به گزارش پایگاه اینترنتی نیواطلس، گرافن، گرافیت و الماس همه از مواد یکسان - کربن - ساخته می‌شوند اما تفاوت این مواد در چگونگی چیدمان و اتصال اتم های کربن به یکدیگر است. گرافن ورق کربنی است که فقط یک اتم ضخامت دارد و پیوندهای محکم بین آنها به صورت افقی است. گرافیت از ورق های گرافنی ساخته می شود که بر روی یکدیگر قرار گرفته اند و در هر ورق دارای پیوندهای محکم است. اما در الماس ، اتم های کربن به اندازه بسیار قویتری در سه بعد بهم پیوند می خورند و ماده فوق العاده سختی را ایجاد می کنند.
گرافن به رغم داشتن ضخامت یک اتمی به سختی فوق العاده خود معروف است. البته با تبدیل کردن گرافن به ورقه های الماس می توان سختی این ماده خالص را باز هم بیشتر کرد. اکنون محققان کره جنوبی روش جدیدی ابداع کرده اند که در آن بدون استفاده از فشار زیاد، گرافن را به نوارهای فوق العاده نازک الماس تبدیل می کنند. آنها با استفاده از روش رسوبدهی شیمیایی بخار بر روی یک لایه از جنس مس و نیکل ، گرافن دو لایه ایجاد کردند.
سپس محققان این گرافن را در معرض بخار «زنون دی فلوئورید» قرار دادند. فلوئور موجود در این مخلوط به اتم های کربن می چسبد، پیوند میان لایه های گرافن را تقویت می کند و یک لایه فوق نازک از الماس فلوئرینه به نام F-diamane ایجاد می کند.
از آنجایکه این رویه جدید بسیار راحت تر از سایر روش هاست تولید انبوه این محصول راحت تر می شود. از ورقه های فوق العاده نازک الماس می توان در ساخت قطعات الکتریکی مستحکم تر، کوچکتر و قابل انعطاف تر استفاده کرد.
این تحقیق در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.