به گزارش رویترز، اختلال خوردن، نوعی اختلال در نحوه غذا خوردن است که از حالت طبیعی خارج شده است. مثلا اگر فرد از خوردن غذای کافی امتناع می‌کند، یا بیش از اندازه غذا می‌خورد، یا پس از مصرف غذا اقدام به مصرف مسهل می‌کند، یا عمدا استفراغ می‌کند و یا ترکیبی از اختلالات فوق را داشته باشد، به اختلالِ خوردن مبتلا شده است.
این مطالعه که توسط محققان دانشگاه بوستون در آمریکا انجام شده است، نشان می‌دهد که استفاده از این داروها برای کاهش وزن خطرناک است و مشاوران آن را به عنوان یک علامت هشداردهنده در نظر میگیرند زیرا مصرف این قرص‌ها با افزایش خطر ابتلا به اختلال خوردن مانند بی‌اشتهایی یا پرخوری روانی (بولیمیا) ارتباط دارد.
«جوردن لوینسون» از بخش کودکان و نوجوانان بیمارستان بوستون گفت: "تبلیغات برای این محصولات در رسانه‌های اجتماعی متداول است و این محصولات به راحتی در داروخانه‌ها و فروشگاه‌های محلی قابل دسترس هستند و این باعث می‌شود که جوانان تصور اشتباهی از مصرف آنها نداشته باشند.
وی تاکید کرد: مصرف این محصولات برای مدیریت سالم وزن از نظر پزشکی توصیه نمی‌شوند و حتی خطرناک نیز هستند. زمانی‌که جوانان به راحتی این محصولات مضر را مصرف می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به اختلالات رفتارهای کنترل وزن خواهند بود و همانطور که نتایج این مطالعه نشان می‌دهد حتی در مسیر ابتلا به اختلال خوردن نیز قرار میگیرند.
محققان در این مطالعه داده‌های مرتبط با ۱۰ هزار زن آمریکایی ۱۴ و ۳۶ ساله را که در یک مطالعه طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند؛ آنها زنان جوانی را که از قبل به اختلال خوردن مبتلا بودند، از این مطالعه جدا کرده و محور توجه خود را فقط بر وضعیت‌های تنظیم اضافه وزن و سایر عوامل متمرکز کردند.
آنها متوجه شدند که اختلال خوردن تنها در یک درصد زنانی بروز کرد که در سال گذشته از قرص‌های رژیمی برای کنترل وزن استفاده نمی‌کردند اما این شمار برای زنانی که این قرص ها را مصرف می کردند ۱.۸ درصد بود.
به طور مشابه، ۰.۸ درصد از زنانی که مصرف ملین برای کاهش وزن را گزارش نکردند بعداً به اختلال خوردن مبتلا شدند درحالیکه این میزان برای زنانی که ملین مصرف می‌کردند ۴.۶ درصد بود.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف این نوع محصولات احتمال ابتلا به اختلالات خوردن را از طریق بروز رفتارهای نامنظم در خوردن غذا، اختلالات جسمی در هضم یا مسائل روانی افزایش می‌دهد.
نتایج این مطالعه در مجله Public Health منتشر شده است.