تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۸ - ۰۹:۲۶

تهران- ایرنا- امروز، آخرین روز ثبت‌نام برای یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی است. طبق یک روال نانوشته، بیشتر چهره‌های نامدار این روز را برای نام‌نویسی انتخاب می‌کنند. ازاین‌میان تعدادی از چهرهای اصلاح‌طلب ازجمله غلامرضا انصاری، حسین نقاشی، غلامرضا حیدری، مصطفی کواکبیان، مسعود پزشکیان، محمدعلی وکیلی و علی شکوری‌راد کاندیدا شدند.

گروه اطلاع رسانی ایرنا در راستای ایفای رسالت آگاهی بخشی به انعکاس برجسته ترین گزارش های روزنامه های مختلف با عناوینی چون «اصلاح‌طلبان برای مجلس آمدند، نهاد مدنی دانشگاه تضعیف شده است، قهوه با طعم فرهنگ، نوآوری و شفافیت احیاگر تعاونی ها، مانایی ها، متاسفم؛ مدیران‌ امنیتی را انتخاب می‌کنند نه توانا، کروکی اقتصاد سال ۹۹، نفس کشیدن بدون زوج و فرد و ترافیک سیاسی در حوالی «فاطمی»» پرداخته است، در ادامه به بازتاب گزیده ای از این مطالب می پردازیم:

اصلاح‌طلبان برای مجلس آمدند

روزنامه «شرق» در گزارشی با عنوان «اصلاح‌طلبان برای مجلس آمدند» می نویسد: امروز، آخرین روز ثبت‌نام برای یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی است. طبق یک روال نانوشته، بیشتر چهره‌های نامدار این روز را برای نام‌نویسی انتخاب می‌کنند. بااین‌حال در دو روز گذشته نیز چندین چهره سرشناس از هر دو جناح خود را نامزد مجلس کردند که تعدادی چهره اصلاح‌طلب نیز در میان آنها دیده می‌شد. غلامرضا انصاری، عضو شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان، حسین نقاشی، عضو حزب اتحاد ملت و غلامرضا حیدری و مصطفی کواکبیان نیز برای نامزدی در تهران کاندیدا شدند. مسعود پزشکیان، نایب‌رئیس مجلس هم بار دیگر از تبریز کاندیدا شد. محمدعلی وکیلی، عضو هیئت‌رئیسه مجلس و فراکسیون امید نیز بعد از ثبت‌نام در وزارت کشور، گفت: «از دوستان شنیدم عارف نامزد انتخابات نمی‌شود».از مهم‌ترین چهره‌هایی که روز پنجشنبه برای ثبت‌نام اقدام کرد، علی شکوری‌راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت بود.

نهاد مدنی دانشگاه تضعیف شده است

روزنامه «ایران» در مطلبی با عنوان «نهاد مدنی دانشگاه تضعیف شده است» در گفت و گو با فرهاد درویشی استاد علوم سیاسی نوشت: دانشگاه هیچگاه جزیره‌ای جدا از مجمع الجزایر جامعه نیست و اصولاً یک جامعه نهادهای مختلفش در ارتباط با هم هستند. هر چقدر در جامعه  فعالیت احزاب سیاسی ماآزادانه، مبتنی بر رقابت و مبتنی بر اصول سیاست ورزی دموکراتیک باشد، فضای دانشگاه هم آزاد خواهد شد. ببینید مسأله این است که سوق پیدا کردن دانشگاه و فعالیت‌های دانشجویی به سمت کنش‌های صنفی، فرهنگی و اجتماعی به جای سیاسی صرفاً انتخاب خود دانشجو نبوده بلکه وضعیتی بوده که به او تحمیل شده. اگر جامعه دانشجویی ما خودش به‌صورت خود انگیخته این انتخاب را داشت ما می‌توانستیم چنین داوری داشته باشیم. نکته دیگر این است که ما در این عرصه عدم توازن و تعادل و عدالت را می‌بینیم؛ یک جریان سیاسی می‌تواند آزادانه کار کند و گروه دیگری خیر. اما مهمتر از همه اینها این است که سوق پیدا کردن فعالیت‌های دانشجویی از حوزه سیاسی به حوزه‌های دیگر ناشی از تقویت احزاب و افزایش نفوذ آنها نبوده. اگر این اتفاق در شرایطی رخ داده بود که ما شاهد قوی‌تر شدن احزاب می‌بودیم، حرف شما درست بود اما می‌بینیم که به موازات جنبش دانشجویی، احزاب ما هم نحیف و ضعیف شده‌اند. بنابراین اگر دانشجوی ما الان دارد در دانشگاه به جای کار سیاسی، کار فرهنگی یا صنفی یا اجتماعی می‌کند نباید ما را به اشتباه بیندازد که رفتار فضای دانشگاه ما دارد شبیه رفتار فضای دانشگاه در کشورهای پیشرفته می‌شود. چون این معادله بخش دیگری هم دارد و آن رفتار جامعه مدنی است و هنوز رفتار جامعه مدنی ما و نهادهای جامعه مدنی آن به هیچ عنوان مطابق با آنها نیست. بنابراین دانشگاهی که ما انتظار داشتیم در آن دانشجو در کنار درس خواندن مهارت زندگی اجتماعی هم بیاموزد، به سمتی رفته که بیشتر از قبل شبیه آموزش و پرورش ما می‌شود که تقریباً هیچ خبری از این مهارت‌ها در آن نیست. این باعث شده که دانشجوی ما بیش از آنکه خودش میدان دار باشد، متأثر می‌شود از فضای خارج از دانشگاه. بنابراین دگردیسی زیست و فعالیت دانشجویی را به نظر من جز در چارچوب تضعیف جنبش دانشجویی نمی‌توان تفسیر کرد و وضعیتی که الان در دانشگاه است را من حاصل نحیف شدن نهاد مدنی دانشگاه می‌دانم.

