مبلمان، در و پنجره، کمد، ویترین و قاب‌های تزئینی و ده ها وسیله چوبی که در خانه هایمان چیده ایم همگی حاصل زحمت درودگران فروتنی است که سالها با رنگ و بوی چوب همنشین شده‌اند.
صنعتگرانی که حتی انگشت هایشان را هم می دهند اما از زیبایی و استحکام دست سازه هایشان کم نمی گذارند تا مشتری راضی و شادمان از درب مغازه بیرون برود.
اما پشت این تواضع و خوش عهدی خواسته‌هایی سالها به انتظار نشسته تا فرصتی برای اجابت دست بدهد و شامگاه چهارشنبه در حضور استاندار همدان و تیم اقتصادی اش بهترین زمان برای بیان و بازگو کردن این خواسته ها رخ داد.
جمعی از درودگران سرشناس استان به همت سازمان صنعت، معدن و تجارت همدان گرد هم آمدند تا برای آینده صنعت چوب که یکی از قدیمی ترین حرفه و پیشه مردمان این دیار است، چاره ای بیندیشند و برنامه بچینند.
چوب وارداتی، چماق گرانی
رییس اتحادیه صنف درودگران همدان به نمایندگی از هزاران هم صنف خود نامه ای بلند بالا از کم و کاستی های فعالان این عرصه را قرائت کرد که مطلع سخنانش تهیه ارزان و بی واسطه چوب بود که تنها مواد اولیه درودگری محسوب می‌شود.
به گفته ایرج توکلی چوب جنگلی، نئوپان و ام. دی. اف مواد مصرفی این صنعت است که چوب های جنگلی از کشورهای ترکیه، گرجستان و ارمنستان وارد کشور شده و بعد از چرخیدن در دست چند واسطه و دلال با قیمت گران به تولیدکننده می رسد که این موضوع باعث افزایش هزینه تولید می شود که نه به سود خریدار است و نه فروشنده.
او که خود از مو سفید کرده های صنعت چوب است می گوید: اگر دولت حمایت کند به پشتوانه تشکیلات قوی تعاونی درودگران همدان که هم اینک سه هزار نفر عضو دارد، می توانیم واردکننده باشیم و چوب را آسان و ارزانتر به دست تولیدکنندگان برسانیم.
توکلی توضیح می دهد که از زمان اجرای طرح تنفس و منع قطع درختان جنگل‌های کشور، دیگر چوب داخلی به همدان نمی‌آید بنابراین تولیدکنندگان ناچار به تأمین مواد اولیه از کشورهای خارجی هستند.
هیزمی برای اجاق تولید
روزانه ۴۰ تا ۵۰ کامیون ضایعات چوب از همدان راهی کارخانه های تولید نئوپان و ام. دی. اف در شمال کشور می شود؛ رییس اتحادیه صنف درودگران همدان با بیان این مطلب تاکید می کند که این هیزم ها فرآوری شده و با قیمت گزافی دوباره به چرخه تولید استان وارد می شود.
توکلی خروج این سرمایه ها را به صرفه و صلاح همدان نمی داند و ساخت کارخانه چوب را آرزوی دیرینه نجاران دلسوز این منطقه می داند که تحققش نیازمند حمایت و رسیدگی مسوولان است.
او می گوید: همین هیزمهای بی ارزش که حالا آتش به جان تولیدکننده انداخته می تواند همچون سرمایه ای بزرگ شعله تولید و اشتغال را روشن کند به شرطی که آستین های همت را برای ساختن کارخانه بازیافت ضایعات چوب بالا بزنیم.
توکلی با اشاره به فعالیت یک هزار کارگاه تولیدی صنایع چوبی در شهر همدان می گوید: این کارگاه ها در گوشه و کنار شهر پراکنده هستند و مردم برای خرید وسایل خود باید در کوچه و خیابان های شهر سرگردان شوند.
