سرخابی‌های پایتخت هفته پانزدهم رقابت‌های لیگ برتر را با برد پشت سر گذاشتند. استقلال در ورزشگاه آزادی با حساب چهار بر یک از سد شاهین بوشهر قعرنشین گذشت و پرسپولیس در ورزشگاه شهدای شهر قدس، با نتیجه ۲ بر صفر، سایپا را مغلوب کرد و به سومین پیروزی متوالی‌اش رسید.
این ۲ پیروزی در حالی به بار نشست که درخشش ۲ نفر در ترکیب سرخابی‌ها حسابی مورد توجه بود. بوژیدار رادوشویچ در پرسپولیس و مهدی قائدی در استقلال. ۲ بازیکنی که نباید ارتباطی به هم داشته باشند اما این‌طور نیست. محبوبیت نزد هواداران، آمادگی تا سر حد جنون، عملکرد رشک برانگیز از دید رقبا و بازگشت رویایی به فوتبال وجوه تشابه رادو و باشو است.
بوژیدار رادوشویچ: سکوت دیروز، فریاد امروز
چهار بازی، چهار برد، بدون گل خورده، ۱۰۰ درصد کلین‌شیت و پیروزی، برای دروازه‌بانی که حالا اگر با وجود در دسترس بودن علیرضا بیرانوند، درون گل قرار بگیرد، کسی خرده‌ای نخواهد گرفت. رادو در ابتدای چهارمین دهه زندگی‌اش مزد صبر خود را گرفت.
او هیچ‌وقت بابت نیمکت‌نشینی گله نکرد و ناراحت نشد یا اگر شد سکوت کرد. بیرانوند فراز و نشیب‌های فراوانی داشت اما رادو ادعایی برای حضور در ترکیب اصلی نداشت. حرفه‌ای بودن او از یک طرف و تعصب عجیبش به پیراهن پرسپولیس از سوی دیگر. بوژی پیشنهادهای جالبی از تیم‌های کشور خود داشت. او می‌توانست همین امسال به هایدوک‌اشپیلت، تیم سرشناس کشورش که دست بر قضا طرفدار همان تیم نیز است، برود اما ترجیح داد در پرسپولیس بماند چرا که پابند سرخپوشان پایتخت شده بود.
ابتدا به نظر می‌رسید این تعصب در حد یک شو و نمایش باشد اما رفته رفته همه متوجه شدند که این‌طور نیست و شماره ۴۴، واقعا هواخواه رنگ قرمز شده است. حالا او از فرصتی که نصیبش شده نهایت استفاده را می‌برد. کلین‌شیت مقابل پارس جم، صنعت نفت، ذوب‌آهن و حالا سایپا. او در سال ۹۸ گلی دریافت نکرده و آخرین بار در هفته بیست و دوم لیگ هجدهم از سپیدرود گل خورد و بعد از آن دیگر دروازه‌اش باز نشد تا حالا به رکورد ۳۸۲ دقیقه بدون دریافت گل برسد. او بعد از هر سیو، جشن شادی برگزار می‌کند. جشنی که ما به سادگی از کنارش عبور می‌کنیم اما برای خودِ رادو حکم خشمی فروخورده را دارد. او با هر واکنش به یاد روزها و ماه‌هایی که روی نیمکت نشست و دم نزد، فریاد می‌زند. فریاد و شادی امروز او ماحصل سکوت و تلاش دیروزش است.
بازگشت دستفروشی که تا مجاهد شدن فاصله‌ای نداشت
شاید باور نکنید اما بازیکنی که وینفرد شفر در آستانه نابودی قرارش داده بود، حالا موثرترین بازیکن نیم فصل اول فوتبال ایران است. پسرک بوشهری که تا تبدیل شدن به ورژن جدید مجاهد خذیراوی فاصله‌ای نداشت، به یک باره با اعتمادی که از سوی مرد ایتالیایی دید، به زندگی و فوتبال برگشت. برگشت تا نشان دهد دلبری‌های کوتاه‌مدت بی اثرش در استقلالِ منصوریان جرقه نبود. روزهایی که دریبل می‌زد و هواداران را نیم‌خیز می‌کرد، اما هیچ‌کدام به گل یا پاس گل منجر نمی‌شد.
حالا اوضاع فرق کرده است. هنوز دریبل می‌زند و هواداران را از جایشان بلند می‌کند اما تمام توپ‌هایش به گل و پاس گل تبدیل می‌شود. هشت گل، پنج پاس گل و تاثیرگذاری روی ۴۰ درصد گل‌های این فصل استقلال در لیگ نوزدهم!
قائدی در هشت بازی اخیر استقلال یا گل زده، یا پاس گل داده یا هر ۲ کار را انجام داده است. حالا پسرک دستفروش بوشهری، امید اول هواداران تیم پرطرفدار پایتخت‌نشین برای فتح دروازه حریفان است. او باید چند روز دیگر در لباسی دیگر نه برای آبی‌ها، بلکه برای تمام ایران بجنگد تا طلسم ۴۴ ساله نرفتن به المپیک شکسته شود. مهدی باید آنقدر در تایلند بدرخشد تا یکی از حاضرین در المپیک ۲۰۲۰ توکیو باشد؛ جایی که به احتمال زیاد آینده‌اش را تضمین می‌کند. جایی که می‌تواند قائدیِ بوشهری را به مورچه اتمی جدید فوتبال خارج از ایران تبدیل کند.