قهوه با طعم فرهنگ

روزنامه «ابتکار» در گزارشی با درج عنوان «قهوه با طعم فرهنگ» آورد: امروز در هر کدام از خیابان‌های تهران که راه بروید بدون شک حداقل یک کافه را پیدا خواهید کرد، خصوصا در خیابان‌های مرکزی شهر. حتی بعضی به شوخی می‌گویند اطراف میدان انقلاب و بلوار کشاورز به ازای هر دانشجو یک کافه مشغول به کار است. همین تعدد کافی‌شاپ‌ها در سطح شهر، بسیاری از صاحبان‌شان را به این فکر انداخته که کمی‌ متفاوت‌تر و تخصصی‌تر رفتار کنند تا مخاطبانی خاص جذب‌شان شوند. امروز کافه‌ها یکی از مهم‌ترین پاتوق‌های جوانان یا حتی سنین بالاتر است، اما دیگر کافه‌ها فقط مکانی برای نوشیدن قهوه یا چای نیست. امروز بسیاری از کافی‌شاپ‌ها یا همان به اصصطلاح «کافه» ها تلاش می‌کنند برای ایجاد تمایز و داشتن مشتریانی بیشتر یا حتی ثابت برای خودشان «تم» یا زمینه مشخص کنند، انتخاب زمینه هم به علاقه صاحب کافه برمی‌گردد. کافه‌های موسیقی، کافه کتاب‌ها، گیم‌کافه‌ها یا کافه‌بازی‌ها، کافه فیلم، کافه روزنامه‌نگاران و... از جمله همین زمینه‌های متفاوت هستند که حتی تلاش کردند حتی در دکور و چیدمان‌شان هم نمودی از اسم‌شان مشخص باشد. کافه‌هایی با مضامین فرهنگی می‌توانند در درازمدت نقش پررنگی در ته‌نشین‌شدن فرهنگ در ضمیر جوانان داشته باشند، پس بهتر است از این کافه‌های فرهنگی حمایت کنیم.

نوآوری و شفافیت احیاگر تعاونی ها

روزنامه «اعتماد» در مطلبی با عنوان «نوآوری و شفافیت احیاگر تعاونی ها» در گفت وگو با محمد کبیری معاونت تعاون وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی می نویسد: از روزی که به تعاون آمدم چند اولویت کاری برای خودم تعریف کردم. تعاونی‌ها بهترین بنگاه‌های اقتصادی هستند که می‌توانند با افزایش تاب‌آوری اقتصادی، بازتوزیع عادلانه ثروت و اشتغالزایی با پول خود مردم به آنها کمک کنند. نقش ما به عنوان نهاد بالادستی در این حوزه تسهیل فعالیت‌های آنهاست. تعاونی‌ها می‌توانند بهترین شبکه برای توسعه رفاه اجتماعی نیز باشند، چراکه عموما اقتصادی و اجتماعی هستند. اما در حال حاضر مشکلی که در این بخش وجود دارد؛ کاهش اعتماد عمومی به تعاونی‌هاست و تنها راه بازگشت اعتماد عمومی به تعاونی‌ها توسعه شفافیت است. مردمی که در تعاونی‌ها مشارکت می‌کنند باید احساس کنند اگر پول خود را آنجا بگذارند برای اصل پول اتفاقی نمی‌افتد و همان‌طور که گفته شد این کار منجر به اشتغالزایی و بازتوزیع عادلانه ثروت هم می‌شود. برای افزایش شفافیت چند اقدام در بخش تعاون صورت گرفت؛ اولا اینکه سامانه جامع هوشمندی را طراحی و راه‌اندازی کردیم که شفافیت را افزایش دهد. به این معنا که حق دسترسی به اطلاعات را در اختیار مردم بگذاریم، ولی اطلاعات باکیفیت در زمان، مکان مناسب و قابل استفاده باشد. شفافیت نیاز به ابزاری داشت که مردم بتوانند از آن بهره ببرند. بنابراین سامانه جامع و هوشمند بخش تعاون حدود یک ماه است که فعالیت خود را به صورت عملیاتی آغاز کرده و این امکان را برای تعاونی‌هایی که به تازگی تشکیل می‌شوند، فراهم می‌کند که به صورت آنلاین فعالیت مدیران عامل خود را مشاهده کنند.

