یک روانشناس بالینی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، با بیان اینکه تصمیم گیری درست آینده افراد را در جهت صحیح قرار خواهد داد، اظهار داشت: تصمیم گیری یک فرایند ذهنی است و از این رو کسانی که از هوش هیجانی بالای برخوردارند و هیچگاه نگرانی و اضطراب خود را در مسایل دیگر راه نمی دهند، بطور طبیعی تصمیمات بهتری برای آینده کاری خود اتخاذ خواهند کرد.
ارسیا تقوا گفت: مواقعی بوجود خواهد آمد که فرد در شرایط دشواری قرار می گیرد که اتخاذ یک تصمیم برای آن سخت است. در این زمان می توان بخاطر اهمیت مسئله یا حتی بخاطر استرسی که فرد را در آن زمان دربر گرفته، با توجه به حساسیت و شرایط مهم زندگی، راه و روش و تصمیم درست و منطقی را که آموخته به کار برد.
راه و روش تصمیم درست
این روانشناس بالینی، گفت وگو و مشورت کردن با افراد آگاه و متخصص، افزایش خودآگاهی، حفظ اعتماد به نفس، جلوگیری از دخالت دیگران در تصمیم گیری، تقویت شهامت در تصمیم گیری و انتخاب و هدفگذاری کوتاه مدت و بلند مدت در زندگی را بهترین روش منطقی برای تصمیم گیری درست برشمرد.
تقوا برای نمونه اظهار داشت: وقتی فردی تصمیم می گیرید که تاثیر مثبت و مناسبی بر روی همسر خود داشته باشد، صرف نظر از هر احساسی که دارد، به دنبال انتخاب صحیح، اعمال و رفتارهای بعدی آن نیز مثبت خواهد بود و به همین منظور احساس طرف مقابل نیز مثبت می شود. بنابراین برای هر تصمیمی که از قدرت تاثیر مثبت استفاده شود نه تنها سلامت عاطفی بلکه ذهن و فکر فرد یا افراد نیز روندی صحیح و درست در پی خواهد داشت.
وی با بیان اینکه موضوع امر ازدواج و انتخاب همسر برای هر فردی بزرگترین و حساس ترین مرحله در زندگی به شمار می رود، افزود: اتخاذ راهکار مناسب و استفاده از قدرت تاثیر مثبت می تواند در این مقطع حساس و سرنوشت ساز مهم ترین تصمیمی باشد که تا به حال هر فردی در زندگی خود گرفته است. بنابراین چنانچه همسر هم حاضر نباشد در این مرحله به شریک زندگی خود بپیوندد، اما با توجه به تشخیص و تصمیم مناسب، طرف مقابل نیز نمی تواند مانع از راهی که برگزیده اید، شود.
مقابله با افکار منفی
این روانشناس بالینی تصریح کرد: در تصمیم گیری یا تصمیم سازی ها نباید به خشم و عصبانیت و یا احساس رنج، یاس، ناامیدی، دل سردی اجازه داد در زندگی و رفتار ما دخالت و یا آن را به کنترل خود درآورد، زیرا عادت به این روحیات منفی، تاثیر منفی بر سرنوشت خواهد گذاشت.
وی ادامه داد: باید عواطف فردی و گروهی را شناخت و تشخیص داد، اما قرار نیست تا ابد زندگی ما را این احساسات کنترل کند. برای نمونه چنانچه فردی به احساس خشم خود اجازه دهد رفتار آن را کنترل کند، ممکن است ایرادگیر و محکوم کننده شود و کلمات تندی به طرف مقابل خود گوید یا به آزار جسمی روی آورد که بعدها پشیمانی به دنبال خواهد داشت.