نشریه ۲۴sata چاپ زاگرب با اشاره به مذاکرات باشگاه هایدوک با نمایندگان رادوشوویچ، مشروح این گفت‌وگو را منتشر کرد.
چهارمین فصل حضورم را در پرسپولیس پشت سر می‌گذارم. در طول فصول تنها در ۱۰ یا ۱۲ بازی درون دروازه قرار می‌گیرم و دلیل آن هم واضح است؛ رقیب من بهترین دروازه‌بان ایران و گلر اول تیم ملی این کشور است و بدون تعارف می‌گویم علیرضا بیرانوند افتخار ایران است.
پرسپولیس مشهورترین باشگاه آسیا است و با اختلاف بیشترین تماشاگر را هم دارد. ظرف سه سال سه بار پیاپی قهرمان شدیم، جام حذفی و سوپرجام را هم برده ایم و در فیفنال لیگ قهرمانان نیز مقابل کاشیما قرار گرفتیم و در چنین شرایطی سخت است که فرصت مناسب را پیدا کنید.
نخستین سوال سرمربی جدید به محض آمدنش این بود که چرا در تیم دروازه‌بان خارجی وجود دارد اما من صادقانه خود را به او تحمیل کردم و جایگاهم را به دست آوردم. پیشنهادهای زیادی داشتم و دارم، اما رویای رئال و بارسلونا را ندارم. واقع‌بین هستم. می‌دانم چرا به ایران آمدم و با پرسپولیس ادامه دادم.
رادو در جریان ۱۳ بازی این فصل، سه بار درون دروازه پرسپولیس قرار گرفته که چشمگیرترین آن، پیروزی سه بر صفر هفته گذشته مقابل ذوب آهن بود.
علیرضا به مراسم بهترین های آسیا (هنگ کنگ) سفر کرد و پیش از این دیدار حساس سه روز تمرین نکرد و مربی به من فرصت داد. با این حال اگرچه تعداد بازی‌های کمی درون دروازه بودم اما عملکردم خوب بوده است. هرگز به توانایی‌ها و کیفیت خودم شک نداشتم و تنها مشکل، فرصت بروز آن توانایی‌ها است. از جایگاه رقیبم به عنوان بازیکن تیم ملی ایران و غرور این تیم آگاه هستم. جایگاه او در ایران حتی از سوباشیچ در تیم ملی کرواسی و بعد از جام جهانی روسیه نیز بیشتر است.
همه می‌دانیم که هایدوک اسپلیت برای من چه معنایی دارد و برای من مقدس است. در یک مصاحبه گفته بودم که هایدوک همیشه برای من یک گزینه است و شرایط هیچ تفاوتی نکرده است. چهار سال اینجا هستم و حتما شنیده‌اید که می‌گویند «از دل برود هر آنکه از دیده برفت»؛ خیلی‌ها مرا فراموش کرده اند اما هنوز کارهای ناتمام زیادی در ورزشگاه پولیود (ورزشگاه اختصاصی هایدوک) دارم. حسرتم این است که فرصت مناسب را به دست نیاوردم و حتی در زمان نیاز بهترین گزینه هم نبودم. ۲۱ سال داشتم در آخرین دیدار مرحله گروهی لیگ اروپا مقابل آندرلخت در بروکسل درون دروازه هایدوک بودم. فکر نمی‌کردم این آخرین حضورم در هایدوک باشد...
رسانه‌های خارجی در نشان دادن تصویری بد از ایران تاثیر زیادی دارند اما اینجا هیچ داستان دراماتیکی نیست و همه عادی زندگی می‌کنیم. بیشتر از حقیقت، پروپاگاندای رسانه‌ای است. نه من و نه خانواده ام هیچ مشکلی نداریم.