مانایی ها

روزنامه «همدلی» در گزارشی با عنوان «مانایی ها» نوشت: بسته شدن فضای سیاسی برای عموم جامعه ایران به‌خصوص دانشجویانی که از فاصله سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۳۲ تجربه آزادی بیان را تا حدی احساس کرده بودند، بدل به نیروی محرکه‌ای برای مقابله با قدرت حاکم شد. نگاه عدالت‌خواهانه دانشجویان که رنج و فقر پدران و مادرانشان را دیده بودند، انگیزه‌ای بود برای ایستادگی در مقابل رژیم. این انگیزه‌ها باعث شد تا دانشجویان برای اعتراض به ماجراهایی که در حال وقوع بود، جرئت پیدا کنند و در شانزدهم آذر آن اعتراض گسترده در دانشگاه تهران رقم بخورد. با وجود جان باختن سه دانشجو در آذر ۳۲ در دانشگاه تهران، نه فقط دانشجویان که جامعه ایران انگیزه و جرئت برخاستن را پیدا کرد. از شانزدهم آذر به بعد بود که هرسال در ایران ۱۶آذرماه را به یاد مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و آذر شریعت‌رضوی گرامی داشته شد. شاید چون مسیری را ایجاد کرد که باعث آغاز کنشگری سیاسی و اجتماعی دانشجویان شد و دانشجویان را در ایران به گروهی بدل کرد که اقدامات صنفی و فراصنفی‌شان می‌تواند در جامعه جریان سازی کند. خون ریخته شده بر زمین سه شهید دانشجو در شانزدهم آذرماه سال ۱۳۳۲ شاید درختی را آبیاری کرد که روزی با انقلاب مردم ایران در سال ۱۳۵۷ ثمر داد. این درخت هنوز هم در حال ثمر دادن است و جریان دانشجویی همچنان به عنوان جریانی اثرگذار در ایران وام دار خون مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و آذر شریعت‌رضوی است.

متاسفم؛ مدیران‌ امنیتی را انتخاب می‌کنند نه توانا
روزنامه «آرمان ملی» در مطلبی با عنوان «متاسفم؛ مدیران‌ امنیتی را انتخاب می‌کنند نه توانا» در گفت و گو با محمد دادکان رئیس سابق فدراسیون فوتبال آورد:
بنده معتقدم دو چیز یک قوم را زمین خواهد زد؛ دروغ و افراد نالایق. اگر کسی جرات بیان این مساله را ندارد بنده که جانم را برای مردم و کشورم فدا می‌کنم به صراحت عنوان می‌کنم که دروغ و مدیران نالایق کشور را به اینجا رسانده است. کشوری که دارای ذخایر غنی طبیعی است و کشورهای جهان در حسرت چنین منابعی هستند در طول چهل سال به خوبی نتوانسته از این وضعیت خارج شود؟ کشور سوئیس با چاقو، ساعت و خدمات بانکی جهان یکی از ثروتمندترین جوامع جهان است. در کشور ما بیشتر با توجه به سابقه امنیتی مدیر انتخاب می‌شود. با برخی رفتارها دین و نظام و مردم زیر سوال رفته است. اگر مدیری در دستگاهی نمی‌تواند مدیریت درستی داشته باشد مسئولیت را رها کند و برود. مدیر توانمند وجود داشته اما مشاهده شده مدیری که قصد دارد تغییر مثبتی به وجود بیاورد خانه‌نشین است. آدم کوتوله، آدم کوتوله را سر کار می‌آورد. مدیری که سر کار است اگر احساس کند مدیر دیگری از خودش بالاتر است اجازه فعالیت به وی نمی‌دهد. شرایط به شکلی است که کشور و مردم برای برخی مدیران در درجه هزارم اهمیت قرار گرفته است.

