اوضاع استقلال در بدون شرح‌ترین وضعیت ممکن است. در شرایط کنونی آنقدر حرف برای گفتن هست که باید سکوت کرد تا به قول شمس تبریزی قابل فهم باشد. با این حال بد نیست از زاویه‌ای متفاوت و به دور از احساسات به قضیه نگاه کنیم.
در عملکرد ضعیف مدیریت باشگاه استقلال در این سال‌ها و در زمان مدیریت امیرحسین فتحی و هیات مدیره کنونی هیچ شکی وجود ندارد. استقلال بازیکنان خارجی پیشین خود را از دست داد و تا پای کسر امتیاز، سقوط و بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی پیش رفت و حتی روزهایی محلی برای تمرین کردن نداشت. هرکدام از این موارد می‌تواند به تنهایی حکم به ضعف مدیریت یک باشگاه بدهد اما بیاییم راجع به اتفاقات اخیر و رفتن استراماچونی بیشتر فکر کنیم.
سرمربی ایتالیایی به خاطر عدم پرداخت معوقاتش بند استعفای خود را فعال کرد و از ایران رفت. با توجه به مصاحبه‌های ۷۲ ساعت اخیر مشخص شده که مسوولان باشگاه استقلال پول مرد ایتالیایی را آماده کرده بودند اما به خاطر تحریم‌های موجود در واریز آن به حساب این سرمربی با مشکل مواجه شده بودند. همین جا یک نمره منفی دیگر به حساب مدیریت باشگاه باید واریز کرد چرا که آنها با علم به تحریم و محدودیت‌های بانکی باید زودتر فکر راه چاره‌ای می‌بودند. آن شخص خارجی خیلی بیشتر روی مسائل مالی حساب باز کرده که از دیار خود دور شده و به کشوری آسیایی آمده است. با این وجود، استرا اطلاع داشته که باشگاه در تلاش است تا پول او را پرداخت کند.
آقای سرمربی ساعت به ساعت مصاحبه جدیدی انجام می‌دهد و اظهارات مشابهی را به طرق مختلف مطرح می‌کند. او در نامه خداحافظی‌اش نیز گفت با قلبی شکسته می‌رود. قبل‌تر در دیدار با هوادار نابینای استقلال قول قهرمانی داده بود. اما چه شد که شب قبل از بازی تیمش، استعفای خود را رسانه‌ای کرد و روز بازی استقلال مقابل پیکان، ایران را ترک کرد؟ ما پیش از او مربیان خارجی زیادی در سال‌های اخیر، در فوتبال‌مان داشتیم. با هم مروری به برخی از آنها داشته باشیم.
کارلوس کی‌روش را همه بعد از نتایج فوق‌العاده‌اش به اخلاق تندش می‌شناسیم، به اعتراضات گاه و بیگاهش. به اینکه هیچوقت راضی نشد اما آیا به یاد دارید او کم‌کاری کرده باشد؟ در خاطرتان هست که به خاطر عدم دریافت پولش، برنامه‌های تیم ملی را بهم بریزد؟ خیر.
به سراغ برانکو ایوانکوویچ برویم. سرمربی تیم رقیب استقلال. او هم ماه‌ها پول نگرفت اما آیا خللی در کارش به وجود آورد؟ آیا روز قبل از بازی تیمش چمدان خود را بست و به کرواسی رفت؟ بازیکنان پرسپولیس خبر دادند که او حتی از جیب خود به آنها پاداش داده است.
حالا نوبت ویلموتس است. مربی که کاری کرد شبیه استراماچونی. اما باید اذعان داشت، مرد ایتالیایی پا را فراتر گذاشت. ویلموتس تیمش را روز بازی به امان خدا رها نکرد. او هم با توجه به بند فسخی که فعال شده بود می‌توانست نیاید اما آمد؛ دیر آمد ولی روی نیمکت حضور داشت. حتی اگر حساب‌های استراماچونی مسدود شده بود آیا بازهم تنها گذاشتن تیم در روز مسابقه تصمیم درستی بود؟ این ۲ امتیاز شاید به بهای از دست رفتن قهرمانی برای استقلال تمام شود و زحمات یک فصل را به هدر دهد. زحماتی که خود استرا بابتش سختی‌های زیادی را متحمل شد. او بود که تیم از هم گسیخته را به ترسناک‌ترین تیم لیگ تبدیل کرد ولی با رفتنش، حتی به تلاش‌های خود نیز کج دهنی کرد.
مدیران باشگاه و مسوولان برای کم کردن فشار هواداران همه کارهایی را که نباید می‌کردند، انجام دادند. به منزل استرا رفتند و او درب را به روی آنها باز نکرد. خواهان کسر مدت قراردادش شد؛ بدون اینکه دستمزدش کاسته شود و بازهم باشگاه به جبر، قبول کرد. اگر استرا برگردد که به احتمال زیاد این اتفاق رخ می‌دهد، دیگر شرایط، آن شرایط سابق نیست. او پرقدرت‌تر شده و با حمایت هوادارانش درخواست‌های دیگری نیز خواهد داشت. از طرفی بازیکنان هم اعتماد سابق را به سرمربی خود نخواهند داشت چرا که استرا به خاطر منافعش، آنها را تنها گذاشت. در آخر باید گفت آندره‌آ با مطالباتی که داشته بر همگان مشخص کرده اگر هم برگردد در پایان فصل از جمع آبی‌ها جدا خواهد شد؛ حال با هر نتیجه‌ای. چه خوب و چه بد...