینه کرده اما برای بهرهبرداری از طرح خود در انتظار تخصیص آب است.
اگرچه عدهای هم به ویژه در فضای مجازی از زاویه دیگری به این رویدادها نگریستند و برخیها هم با بیانصافی از کنار این جسارت و مطالبهگری «شهریاری» به سادگی عبور کردند اما باید گفت که زمان برخوردهای سلیقهای و شخصی نیست و همه دلسوزان آذربایجانغربی از مردم گرفته تا مسئولان و خبرنگاران با توجه به جایگاهی که دارند، باید برای یک هدف مشخص که همانا توسعه روزافزون این استان به شمار میرود، به دنبال مسئولانی که «صدای مردم» را فریاد میزنند، حرکت کنند؛ اگرچه برای بهانه تراشیها در فضای مجازی پایانی نخواهد بود...