اباذر اشتری روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: هر جامعه ای به مناسباتی نیاز دارند و این مناسبات از سوی افراد جامعه یا حاکمیت بنا گذاشته یا از جایی وام گرفته می‌شود.
وی ادامه داد: یکی از این مناسبات در جامعه اعتراض است بدین معنا که گاهی هویت و یا مزیتی شامل حال همه افراد نمی شود در نتیجه این عده دچار تناقض شده و دست به اعتراض می زنند و در عین حال تلاش می کند اعتراض خود را نیز نشان دهد.
این جامعه شناس افزود: جامعه‌ای پویا است که بتواند زیرساخت بیان و نشان دادن اعتراض را ایجاد کرده باشد. البته ممکن است راه نشان دادن اعتراض مشخص نباشد، اما حداقل بستر آن باید فراهم شود. حالا افراد می‌توانند با استفاده از روش‌های مختلف این اعتراض را نشان دهند.
اشتری ادامه داد: اما نکته اساسی این است که اعتراض نباید از چهارچوب هویتی جامعه خارج شود. یعنی نوع بیان اعتراض باید در قالب فرهنگی جامعه باشد، زیرا اگر از آن چهارچوب خارج شود، به «تخریب گرایی» (وندالیسم) تبدیل می‌شود. در تمامی اعتراض‌هایی که آغاز می‌شود و هسته اصلی خود را از دست می‌دهند، این اتفاق می‌افتد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر آموزش شیوه های صحیح اعتراض به افراد جامعه و بسترسازی برای آن افزود: به رسمیت شناختن اعتراض و صدور مجوزهای قانونی برای آن مانع از بهره مندی سودجویان و فرصت طلبان از شرایط اعتراضی می شود.
اشتری ادامه داد: نتایج تحقیقات روانشناسان و جامعه شناسان نشان داده که وقتی یک حرکت جمعی شکل می گیرد، میل به تخریب به صورت بالقوه در آن وجود دارد و کافی است یک نفر دست به تخریب یا فحاشی بزند، این موج بلافاصله بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود.
وی گفت: پس اگر اعتراض به صورت قانونی صورت گیرد، این موج هرگز ایجاد نمی‌شود.