در ادامه تجمع های مشابه ای در سایر شهرها از جمله در بعضی نقاط استان البرز هم به وقوع پیوست که با گذشت ساعاتی و غروب آفتاب، به یکباره تجمع های آرام و پراکنده به حرکت و راهپیمایی و در مواردی سر دادند شعارهای ساختارشکن تبدیل شد.
با این روند و به تدریج در حالی به شمار معترضان اضافه می شد که پلیس هم ضمن حضور در صحنه و نظارت و مراقبت، واکنشی برای ممانعت از خود نشان نمی داد، اما وجود و حرکات توام با شعارهای متفاوت تعدادی از اغتشاشگران، رفته رفته چنان جو ملتهبی را بر فضا حاکم کرد که به رفتارهای مخرب و آشوب طلبانه منجر شد و تشخیص سره از ناسره را مشکل ساخت.
البته قابل تصور است که ایجاد آشوب و تخریب در دیگر شهرها نیز از روند مشابه البرز برخوردار بوده است، ضمن اینکه چنین فضای ناآرام و متشنجی در کرج مرکز استان و بخصوص در شهر فردیس به سرعت اوج گرفت، تا جایی که باوجود تلاش بی وقفه و دخالت پلیس برای جلوگیری از شرارت و اخلال حساب شده و از پیش تعیین شده برخی افراد اخلالگر به اموال عمومی، در مدت نه چندان زیادی از جمله به تخریب برخی مکانها و آتش افروزی در چند بانک منجر گردید.
به راستی چگونه می شود عده ای معدود اغتشاشگر و شیاد که با حمله به شهرداری فردیس تنها درصدد غارت اموال از کوچکترین وسیله تلفن روی میز گرفته تا کامپیوتر و حتی آب سردکن را برشانه خود گرفته و با خود می برند یا به صندوق صدقات هم رحم نمی کنند و در نهایت ساختمان شهرداری را به آتش می کشند را فردی حق طلب یا نگران و ناراضی از افزایش قیمت بنزین قلمداد کرد.
این در حالی است که بررسی ها و قرائن و شواهد حاکی از آن است که در غائله اخیر استان البرز، فردیس بیشترین تخریب و خسارت را متحمل شده است که به نظر اتفاق معنی داری است، چرا که این شهر با مردمی ولایت مدار و پایبند به آرمانهای نظام اسلامی و نیز پیشگام در تمام صحنه ها از جمله تقدیم بیشترین شهدای مدافع حرم، سالهاست که فردیس به شهر فاطمی، شهدای اقتدار شهرت یافته است.
اکنون این علامت سووال بزرگ پیش روی همگان است که آیا تخریب و به آتش کشیدن اموال عمومی که هزینه آنها از محل بیت المال و بودجه دولت یا همان مالیات و عوارض خود مردم یا از منابع حاصل از فروش نفت تامین شده است، روش درست و عاقلانه ای برای اعتراض و ابراز نارضایتی از افزایش قیمت بنزین است؟
اگر اعتراض مدنی مسالمت آمیز در چهارچوب های قانونی حق مردم است که هست، آیا ایجاد آشوب و تخریب سرمایه های عمومی و از همه اینها مهمتر از بین بردن امنیت که بالاترین، حساسترین و ارزشمندترین سرمایه هر کشور و جامعه ای است را هم می توان قابل قبول و توجیه پذیر دانست.
همانگونه که در تجربه های گذشته به اثبات رسیده است، هرگاه مردم خواسته اند نارضایتی و اعتراض خود را نسبت به هر مساله و موضوعی نشان دهند، این افراد معدود اما شرور و آشوب طلب بوده اند که نه تنها مانع تحقق مطالبات مقبول و قانونی آنها شده اند، بلکه با شرارت، اغتشاش و سوءاستفاده از خواست مردم و ایجاد انحراف، آن را به وسیله ای برای رسیدن به اهداف تفرقه انگیز و منافع شخصی خود تبدیل کرده اند.
با همه نقطه نظرات درباره نحوه و زمان اعلام افزایش قیمت بنزین اما اکنون این خود معاندان و دشمنان ملت ایران هستند که به صراحت اذعان می کنند که گرانی قیمت بنزین بهانه است و امنیت و اقتدار نظام نشانه است.
واقعیت این است که مقوله امنیت از چنان اهمیت و اولویتی برخوردار است که کارشناسان نظامی و ایضا جامعه شناسان، جایگاه امنیت را در دنیای امروز حتی بالاتر از غذا و دارو می دانند، چراکه توزیع این نیازهای اولیه در هر کشوری در درجه اول نیازمند وجود امنیت است، یعنی همان دستاورد بزرگی که ایران اسلامی اقتدار خود را در حوزه امنیت در برابر همه سلطه گران و صاحبان زر و زور و نیز قدرتهای بزرگ به نمایش گذاشته و ثابت کرده است که با ثبات ترین کشور منطقه است.
این ثبات و امنیت وقتی بیشتر آشکار می شود که فراموش نکنیم اکنون همسایه های ایران اسلامی، کشورهایی چون سوییس و دانمارک و نروژ نیستند و ایران در میان کشورهای پرآشوب از چنان اهمیت و قدرتی و امنیتی برخوردار است که حتی پس از ظهور گروهک جانی داعش و تسخیر مناطق وسیعی از عراق و سوریه، این فقط ایران بود که این گروه خشن و جنایتکار حتی جرات نکرد و نتوانست به مرزهای کشورمان نزدیک شود.
با این حساب، به هیچ وجه اینگونه نیست که ادعا کنیم باوجود فشارهای حداکثری آمریکا و عدم اجرای تعهدات اروپاییان و دشمنی های کشورهای مرتجع، در شرایط خوب و راحتی به سر می بریم، بلکه ایستادگی در مقابل سلطه جهانی و حفظ امنیت و استقلال هزینه و مشکلات زیادی را به مردم ما تحمیل کرده است که یکی از ناجوانمردی های آنها همین مضیقه و تنگناهای اقتصادی است، اما بعید می دانیم که برای رهایی از این دشمنی ها، کسی موافق دست برداشتن از ۴۰ سال مقاومت جانانه ملت بزرگ ایران باشد.
بنابراین، در یک جمع بندی کلی و اجمالی می توان به این نتیجه رسید که هیچیک از مسوولان از بالاترین تا پایین رده منکر فشارها و سختی های ناشی از تورم و گرانی کنونی نیست، لیکن راه اعتراض به گرانی بنزین نیز تخریب اموال عمومی که متعلق به آحاد این ملت است هم نمی تواند روش درستی باشد، چرا؟ چون هنگامی که کل استکبار و نظام سلطه تمام قدرت و توان خود را برای به زانو درآوردن نظام اسلامی بسیج کرده است، این تخریب ها و آتش سوزی ها تنها موجب دل شکستگی ملت مقاوم و سرافراز ایران اسلامی می شود.