غلامرضا غفاری روز پنجشنبه در دومین جشنواره ملی کرسیهای آزاداندیشی در دانشگاه فردوسی مشهد افزود: دانشگاه محل تفکر و اندیشه است و وجود دانشگاه به‌این خاطر است که اندیشه و فکر را تعمیق ببخشیم و در عالم نظر و تدبیر به حوزه سیاستگذاری کمک کنیم.
وی با بیان اینکه نظریه‌پردازی و آزاداندیشی در دانشگاه نشان از این دارد که دانشگاه به وظایفی که برایش تعیین شده عمل می‌کند ادامه داد: آزاداندیشی نیازمند بستر و زمینه‌هایی است که مایه و ریشه در ساختار بیرون و داخل دانشگاه و همچنین کنشگران و عاملانی برای عمل به این موضوع دارد.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم و تحقیقات فناوری گفت: کرسیهای آزاد اندیشی فرصت هستند و تهدید به شمار نمی‌روند و باید ببینیم که چه محدودیت‌هایی در مقابل آزاد اندیشی وجود دارد که باید برطرف شوند.
غفاری افزود: تشکیل جشنواره‌های ملی کرسی آزاد اندیشی برای آسیب‌شناسی و شناخت موانع و شناخت بهتر فرصت‌هایی است که وجود دارد و قبلا کمتر استفاده می‌شده و امروز باید بیشتر از آنها استفاده کرد.
وی ادامه داد: کرسیهای آزاداندیشی شیوه درست اندیشیدن و گفت و گو درباره یک موضوع و همچنین قدرت و توانایی شنیدن سخنان مخالف را به ما می‌آموزد تا سعه صدر بیشتری پیدا کنیم و بتوانیم در طرح یک مساله به خوبی پیگیر باشیم تا به نتیجه برسد.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم و تحقیقات فناوری گفت: از کرسیهای آزاد اندیشی حل مساله را انتظار نداریم بلکه این کرسی‌ها راه‌های تمرین مواجهه با مسائل و تحمل شنیدن سخنان مخالف و پرهیز از نگاه‌های افراطی و تفریطی است و دانشگاهها بناست که در این زمینه تسهیلگری کنند.
پیشینه کرسی آزاداندیشی
ایده ایجاد " کرسی آزاداندیشی در مراکز علمی دانشگاهی و حوزوی " نخستین بار از سوی رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در نامه دی ماه ۱۳۸۱ ایشان به جمعی از دانش‌آموختگان حوزه علمیه و سپس به صورت موکد در بیانات معظم‌له در دیدار با نخبگان علمی کشور با مضمون ضرورت راه‌اندازی کرسیهای مناظره، نقد، نظریه‌پردازی و آزاداندیشی در دانشگاهها و مووسسات آموزش عالی مطرح شد.
به منظور اجرای منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی در این زمینه و نیز مستند به ماده ۲ نظامنامه هیات حمایت ازکرسیهای نظریه‌پردازی، نقد و مناظره شورای عالی انقلاب فرهنگی "آیین نامه کرسیهای آزاداندیشی در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی" تدوین و ابلاغ شد.
بر این اساس "کرسی آزاداندیشی" نشستی در محیطهای دانشگاهی است که در آن به صورت آزاد نظام‌مند، محترمانه، عقلانی، منطقی و شجاعانه در باب موضوعی معین و از پیش اعلام شده، به اظهار نظر ، پرسش و پاسخ عمیق، گفتگو ، تبادل و تضارب آراء، همراه با استدلال و ارائه مستندات در قالب "کرسی مناظره، کرسی نقد و نظر و همچنین کرسی پرسش و پاسخ پرداخته می‌شود.
همچنین سیاستگذاری و نظارت کلان بر حسن انجام کرسیهای آزاداندیشی بر عهده "شورای اسلامی شدن دانشگاهها و مراکز آموزشی" گذاشته شده و وظیفه پیگیری امور اجرایی آن بر عهده "هیات نظارت، هیات نظارت بر فعالیتهای تشکلهای اسلامی و نیز دبیرخانه هیات نظارت بر تشکلهای اسلامی در هریک از دانشگاهها و موسسات آموزش عالی کشور است.
بر این اساس مجموعه‌ها و اشخاصی شامل تشکلهای اسلامی دانشگاهیان(دانشجویی و استادی)، گروههای علمی و آموزشی، انجمنهای علمی، کانونهای فرهنگی و شوراهای صنفی، حداقل سه نفر از دانشجویان و نیز هر یک از اعضای هیات علمی دانشگاههای کشور می‌توانند کرسی آزاداندیشی را با موضوع مشخص در محیط دانشگاهی برگزار کنند.