طی این سال‌ها بازیکنان خارجی زیادی به فوتبال ایران آمدند. بسیاری ایران را برای خود همچون یک سکوی پرتاب دیدند و توانستند به کشورهای حوزه خلیج فارس راه پیدا کنند. خیلی‌ها هم که کارایی لازم را نداشتند به کشور خود دیپورت شدند و کمتر موردی پیش آمد که حضور یک خارجی در ایران دوام داشته باشد.
پرسپولیس اما در جذب بازیکن خارجیِ ناکارآمد، سرآمد تمام باشگاه‌های ایران است. تیمی که از نخستین دوره لیگ برتر محل رفت‌وآمد بسیاری از بازیکنان خارجی بوده؛ از پاناما و توگو و سنگال گرفته تا بورکینافاسو و هندوراس.
خیلی از بازیکنان جواب دادند و خیلی دیگر هم ناکارآمد بودند اما کمتر دیده شد که یک بازیکن در پست مهاجم در پرسپولیس موفق باشد.
در طول لیگ برتر «ایوان پتروویچ»، «رابرت ساها»، «نیلسون کوریا جونیور»، «فرناندو گابریل»، «هوار ملا محمد» از جمله خارجی‌هایی بودند که در پرسپولیس عملکرد خوبی داشتند و خاطرات خوبی را از خود بر جای گذاشتند اما به غیر از یکی ۲ مورد استثنا، پرسپولیس در جذب مهاجم خارجی خوب همیشه ناکام بوده و این منطقه را می‌توان منطقه ممنوعه پرسپولیس دانست.
«کریستوفر ره» و «هروه اوسالو» بازیکنانی بودند که حتی نتوانستند یک دقیقه هم برای پرسپولیس به میدان بروند. «سامبو جوچی»، «رافائل ادرهو»، «پائولو دیکارمو»، «ژوزه تادئو» هم بازیکنان یک گله پرسپولیس بودند.
«صلاح حسن» عراقی، «وسلی رزیلیا» و «ولادمیر پریموف» و «ماریو بودیمیر» نیز در تمام مدتی که عضو پرسپولیس بودند ۲ گل به ثمر رساندند.
«زیاد شعبو»، «عیسی ترائوره» و «ماته دراگه چوویچ» هم در مدت زمانی که در پرسپولیس بودند تنها موفق به زدن سه گل شدند. جری بنگستون (۷ گل) و اشپیتیم آرفی (۹ گل) را هم باید به این فهرست اضافه کرد که با توجه به مدت زمانی که در پرسپولیس بودند آمار خوبی را به عنوان مهاجم از خود بر جای نگذاشتند.
از ۱۸ مهاجم خارجی تنها سه بازیکن بودند که موفق شدند بیش از ۱۰ گل به ثمر برسانند.
به طور حتم «ایمون زاید» را می‌توان یکی از همان استثناها دانست؛ بازیکنی که در شهرآورد ناجی سرخ‌پوشان شد و توانست ره صد ساله را یکشبه برود و هت‌تریک کند. ۲ هت‌تریک دیگر این بازیکن برابر راه آهن و الشباب امارات در لیگ قهرمانان آسیا هم موجب شد او به محبوبیت خاصی برسد. اما زاید جدا از هت‌تریک‌ها در مجموع ۳ گل دیگر نیز برای پرسپولیس به ثمر رسانده تا تعداد گل‌های وی در تیم تهرانی به عدد ۱۲ برسد.
به غیر از این بازیکن «ابراهیم توره» را هم می‌توان در زمره مهاجمان خارجی خوب تاریخ پرسپولیس دانست، چرا که این بازیکن در یک فصلی که در جمع سرخ‌پوشان حضور داشت موفق شد ۱۳ گل بزند و از پرسپولیس برای خود سکوی پرتابی ساخت و به امارات و سپس به موناکو فرانسه رفت.
البته مهاجمی که بیشترین گل را برای پرسپولیس به عنوان یک خارجی به ثمر رسانده «گادوین منشا» بود. مهاجم نیجریه‌ای که با درخشش در پیکان خودش را به فوتبال ایران معرفی کرد اما نتوانست روندی که در جمع خودروسازان داشت را در پرسپولیس تکرار کند. او در ۲ فصل و نیمی که در پرسپولیس بود ۱۴ گل به ثمر رساند اما انتظارات از او نسبت به آنچه که در پیکان از خود به نمایش گذاشته بود، خیلی بیشتر بود و از این رو نمی‌توان او را بازیکن موفقی تلقی کرد.
۱۹ مهاجم خارجی در مجموع ۷۵ گل برای پرسپولیس به ثمر رساندند که ۳۹ گل توسط سه بازیکن به ثمر رسیده است.
سه مهاجم «کریستوفر ره»، «هروه اوسالو» و «جونیور براندائو» هم نتوانستند گلی به ثمر برسانند.
با توجه به این موضوع و اینکه از ۱۹ مورد موجود تنها ۲ بازیکن در پرسپولیس توانستند به عنوان مهاجم خودی نشان دهند، می‌توان گفت که خط حمله منطقه ممنوعه‌ای برای خارجی‌ها است.
براندائو هم یکی از این بازیکنان بود که از پرسپولیس جدا شد. «محمد حسن انصاری‌فرد» اعلام کرده که ۲ مهاجم خارجی در نیم فصل به جمع سرخ‌پوشان اضافه خواهند شد. با این حال باید دید که نحسی خط حمله گریبان خارجی‌های آینده را هم خواهد گرفت یا خیر.