تهران- ایرنا- در پی تشدید تنش‌های آمریکا و ایران در خلیج فارس و افزایش تحریم‌ها علیه تهران، واقعیت‌های ژئوپلیتیک منطقه آسیای جنوبی به سرعت در حال تغییر است و اتحادهای استراتژیک جدید با تشکیل مشارکتهای قدیمی شکل می گیرد.

به گزارش، تارنمای میلیتری نیوز، با گذشت یکسال از آغاز تحریم های آمریکا علیه صادرات نفتی ایران، توافقاتی در منطقه آسیا با محوریت دورزدن این تحریم ها شکل گرفته است که یک نمونه بارز آن می توان به توافق حمل و نقل سه جانبه میان ایران، هند و افغانستان اشاره کرد.

براساس توافق سه جانبه میان کشورهای آسیای جنوبی که در ماه مه (اردیبهشت-خرداد) ۲۰۱۶ به امضا رسید، طرفین متعهد شدن تا با تبدیل بندر چابهار ایران به یک قطب ترانزیتی، مسیرهای جدید ارتباطی باز کنند.

براساس این گزارش، به دنبال افزایش فشار حداکثری آمریکا بر کشورهای آسیای جنوبی برای عدم واردات نفت ایران، تهران در مقابل چین را جایگزین این کشورها کرد و پکن به رغم تحریم های اعمال شده در سال گذشته توسط ایالات متحده، واردات نفت از ایران را ادامه داده است.

ایران همچنین از ساخت خط لوله ال ان جی به چین در امتداد کریدور اقتصادی چین و پاکستان (سی پک)، پروژه ابتکار عمل یکی از کمربندهای اقتصادی چین ابراز علاقه کرده است.

بندر چابهار که از لحاظ استراتژیکی در خلیج عمان در خارج از تنگه هرمز قرار دارد، با دور زدن قلمرو پاکستان، دسترسی مستقیم به خاورمیانه، افغانستان و آسیای میانه را برای هند فراهم می کند.

بندر چابهار همچنین به عنوان گزینه جایگزینی برای بندر گوادر در پاکستان که به عنوان بخشی از سرمایه گذاری عظیم چین در کوریدور سی پک نقش ایفا می کند، مطرح می شود.

کسب انرژی بیشتر از طریق بنادر پاکستان و ایران رقابت سنگینی میان چین و هند به راه انداخته است. در ژانویه (دی-بهمن) ۲۰۰۳، هند و ایران اعلامیه توافق همکاری های استراتژیک را امضا کردند و با توسعه بندر گوادر در سواحل جنوب غربی پاکستان، بندر چابهار در جنوب شرقی ایران از جایگاه ویژه ای برای نیاز استراتژیک هند برخوردار شد.