حریری در هفته دوم اعتراضات با اعلام اینکه در اداره کشور بحران زده لبنان به بن بست رسیده، استعفا کرد و سپس بازگشت به نخست وزیری را به تشکیل "دولت فن سالار" (تکنوکرات) مشروط کرد؛ خواسته ای که با ماهیت سیاسی این کشور و تنوع مذهبی و طایفه ای آن قابل اجرا نیست.
در پی فراز و نشیبی که صحنه سیاسی لبنان بین دو مفهوم فن سالار و "تکنو-سیاسی" شاهد بوده است، دو هفته پیش نام "محمد الصفدی" از وزیران سابق لبنان برای تشکیل کابینه معرفی شد و او نیز یک روز بعد موافقت خود را اعلام کرد، اما بلافاصله از ماموریت تشکیل کابینه انصراف داد.
در پی این وضعیت شاهد اتهام زنی بین "جریان آزاد ملی" به رهبری "جبران باسیل" وزیر خارجه دولت پیشبرد امور و "جریان المستقبل" به رهبری حریری بودیم، به این معنی که جریان آزاد ملی ، حریری را مسئول منصرف شدن الصفدی دانست و در مقابل منابع نزدیک به نخست وزیر مستعفی این موضوع را اتهام زنی دانسته و آن را تکذیب کردند.
در این میان دیروز (دوشنبه) خبرهایی تایید نشده از معرفی "بهیج طباره" از وزیران سابق لبنان برای تشکیل کابینه شنیده شد.
حریری به دنبال معادله یا هرج و مرج
در همین ارتباط روزنامه "الاخبار" لبنان نوشت: برای تمام بازیگران داخلی و حتی خارجی روشن شده که حریری در تلاش است که لبنان را در گروی معادله "یا من یا هرج و مرج" قرار دهد، زیرا کاری که در ۲۴ ساعت گذشته انجام داد، موجب عصبانیت برخی متحدان داخلی و خارجی اش شد، زیرا وی به ماجراجویی در موضوع مسدود کردن راهها در بسیاری از مناطق لبنان متوسل شد و ارتش و نیروهای امنیتی را برای خودداری از هرگونه اقدامی به منظور جلوگیری از برخورد بین مردم در خیابان ها، تحت فشار قرار داد.
از سوی دیگر هیئت های خارجی که با "میشل عون" رئیس جمهوری لبنان دیدار داشتند، به وضوح در خصوص حمایت اروپا از تشکیل هرچه سریع تر دولتی با رویکرد نجات ملی و با حضور تمام گروههای سیاسی لبنانی و نیز گروهی از کارشناسان و متخصصان خبر دادند.
در این میان موضع توام با شک و تردید آمریکا در حمایت از تشکیل چنین دولتی مبتنی بر بهبود مواضع متحدانش در لبنان است، نه چیز بیشتر.
همچنین عون که از مواضع حریری به تنگ آمده است، به متحدانش اعلام کرد که زیاد منتظر نخواهد ماند و آماده است در جهت تشکیل دولتی بدون رضایت حریری و حتی مشارکت او حرکت کند و به او برای آخرین بار فرصت می دهد که راه حل مورد قبولی را در مدتی کوتاه ارائه دهد.
این موضع عون در پی شک و تردید حریری و اعتراض او به معرفی طباره برای تشکیل دولتی متشکل از ۲۴ وزیر از جمله نمایندگانی از نیروهای سیاسی و کارشناسان و نیز نمایندگانی از تکاپوی مردمی اتخاذ شد.
الاخبار در توضیح این مطلب افزود: حریری خود نام طباره را مطرح و یک ساعت و نیم با او گفت و گو کرد و از او خواست با "نبیه بری" رئیس پارلمان و "حاج حسین الخلیل" معاون سیاسی حزب الله و "علی حسن الخلیل" وزیر دارایی دیدار کند و طباره نیز با این افراد و نیز جبران باسیل دیدار کرد.
نگرانی حریری از حرکت به سمت تشکیل دولت تکنو-سیاسی
طباره در دیدار با حسین الخلیل و حسن الخلیل موافقت خود را با تشکیل دولت تکنو-سیاسی اعلام کرد، مشروط به اینکه حریری شخصا و با موافقت سه نخست وزیر سابق و نیز مفتی لبنان او را به عنوان مامور تشکیل کابینه معرفی کند.
به نوشته الاخبار، حریری با مشاهده اینکه فضای کلی "جریان هشت مارس" به جای او به سمت طباره گرایش یافته به کارشکنی اقدام کرد؛ کاری که پیش از این در خصوص الصفدی انجام داد.
به عبارت بهتر حریری، طباره را تشویق کرد ، به منظور رویارویی با بحران اقتصادی اختیارات قانونی استثنایی را خواستار شود و اینکه که شخص او (حریری) تمام وزیران را معرفی و نامزد خواهد کرد، اما ضامن عملکرد آنان در داخل کابینه نخواهد بود.
این خواسته های حریری نشان داد که وی به نام طباره به دنبال گفت و گو است، نه حمایت از وی و می کوشد از طباره برای امتیازگیری از عون و حزب الله بهره برداری کند تا در صورت بازگشت به نخست وزیری بتواند امتیازات بیشتری را بدست آورد، از جمله دور کردن باسیل از کابینه آینده لبنان، حال آنکه حزب الله بیش از هر طرف دیگری در این خصوص ملاحظاتی دارد و معتقد است کنار زدن باسیل خواسته آمریکا است.
به این ترتیب حریری این بار به مانور دادن بر طباره برای بازگشت به نخست وزیری با امتیازات بیشتر متوسل شد و با این کار مانع از معرفی نهایی او برای تشکیل کابینه شده است.