شاید روزی که «آیسان ادیب» دختر ۸ ساله ایرانی اهل اردبیل برای اولین بار در رقابت‌های بین‌المللی جام فجر در خوزستان به روی تخته می‌رفت، تصور نمی‌کردیم که وزنه‌برداری زنان یکسال پس از آن راه اندازی شود و حتی در آن مدال‌آوری صورت پذیرد.
آیسان در دیاری زندگی می‌کند که وزنه‌برداران قهرمان بسیاری چون «حسین رضازاده» با ۲ طلای المپیک، «سعید علی حسینی» یک برنز جهان و نقره بازی‌های آسیایی، «سعید محمدپور» یک طلای المپیک و «سجاد انوشیروانی» یک نقره المپیک و نقره رقابت‌های جهانی از آن برخاسته‌اند.
از همان ابتدا «حامد ادیب» عموی آیسان، تلاش کرد او را با وزنه‌برداری آشنا کند و به تدریج او را وارد کلاس‌های «عزیز علی‌حسینی» کرد تا با تدبیر این مربی و دعوت «علی مرادی» به مسابقات جام فجر در سال ۱۳۹۶ دعوت شود و به عنوان اولین دختر وزنه‌بردار روی تخته برود.
برای آشنایی با آیسان به «اسلام ادیب» پدر او به به گفت وگو نشستیم. در متن زیر مشروح گفت و گوی او با خبرنگار ایرنا را می‌خوانیم:
آیسان متولد چه سالی است و چگونه با وزنه‌برداری آشنا شد؟ مربیان وی چه کسانی بودند؟
آیسان متولد مهر ۸۸ است و در ۸ سالگی با وزنه‌برداری آشنا شد. عموی آیسان وزنه‌بردار است و در این زمینه فعالیت می‌کند. وی یک بار به او گفت تا بالشت را بردارد و با آن وزنه بزند. بنابراین «حامد ادیب» برادرم احساس کرد که دخترم در وزنه‌برداری استعداد دارد و پس از رایزنی با «عزیز علی حسینی» پدر «سعید علی حسینی» قهرمان وزنه‌برداری، او را به باشگاه وی برد. آیسان تا مدتی هر روز به این باشگاه می‌رفت و علی حسینی گفت که استعداد زیادی در او برای وزنه‌زدن می‌بیند بنابراین اصرار کرد تا به فعالیت خود در این زمینه ادامه دهد.
برنامه حضور آیسان در جام فجر در استان خوزستان را چه کسی ترتیب داد؟
علی حسینی فیلم وزنه‌زدن دخترم را برای «علی مرادی» فرستاد و مرادی وی را به جام فجر در اهواز دعوت کرد. زمانی که آیسان به عنوان اولین دختر ایرانی به روی تخته رفت، هنوز وزنه‌برداری زنان آغاز نشده بود. پس از ۹ ماه تمرین بتدریج وزنه‌برداری زنان نیز شروع شد.
او اکنون زیر نظر چه کسی و در چه وزن‌هایی وزنه می‌زند؟
اکنون عزیز علی حسینی مربی او است، وی یک سرمایه ملی محسوب می‌شود. دخترم هر روز برای تمرین از ساعت ۱۹ تا ۲۲ به باشگاه وی می‌رود. وزن‌هایی که او الان بالای سر می‌برد ۴۲ کیلوگرم در یک ضرب و ۴۷ کیلو در دوضرب است.
الگوی آیسان در بخش مردان و زنان کیست؟
«سعید علی حسینی» و «سیده الهام حسینی» الگوی او در بخش مردان و زنان است.
آیا دختر شما در این مدت مسابقات وزنه‌برداری مردان و زنان را دنبال می‌کرد؟
علاقه وی به وزنه‌برداری زیاد است تا جایی که تمامی مسابقات وزنه‌برداری زنان تاکنون دنبال کرده است. همچنین وزنه زدن‌های مردان را به ویژه رضازاده در المپیک سیدنی و علی حسینی را بارها دیده است. وزنه‌برداری یک رشته سختی محسوب می‌شود اما خوشبختانه آیسان به آن علاقه دارد و از سر اجبار در این عرصه فعالیت نمی‌کند.
مدرسه دختر شما، پس از آنکه برای اولین بار به روی تخته رفت، او را تشویق کرد؟
دیدگاه مدرسه نسبت به این قضیه منفی است. چند وقت پیش مسابقه‌ای در باشگاه علی حسینی برگزار شد و آیسان توانست رکورد هم بزد. علی حسینی از او تقدیر کرد اما معلمان وی را سرزنش کردند.
پس از گفت و گو با پدر آیسان به سراغ اولین دختر وزنه‌بردار ایران رفتیم.
چند سالت است و چه کسی شرایط حضور تو را در وزنه‌برداری مهیا کرد؟
10 سال دارم. عموی من وزنه‌بردار است و اول از همه او به من وزنه‌برداری را یاد داد و بعد از مدتی به این رشته علاقمند شدم. ابتدا نمی‌دانستم چنین رشته‌ای وجود دارد اما پس از مدتی به آن علاقمند شدم.
هنگامی که برای نخستین بار به روی تخته رفتی، چند کیلوگرم در یک ضرب و دوضرب وزنه زدی؟
برای نخستین مرتبه در مسابقات جام فجر در اهواز توانستم ۲۵ کیلوگرم در یک ضرب و ۳۰ گرم در دوضرب وزنه بزنم.
اکنون زیر نظر چه کسی تمرین می‌کنی؟
زیر نظر عزیز علی حسینی هر روز در باشگاه خصوصی وی تمرین می‌کنم.
آرزویت چیست و بهترین وزنه‌بردارانی که در زنان و مردان می‌شناسی چه کسانی هستند؟
آرزویم این است که روزی قهرمان جهان شوم. بهترین وزنه‌بردار در مردان سعید علی حسینی و در زنان سیده الهام حسینی است. به الهام حسینی برای کسب مدال تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم همواره در این عرصه موفق باشد.
نظرت درباره وضعیت تیم ملی وزنه‌برداری زنان چیست؟
تمامی مسابقاتی که زنان ما در آن حضور یافتند را دنبال کردم و دختران ما رفته به رفته در وزنه زدن بهتر می‌شوند.
توصیه‌ات به زنان وزنه‌بردار؟
هر کسی که بخواهد وارد این وزنه‌برداری شود باید به آن علاقه داشته باشد نه اینکه با اجبار در این عرصه ورود پیدا کند.
اگر بخواهی واژه دوپینگ را توصیف کنی چه می‌گویی؟
مربی به من گفت که هنوز وقت آن نیست تا درباره دوپینگ با تو صحبت کنم و باید بزرگتر شوم.
حرف پایانی...
از عمویم که من را به این عرصه وارد کرد و نیز خانواده‌ام برای حمایت بسیار و مربی خود که همواره در کنارم حضور دارد و مشوقم است، تشکر می‌کنم.