به گزارش پایگاه اینترنتی «فیز»، شیشه در عین استحکام از یک جایی به بعد بسیار شکننده است. اگر یک استکان از دستتان به زمین بیافتد به احتمال زیاد خرد خواهد شد. دانشمندان از همان زمان که شیشه برای نخستین بار ساخته شد تاکنون به دنبال یافتن راهی برای غلبه بر شکنندگی آن بودهاند. ابداع شیشه انعطافپذیر به معنی ساخت لیوانهای نشکن یا گوشیهای هوشمندی است که نمایشگر آنها ترک نمیخورد. حال محققان میگویند که گام تازهای به سمت دستیابی به این هدف برداشتهاند.
شیشه معمولی از سیلیکا و اکسیژن ساخته شده و به عنوان یک جامد بی شکل (آمورف) شناخته میشود. شیشه به آن دلیل شفاف است که فوتونها میتوانند بدون تعامل با هیچ الکترونی از آن عبور کنند. محققان در این تحقیق جدید به جای شن و ماسه از بلورین اکسید آلومینیوم در ساخت چند نمونه شیشهای کوچک استفاده کردند. آنها برای این منظور با شلیک اشعههای لیزر به یکی از این نمونهها، آن را به پلاسمای بنفش تبدیل کرده و سپس آن را بر روی لایهای قرار دادند تا سرد شود.
محصول نهایی که صفحاتی با ضخامت ۶۰ نانومتری و پهنای ۲ میکرومتری بود، شفاف بوده و نسبت به شیشه معمولی شکنندگی کمتری داشتند. این صفحات همچنین قابل خم کردن و کشیدن نیز بودند. آزمایشات تجربی محققان نشان داد که میتوان این صفحات را تا ۸ درصد کشید و آنها را تا نصف طولشان فشرده کرد.
این شیشه حاوی شبکهای فشرده از اتمها بود که در صورت مواجهه با فشار قادر به تغییر جای خود بودند. این ویژگی همان خصلتی است به شیشه حاصل خاصیت انعطافپذیری بخشید.
تجاریسازی این شیشه به کار بیشتر نیاز دارد و هنوز روشن نیست که آیا میتوان از این فرآیند برای ساخت صفحات شیشهای بزرگتر استفاده کرد یا نه.
جزئیات این پژوهش در مجله Science منتشر شده است.