ژاوی زمانی که تنها ۱۱ سال داشت به آکادمی بارسا (لاماسیا) وارد شد و بیش از ۲ دهه بعد نیوکمپ را ترک کرد.
مرد کاتالونیایی در این دوران به یکی از واضح‌ترین نمونه‌های پیشرفت (از نخستین روز پا گذاشتن به باشگاه تا روز ترک آن)، تبدیل شد.
در بخشی از کتاب «کریستین مارتین» به نام «لاماسیا» تحت عنوان «پرورش انسان‌ها فراتر از ورزش»؛ گزارش کلی استعدادیاب‌ها از ژاوی به شرح زیر است:
دوندگی: روی پاشنه پا می‌دود؛ تحرکات وی آهسته بوده و در زمان افزایش سرعت با مشکل مواجه می‌شود
تعادل: متوسط
هماهنگی: خوب. تحرکات صحیح اما فقدان سرعت
انعطاف‌پذیری: متوسط. در این زمینه نیاز به کار و تمرین بیشتری دارد
مهارت: خوب؛ البته این موضوع هنر او نیست؛ در سبک بازی وی این توانایی وجود دارد تا از هر موقعیتی بهره ببرد
آمادگی بدنی: خوب. او تمام ویژگی‌های یک هافبک خوب را دارد
استقامت عضلانی: خوب
سرعت: متوسط. باید روی سرعت خود کار کند
سرعت اولیه: متوسط
قدرت در سرعت: متوسط
کنترل: عالی. او مشکل سرعت خود را با توانایی استثنایی خود در کنترل توپ جبران می‌کند
پاس: خیلی خوب. باید روی پای چپ خود کار کند اما این بخش نقطه قوت او در زمین بازی است
ارسال پاس متوسط رو به بلند: خوب. او اغلب مجبور به قرار گرفتن در این موقعیت نمی‌شود
شوت: قابل قبول. باید در این بخش و زمانی که تیم در حالت هجومی قرار دارد، بیشتر کار کند درست مثل گواردیولا
دوندگی با توپ: بسیار خوب. قدرت خوب در محافظت از توپ؛ او اغلب توپ را از دست نمی‌دهد
دریبل: خوب. اگرچه این مهارت بهترین مهارت او نیست اما سطح تکنیکی وی تحسین برانگیز است
موقعیت یابی (جاگیری): بی‌شک بهترین کیفیت بازی او است؛ او همیشه جایی است که باید باشد و همیشه از هم‌تیمی‌های خود حمایت کرده و یکی از گزینه‌های دریافت پاس از آنها است
جنگندگی: متوسط. سبک بازی تکنیکی وی اغلب قضاوت این جنبه را سخت می‌کند