کروکی اقتصاد سال ۹۹

روزنامه «دنیای اقتصاد» در گزارشی با عنوان «کروکی اقتصاد سال ۹۹» می نویسد: لایحه بودجه سال آتی فردا در صحن علنی مجلس رونمایی می‌شود. اگرچه تاکنون گزارش رسمی از داده‌های بودجه منتشر نشده، اما داده‌های غیررسمی، کروکی اقتصاد ایران را در محلی وابسته به منابع مالی نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد دولت با فرض فروش یک میلیون بشکه نفت در روز، بودجه ۹۹ را به تصویب رسانده است. این تصمیم خوش‌بینانه نزدیک به ۷۰ هزار میلیارد تومان منابع نفتی در اختیار دولت قرار می‌دهد. سهم صندوق توسعه ملی از نفت، ۲۰ درصد در نظر گرفته شده اما همچون سال جاری در تبصره دیگری معادل ارزی آن از صندوق برداشت و صرف امور ضروری می‌شود. همچنین برآوردهای اولیه نشان می‌دهد که درآمدهای مالیاتی و گمرکی نزدیک به ۲۰۰ هزار میلیارد تومان از پازل منابع را پوشش می‌دهد. اما دولت بودجه عمومی را در سقف ۴۸۰ هزار میلیارد تومان بسته است. با این اوصاف، شکاف بین درآمدهای نفتی و مالیاتی با سقف، بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان خواهد بود که باید توسط اوراق مالی، سود سهام شرکت‌های دولتی و احتمالا تسهیلات خارجی پر شود. در سمت مصارف، بودجه عمرانی سهم ۶۵ هزار میلیارد تومانی دارد و تعهدات مالی دولت در حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود. بنابراین یک شکاف ۳۷۰ هزار میلیارد تومانی با سقف بودجه پدید می‌آید که به نظر محل مصرف آن، هزینه‌های جاری خواهد بود.

نفس کشیدن بدون زوج و فرد
روزنامه «خراسان» در گزارشی با عنوان «نفس کشیدن بدون زوج و فرد» نوشت:
براساس یک تحقیق جدید که در نشریه پزشکی «لنست» منتشر شده است، میزان مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا از تلفات جنگ‌ها بیشتر است. این روزها در کشور خودمان هم با آلودگی زیاد هوا مواجه هستیم. معمولا با سرد شدن هوا بیش از آن که نگران سرماخوردگی باشیم، نگران آلودگی هوا و بیماری‌های ریوی و تنفسی خواهیم بود. معضل آلودگی هوا بیش از دو دهه گریبان شهروندان کلان شهرها را گرفته است تا جایی که چند روز پیش تهران به خاطر وجود بیش از حد آلاینده ها برای ساعاتی آلوده ترین شهر جهان شده بود اما در این میان هر ساله به‌جز تعطیلی مدارس و افزایش محدودیت‌های ترافیکی تدبیر دیگری اندیشیده  نمی‌شود و گویا  راهکار شهردار تهران هم چیزی جز آرزوی آمدن باد برای بهتر شدن وضعیت هوا نیست! در این میان، برخی کشورها  با سیاست گذاری های علمی به پایش پیوسته و گردآوری اطلاعات مورد نیاز برای رفع مشکل آلودگی هوا روی آوردند و بر بستر یک ساختار قانونی مناسب که ضمانت اجرایی نیز داشت، برنامه‌های کاهش آلایندگی را آغاز کردند و در این راه با بهره از تجربه‌های کشورهای دیگر که در زمینه مبارزه با آلودگی هوا الگوهایی موفق و پیشرو بوده‌اند، توانستند به موفقیت هایی ارزشمند در کنترل آلایندگی دست یابند. حال در ادامه می خوانید که آن ها چه کرده‌اند که ما یا نمی‌توانیم انجام دهیم یا اراده‌ای برای انجامش نداریم.

ترافیک سیاسی در حوالی «فاطمی»

روزنامه «توسعه ایرانی» در مطلبی با عنوان «ترافیک سیاسی در حوالی «فاطمی»» آورد: بنا بر اعلام وزارت کشور داوطلبان کاندیداتوری در انتخابات مجلس یازدهم از روز دهم آذرماه به مدت یک هفته، یعنی تا ۱۶ آذر فرصت دارند تا با حضور در ستاد انتخابات در محل وزارت کشور، نسبت به ثبت نام اقدام کنند. امروز آخرین روز از آن مهلت یک هفته‌ای است. هر چه از ابتدای هفته گذشته به انتهای هفته نزدیک‌تر می‌شدیم، ترافیک در حوالی وزارت کشور در خیابان فاطمی نیز بیشتر می‌شد؛ ترافیک متقاضیان کاندیداتوری در انتخابات دوم اسفند که تا بعدازظهر دیروز تعداد آنها به گفته دبیر و سخنگوی ستاد انتخابات به ۸۵۰۳ نفر رسیده بود. البته قطعا تعداد ثبت‌نام‌کنندگان تا این لحظه به بیش از این مقدار رسیده است. عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور که دیروز به وزارت کشور رفته بود اعلام کرد که این تعداد ثبت نام نسبت به دوره مشابه قبلی، ۲۰ درصد افزایش داشته است.