باخت غیر منتظره مقابل بحرین و شکست برابر عراق به یک باره تمام معادلات را پیرامون کادر فنی تیم ملی تغییر داد. تیم تحت هدایت مارک ویلموتس که در ۲ بازی تدارکاتی مقابل سوریه و کره جنوبی عملکرد بسیار خوبی داشت و توانسته بود با قدرت از سد ۲ تیم نه‌چندان قدرتمند هنگ کنگ و کامبوج بگذرد ناگهان در دیدارهای حساس، ضعف‌های خود را نشان داد و تیم ملی را وارد بحران کرد. بحرانی که انتهایش می‌رسید به این دل نگرانی که "نکند به جام جهانی نرویم؟ "
نمایش بی‌هدف ملی‌پوشان در ۲ دیدار اخیر، قرار گرفتن در رده سوم گروه و همچنین رفتار غیر حرفه‌ای ویلموتس بعد از عدم پرداخت مطالباتش که باعث شد به ایران نیاید و تمرینات تیم را در دیرترین زمان ممکن آغاز کند؛ خیل عظیمی از پیشکسوتان، فوتبالدوستان و حتی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال را نیز با تردیدهای فراوانی مواجه کرد. نشانه‌ها حاکی از آن است که ویلموتس کار در تیم ملی ایران را جدی نگرفته و اگر تصمیم به موقعی اتخاذ نشود ممکن است به بلای ساحل عاج دچار شویم. تیمی که بعد از سه حضور متوالی در جام جهانی با هدایت ویلموتس از رسیدن به روسیه بازماند.
توقف عراق مقابل بحرین بیش از همه تیم ملی ایران را امیدوار کرد. حالا همه چیز در دست خودمان است و اگر بتوانیم در دور برگشت هر چهار مسابقه را با برد پشت سر بگذاریم می‌توانیم به عنوان تیم نخست به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر صعود کنیم و حضورمان در جام ملت‌های ۲۰۲۳ چین را هم قطعی کنیم. اما آیا با کادر فنی فعلی چنین امری میسر است؟ امروز سایت فدراسیون فوتبال بیانیه‌ای را صادر کرد که در آن نکات جالب توجهی وجود داشت. فدراسیون آماده است تا هرکاری برای صعود مستقیم تیم ملی به جام جهانی انجام دهد و امکان عملی کردن هر تصمیمی را دارد. در متن این بیانیه اشاره شده "همه نگاه ها به بهار سال آینده است". بهاری که احتمالا با تغییرات فراوانی روبرو خواهد بود.
گویا باید ماموریت ویلموتس در تیم ملی ایران را تمام شده بدانیم. این سرمربی بلژیکی با یک شکست دیگر در کارنامه مربیگری‌اش مواجه شده است. در سوی مقابل اما تیم ملی می‌تواند به مسیر خود و جاده اصلی بازگردد. با اینکه چند ماه حیاتی را از دست دادیم و کارمان برای صعود به دور نهایی انتخابی دشوار شده اما "ماهی" مورد نظر هنوز زنده است و می‌توان آن را "زنده" صید کرد. حدود سه ماه تا بازی بعدی تیم ملی فرصت باقیست و حالا فدراسیون روزهای پرخبری را پشت سر خواهد گذاشت. یک زمستان سرد که به احتمال زیاد با رفتن سناتور بلژیکی و حضور یک فرد نام آشنا همراه خواهد شد.
چرا نام آشنا؟ فدراسیون فوتبال خوب می‌داند در این زمان باقی‌مانده قمار روی یک سرمربی خارجی جدید ریسک بزرگی است که ممکن است بهایش نرفتن به جام جهانی باشد. یادمان نرود برای حضور ویلموتس نیز چند ماه زمان از دست رفت و در این برهه ممکن است بازهم پای دلال‌ها به میان بیاید. به همین دلیل طبیعی است که فدراسیون فوتبال وسعت دید خود را به مربیان وطنی و یا مربیان خارجی که سابقه کار در فوتبال ایران را داشته‌اند محدود کند. با این اوصاف، با لیست بلند بالایی مواجه نخواهیم شد. مربیانی که هم در دسترس باشند، هم سابقه بین‌المللی قابل اتکایی داشته باشند و هم شرایط حساس تیم ملی را درک کنند. شنیده می‌شود در همین رابطه مذاکراتی با یکی ۲ مربی انجام شده که یکی از آنها برانکو ایوانکوویچ است. سرمربی کرواتی که به تازگی از هدایت تیم الاهلی عربستان اخراج شده اما سابقه هدایت تیم ملی و رفتن به جام جهانی ۲۰۰۶ را دارد. باید دید این گمانه‌زنی تا چه حد به حقیقت نزدیک است.
در آخر باید گفت، زمان در این برهه بیش از هر زمان دیگری حکم طلا را دارد که نباید آن را به هدر داد. فرصت‌سوزی، ممکن است به یک ناکامی بزرگ منجر شود اما یک تصمیم درست می‌تواند اشتباهات گذشته را تا حد زیادی به دست فراموشی بسپرد.