"حسن میرعابدینی"طنزنویس نقیضه‌پرداز کشور در این همایش گفت: یک طنزنویس، وظیفه دشواری را در پیش گرفته و آن توجه به سلیقه و ذوق مخاطب است و مخاطب انتظار دارد تا با نگاهی انتقادی به افشای آدمها بپردازد.
این منتقد ادبی و پژوهشگر ادبیات داستانی تصریح کرد: طنزنویسان به دلیل مشاهده شرارت های بشری تیزبین‌تر از دیگر آدمها هستند و به همین دلیل از عمر کوتاهتری برخوردار می‌باشند.
وی با بیان اینکه طنزنویسان شیوه های مختلفی را در پیش می گیرند و خانه اصلی این قشر، رسانه ها بوده است، از دهخدا و صادق هدایت بعنوان ۲ طنزپرداز در دو دوره متفاوت ادبی یاد کرد و با یاد کردن از زرویی نصرآباد، افزود: زرویی نصراباد پرورده فضای مطبوعات پس از انقلاب است.
به گفته وی این شاعر طنزنویس با ادبیات کلاسیک خارجی آشنایی داشته و در تاریخ طنز ایران هم تحقیق کرده است و حتی به نقد برخی مقامات کشوری هم پرداخته که برای ایندگان به یادگار بماند تا بدانند در این دوره چه کسانی بر منصب بودند و چه کارهایی انجام دادند.
میرعابدینی اضافه کرد: طنز فقط به خنده انداختن ما نیست و می توان به گونه های دیگر نیز به آن نگریست.
از رسانه بعنوان چراغ راه ادبیات استفاده کنیم
یک طنزپژوه کشوری هم با ستایش قلم توانای زرویی نصراباد گفت: این شاعر طنزپرداز به اظهار فضل های معمول و غیر معمول می خندید و این به ما می اموزد که باید گذاشت و گذشت و به دنیا دل نبست.
دکتر مجید بهره‌ور اظهار داشت: زرویی می توانست با قالب ها و شکل های مختلف، آثار هزل آمیز بیافریند.
وی تاکید کرد: باید از مطبوعات بعنوان چراغ راه ادبیات استفاده کرد.
زرویی، شناختی آگاهانه از طنز داشت
طنزپرداز دیگری هم در این همایش با بیان اینکه ۸۰۰ سال است که شعر اخوانی داریم اما جدی گرفته نمی شود گفت: زرویی نصراباد نسبت به اخوانیات، استقبال، تتبع و نغزپردازی، شناخت داشت.
"بهرام پروین گنابادی" تصریح کرد: زرویی، فقط ذوق ندارد بلکه شناخت آگاهانه هم دارد.
وی از این شاعر بعنوان یک انسان باهوش یاد کرد و گفت: اصولا طنزپردازان آدم های باهوشی هستند چون چیزهایی می بینند که دیگران نمی بینند.
این طنزپرداز کشور، سر و کار داشتن با طنز مطبوعاتی و ایجاد طنز فاخر طی چند روز برای رسانه را کار سختی دانست که فقط از افرادی چون زرویی نصرآباد بر می اید.
وی داشتن استعداد و رعایت سنت را دو خصیصه این شاعر نامی توصیف کرد و افزود: در ۳۰ سال اینده، طنز های زرویی بعنوان اثاری فاخر شناخته خواهد شد.
بیان دردهای جامعه به زبان طنز، کار ساده ای نیست
رییس دانشگاه یزد هم در این مراسم گفت: اگر مراسم زرویی نصراباد را برگزار نمی کردیم یا به موقع برگزار نمیشد یا در جایی دیگر برگزار می گردید اصلا خوب نبود.
دکتر "قاسم برید لقمانی" به برخی ضعف ها و نارسایی ها در حوزه ادبیات اشاره کرد و افزود: چرا باید حافظ شناس ما از شرق یا غرب طلوع کند؟ لازم است افرادی که دستی بر آتش دارند در این زمینه وقت بگذارند.
وی در ادامه اظهار داشـت: کسی که به زبان طنز، دردهای جامعه را بیان می کند کار ساده ای انجام نمی دهد و لذا باید جوانان ما این راه را ادامه دهند.
وی اینکه زرویی نصرآباد را با القابی چون عبید زاکانی زمان یاد کرده اند یا او را بهترین شاعر طنزسرای بعد از انقلاب می دانند را افتخاری برای مردم استان یزد دانست.
شرایط برای برگزاری برنامه‌های فرهنگی آماده نیست
مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد هم در این همایش اظهار داشت: متاسفانه شرایط لازم آنطور که شایسته است برای برگزاری برنامه های فرهنگی فراهم نیست.
دکتر "مجید پویان" با تمجید از برگزاری این همایش با کمترین امکانات موجود افزود: استادانی بودند که به خاطر علاقه به شعر و طنز با اتوبوس یا وسیله شخصی از راههای دور، راهی این همایش شدند که این نشان از محبوب بودن شاعرانی چون زرویی نصراباد است.
هدف از برگزاری این همایش، بررسی جنبه های ادبی، علمی و شخصیتی ابوالفضل زرویی نصرآباد اعلام شد که در آن شماری از شاعران طنزپرداز و پژوهشگران این عرصه و علاقه‌مندان به شعر و ادب فارسی حضور داشتند.
۱۲ مقاله در این همایش ارائه می‌شود و فردا جمعه نیز با برپایی برنامه‌های جنبی و پژوهشی ادامه دارد.
زرویی نصرآباد، شاعری طنزپرداز و نویسنده ای توانمند بود که آثار بسیار زیبا و دلنشینی از خود بر جای گذاشته است، در نشریات مختلفی فعالیت کرد و اشعارش در بسیاری از نشریات و محافل نقل شد.
وی اصالتا اهل دهستان نصرآباد شهرستان تفت استان یزد بود، شاعری که خیلی ها پس از فوتش، نام او را شنیدند و از اینکه دیگر در میان ما نیست حسرت خوردند!.
این قصه بسیاری از بزرگان ادبیات این سرزمین است که حتی در میان هموطنان خود هم ناآشنا می مانند تا زمانی که چهره در نقاب خاک کشند.
همچنین ضروری است آثار این شاعر توانا، بیشتر از آنچه الان هست به جوانان و مردم استان شناسانده شود.
زرویی نصرآباد که از نسل طنزنویسان مجله گل آقا بود، عصر شنبه، دهم آذرماه سال ۹۷ دارفانی را وداع گفت.
این شاعر که ۵۰ سال عمر کرد آثار بسیاری در کارنامه ادبی خود دارد و یکی از تاثیرگذارترین استادان طنزنویسی در ایران محسوب می شود.
نام برخی از آثار وی عبارت از: مجموعه با معرفت‌ها ، بزن قدش، آش آلو، «پیقولاد»، تراژدی شاعر و اتوبوس، پاره ترین قسمت دنیا، شباخندگان، شبانه، سر به... سر، راز سر دیوار، سبز نای عاطفه دلخواه، حرف آباد، چیستان، آثار باستانی، ظهر است ساقیا، کار نیکو کردن، از پر کردن است، کبود چشم من، علت العلل، نامه‌های مرد ذلیل، ما روزهای جمعه تعطیلیم، در بدرقه دوستم قیصر امین پور، چشمان تو، ویرانه های تخت جمشیدند، تقدیم به همه مادران و مادر خودم که نزد حضرت دوست است، صبحگاه واقعه.