رییس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری شیراز شامگاه پنجشنبه در این آیین با اشاره به اینکه جامعه کمتر با جایگاه بانوان در عرصه‌های مختلف توجه کرده است، گفت: بانوانی که در عرصه ادب ظهور یافته و نام‌آور شده‌اند، آثاری شایان‌توجه به جای گذاشته‌اند و در همین شهر شیراز، در شعر و ادب و دانش سرآمد شده‌اند.
ابراهیم گشتاسبی راد بیان کرد: در طول تاریخ شاهد حضور بانوانی بوده‌ایم که در سطح ملی و استانی، اجتهاد و درایت خود را ثابت کرده‌اند، هرچند آثار بسیاری از آنها بر جای نمانده باشد.
رییس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری شیراز، معرفی کتاب و تقدیر از بانوان نویسنده را زمینه‌ساز رشد و توسعه دانش در شهر شیراز دانست و فعالیت در حوزه معرفی میراث معنوی و مادی شیراز را ضامن حفظ گنجینه پنهان شهر دانست.
وی با بیان اینکه تاکنون آثار بسیار با ارزشی به دست و قلم هنرمندان بومی خلق شده است که از کنار آنها به سادگی گذشته‌ایم، اظهار داشت: دیر متوجه می‌شویم که چه چیزهایی را از دست می‌دهیم و چه چیزهایی را از دست داده‌ایم و از ثبت آنها غافل شده‌ایم.
سازمان فرهنگی شهرداری از آثار محققانه در باره شیراز حمایت می‌کند
معاون شهردار شیراز گرایش به خلق آثار محققانه و با ارزش با موضوع تذکره‌نویسی و ثبت میراث معنوی شیراز را در زمره آثاری دانست که سازمان فرهنگی شهرداری شیراز با همکاری شورای شهر و شهردار شیراز از آنها حمایت خواهد کرد.
عضو شورای اسلامی شهر شیراز نیز در این آیین با اشاره به اینکه ایجاد فضایی برای معرفی زنان نامدار، بهترین گامی است که می‌توان در زمینه توسعه فرهنگی و اجتماعی جامعه بانوان برداشت، گفت: این رویکرد باعث می‌شود بانوان، هم‌نسلان و نیز نسل پیش از خود را به خوبی بشناسند و برای تقویت خود تلاش کنند.
لیلا دودمان افزود: این گونه آثار به بانوان درسی بزرگ می‌دهند، اینکه فارغ از فضای منفی موجود درباره زنان، جایگاهی وجود دارد که در آن، زن تصمیم‌گیرنده و سیاستگذار بوده است و حتی در حوزه دینی نیز نقشی بسزا داشته است.
فضا برای حضور زنان در جامعه فراهم شود
وی با بیان اینکه فعالیت در فضای سیاسی و اجتماعی دوران گذشته به مراتب برای بانوان بسیار دشوار بوده است، افزود: انتظار است با مطالعه زندگی آنان در باره محدودیت‌ها صحبت نکنیم و از این رهگذر فضا را برای حضور پُر رنگ‌تر در جامعه فراهم کنیم.
عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر شیراز همچنین از سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری شیراز درخواست کرد که از بانوان نویسنده در همه زمینه‌ها، حمایت کند تا حمایت از جایگاه زن به صورت عملی تحقق یابد.
نویسنده کتاب دانشنامه زنان نامدار شیراز نیز در معرفی این اثر، گفت: دانشنامه‌های بسیاری وجود دارد که به زنان و مردان در کنار هم پرداخته است؛ اما این اثر اولین دانشنامه محلی و منطقه‌ای است که به صورت خاص به ۲۳۰ تن از مفاخر بانوان می‌پردازد.
زهرا آتشی عنوان کرد: کتاب یادشده همچنین نخستین دانشنامه‌ای است که زنان شهید، مادران شهدا و واقفان زن را جزو مفاخر معرفی کرده است و اولین دانشنامه‌ای است که افراد را تنها، به‌صورت الفبایی تنظیم نکرده بلکه دسته‌بندی مفهومی از آنها ارائه کرده است که دسترسی به آن برای پژوهشگران آسان‌تر باشد.
این پژوهشگر با بیان اینکه بانوان ایران زمین در طول سال‌های متمادی با شدت و ضعف، نقش‌های متفاوتی را در جامعه بر عهده داشته‌اند، گفت: آنان همواره تلاش کرده‌اند توانایی خود را در عرصه‌های مختلف فردی و اجتماعی بروز دهند و بدرخشند اما در تاریخ نویسی ما نقش بانوان بسیار کمرنگ است و یا از بانوان نامدار اثری نمی‌بینیم یا نامشان در تاریخ گم شده است.
معرفی زنان نامدار، سبب‌ساز خودباوری و الگوسازی
وی ادامه داد: معرفی زنان نامدار باعث خودباوری و الگوسازی در نسل جوان خواهد شد.
آتشی، رویکرد کتاب دانشنامه زنان نامدار شیراز را معرفی زنان به صورت محلی و منطقه‌ای عنوان کرد و بیان داشت: تمرکز بر معرفی زنان مدفون در شیراز بوده است که حاصل آن با کمک چهار پژوهشگر در هفت بخش آماده شده است.
به گفته این نویسنده، بخش اول کتاب به ۲۳ بانوی امامزاده می‌پردازد که در شیراز دفن شده‌اند و شجره‌نامه و محل دفن آنها در آن معرفی شده است، بخش دوم به بانوان و مادران شهیدی می‌پردازد که سه یا چهار شهید تقدیم کرده‌اند، بخش سوم به ۱۹ بانوی تاریخ‌ساز شیراز اختصاص دارد که در شیراز حکمران بوده‌اند یا نقشی برجسته ایفا کرده‌اند.
آتشی اضافه کرد: بخش چهارم این کتاب مربوط به ۱۸ زن صاحب کرسی علمی در شیراز است و قسمت دوم از این بخش به معرفی بانوان و مدیران اولین مدارس شیراز می‌پردازد و در ادامه آن ۲۷ بانونی خیّر برگزیده معرفی شده‌اند و در فصل پایانی کتاب نیز از ۶ بانوی شاعر و هفت بانوی هنرمند که ذیل آن از روزنامه‌نگاران نیز سخن رفته است، یاد شده است.
وی در ادامه اظهار داشت: تاریخ‌نگاری منطقه‌ای در هیچ جای ایران به اندازه شیراز مورد توجه پژوهشگران نیست و کتاب‌های بسیاری حتی از زمان‌های قدیم در این باره وجود دارد و چنانچه این نوع دانشنامه‌نویسی در تمام نقاط کشور رایج شود، می‌توان در مدتی کوتاه به مجموعه‌های چند جلدی در باره مفاخر نامدار هر منطقه دست یافت.