فدراسیون فوتبال ایران اردیبهشت‌ماه سال جاری پس از گذشت ماه‌ها از خداحافظی «کارلوس کی‌روش» اقدام به استخدام «مارک ویلموتس» کرد. مربی که در کارنامه خود هدایت تیم‌های مطرحی مانند بلژیک و ساحل عاج را بر عهده داشته و قرار بود با تغییر سبک بازی فوتبال تیم ملی ایران، برای سومین بار متوالی ما راهی جام جهانی کند. پس از استخدام این مربی «مهدی تاج» رییس فدراسیون فوتبال اعلام کرد که قرارداد کی‌روش برای فدراسیون تجربه خوبی بوده است و این تجربه موجب شده تا یک همکاری جامع و برپایه منافع تیم ملی با مرد بلژیکی در دستور کار قرار گیرد. هر چند که صحت این ادعا در کمتر از ۶ ماه زیر سوال رفت و امروز از قرارداد این مربی بلژیکی به عنوان خسارت محض یاد می‌شود.
ویلموتس به ایران آمد و تیم ملی فوتبال ایران در چهار بازی نخست برابر کره جنوبی، سوریه، هنگ‌کنگ و کامبوج سه برد و یک تساوی کسب کرد و بیش از ۲۰ گل به ثمر رساند و تنها یک گل دریافت کرد. این نتایج کارشناسان را امیدوار به پوست‌اندازی تیم کرد و ویلموتس نیز در مصاحبه‌های خود استفاده از تمام ظرفیت‌های فوتبالی ایران را یک هدف تعریف کرد. اما ماه عسل فدراسیون‌نشینان با مرد بلژیکی در سفر به منامه شکرآب شد و در اردن به یک طلاق عاطفی رسید؛ طلاقی که ۲ طرف در آن راضی به جدایی بودند و در نهایت ویلموتس با سفر به اروپا قید ایران‌گردی را زد.
ویلموتس به طور رسمی رفت و باید جانشین او تعیین شود. بر همگان واضح است که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران تا چند روز دیگر معرفی خواهد شد و اگر گزینه خارجی مد نظر باشد مرد کروات حرف اول را خواهد زد زیرا برانکو از یک سو با فوتبال ایران آشنایی کامل دارد و در سوی دیگر وی با پرسپولیس سه سال رویایی را سپری کرد. او از ۲ سال پیش به عنوان آلترنانیو کی‌روش معرفی شد و دعواهای مرد پرتغالی با این مربی نیز به خاطر ترس از سناریویی بود که می‌توانست برانکو را به نیمکت تیم ملی برساند.
برانکو یکی از اعضای تیمی بود که سال ۲۰۰۱ با چیرو وارد ایران شد و قرار بود ایران را به جام جهانی ۲۰۰۲ کره جنوبی و ژاپن برساند اما با وجود پافشاری بلاژوویچ بر موفقیت ایران، این تیم در دام گربه سیاهی به نام بحرین گرفتار شد و از صعود بازماند. پیرمرد کروات که وعده داده بود اگر موفق نشود به همراه کادر فنی خود را از تیر دروازه حلق آویز خواهد کرد به وعده خود عمل نکرد تا برانکو، دستیار وی، پس از نجات از تیر دروازه همچنان در ایران گزینه‌ای برای تیم‌های باشگاهی و ملی باشد.
اما چرا پس از رفتن کی‌روش کسی سراغ برانکو نرفت؟ ایران بهمن‌ماه سال ۹۷ مقابل ژاپن شکست خورد و کی‌روش ایران را ترک کرد اما سرمربی تیم ملی در پایان لیگ برتر انتخاب شد؛ پایانی که با قهرمانی پرسپولیس برانکو در هر ۲ جام همراه بود و برانکو نیز تمایلی برای ادامه همکاری نداشت. برانکو از ایران رفت اما تاج بدون توجه به این مهم ویلموتس را به ایران آورد مربی که هزینه ۶ ماه حضور او بنا به ادعای برخی نزدیک به ۲ میلیون یورو بوده است و این رقم بدون هزینه‌های ناشی از غرامت فسخ قرارداد است.
چرا باید مدیران فوتبال ایران برای آزمایش و خطای مربی که سابقه ناکامی نیز در کارنامه او دیده می‌شود دست کم ۳۰ میلیارد تومان هزینه کنند؟ چرا با وجود آنکه تیم ملی نزدیک به پنج ماه بدون سرمربی بود کسی سراغی از برانکو نگرفت اما امروز تمام گزینه‌ها به مرد کروات ختم می‌شوند؟
ایکه قرار است تا چند روز آینده پیمانی بین فدراسیون و یک مربی خارجی دیگر برای تیم ملی بسته شود و چند میلیون ارز در شرایط سخت کشور به برانکو داده شود نیز همان سناریوی تکراری است که در فدراسیون فوتبال نوشته می‌شود اما این قرارداد قرار است موجب رخ دادن چه اتفاقی در فوتبال ایران شود؟
نتایج ضعیف تیم ملی در بازی‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر موجب شده تا ایران در هر چهار بازی آتی محکوم به بُرد باشد؛ بردی که اگر تبدیل به مساوی شود نه برانکو و نه هیچ مربی دیگری نمی‌تواند ایران به دوحه برساند. حال با این شرایط و در حالی که ایران در لبه تیغ حذف از جام جهانی قرار گرفته است، فدراسیون باید گزینه‌های داخلی را بر گزینه‌های خارجی ارجح بداند زیرا هزینه استخدام یک مربی جوان داخلی به مراتب کمتر از طرف اروپایی است.
برانکو ایوانکویچ در شرایط کنونی برای مذاکره دست بالا را دارد و فدراسیون نیز از سوی افکار عمومی برای استخدام یک مربی خوب تحت فشار است. او بدون شک مبلغی کمتر از ویلموتس را نمی‌خواهد بلکه با توجه به تجربه پیشین در قرارداد خود بندهایی در نظر خواهد گرفت که در نقش «سوپاپ اطمینان» عمل کنند. بدین شکل با کمترین تعلل در پرداخت و عمل به تعهدات دست مرد کروات برای فسخ قرارداد باز خواهد بود. برانکو خردادماه با این حربه قرارداد خود را با باشگاه پرسپولیس تهران فسخ کرد.