پیشنهاد او و هم پیشه هایش ایجاد بازارچه های چوب و یا شهرک نمایشگاهی است تا صنایع چوبی تولید شده در مکان هایی مشخص عرضه شده و خریداران به راحتی بتوانند ملزومات خود را تهیه کنند.
تسهیلات کارآمد، تولید با کیفیت
مستاجر بودن ۴۵۰ کارگاه درودگری در شهر همدان مشکل دیگری است که گریبان فعالان این صنف را گرفته و توکلی چاره آن را واگذاری زمین ارزان قیمت برای راه اندازی کارگاه می داند که به اعتقاد او بدون حمایت دولت طرحی غیرممکن است.
توکلی می گوید ۹۰درصد درودگری های همدان صنعتی هستند و مجهز به انواع تجهیزات و ماشین آلات و به روز نبودن آنها آفتی است که این صنعت را تهدید می کند و لازمه آن اعطای تسهیلات ارزان قیمت بانکی است.
رییس اتحادیه درودگران تسهیلات با سود ۱۸ درصد را برای این صنف ناکارآمد می داند و تاکید می کند: تخصیص تسهیلات با بهره‌های کم و بازپرداخت بلند مدت می تواند راهکار خوبی برای حمایت از فعالان این صنعت باشد تا ابزار خود را به روز کرده و کالای با کیفیت بسازند.
به گفته او کمبود سرمایه و نقدینگی موجب شده صنعتگران به خرید ماشین آلات چینی بی کیفیت تن بدهند در صورتی که با اندکی حمایت مالی می توانند بهترین ابزار اروپایی را تهیه کنند.
سفره‌ای پربرکت به رنگ چوب
بعد از خواسته ها و مطالبات درودگران همدانی که هر کدامشان به آرزویی محال تبدیل شده، نوبت به رییس سازمان صنعت، معدن و تجارت همدان رسید تا از حق و حقوق این هنرمندان دفاع کند.
حمیدرضا متین با تایید شمار فعالان صنعت چوب شهر همدان، دایره فعالیت این رشته را گسترده تر کرد و از وجود ۱۳ هزار کارگاه درودگری مجوزدار در پهنه استان خبر داد و پیش بینی کرد: با احتساب کارگاهای بدون مجوز و ناشناخته این رقم به ۱۸ هزار هم برسد.
به گفته او صنعتی که توانسته ۵۰ هزار نفر را دور سفره اش بنشاند بی تردید یک غول بزرگ اقتصادی است که تاکنون مغفول مانده و تا دیر نشده باید به دادش برسیم.
متین برای چنین تشکیلات بزرگی که در کشور هم کم نظیر است، وجود یک انجمن صنفی را ضروری می داند و می گوید: با همکاری سازمان توسعه تجارت برای شکل گیری این انجمن برنامه ریزی کرده و به زودی آن را به سرانجام می رسانیم به شرطی که خود درودگران هم پیشقدم شوند.
صنعت چوب تشنه برندسازی
رییس سازمان صنعت، معدن و تجارت همدان تاکید کرد با تشکیل انجمن صنفی درودگران می توان از بسته های حمایتی دولت در زمینه صادرات دست سازه های صنعتگران برخوردار شد.
به گفته متین صنایع چوبی همدان به خاطر تنوع محصولات به ویژه در زمینه مبل و منبت قابلیت عرضه در بازارهای جهانی را دارد به شرطی که تولیدکنندگان از تکروی و فعالیت های مجزا دست برداشته و تبدیل به یک برند مشترک و یکپارچه شوند.
استاندار همدان که حمایت بی چون و چرای دولت از تولید و تولیدکننده را سرلوحه کار خود قرار داده و مدام از هر تریبونی برای اعلام مواضع خود به مردم بهره می گرفت در جمع درودگران نیز دوباره تاکید کرد: او و تیم اقتصادی اش ماموریتی به غیر از پشتیبانی از تولید ندارند.
درود دولت بر درودگران
سید سعید شاهرخی به صنف درودگران وعده داد که به زودی گسستگی و سرگردانی صنعتگران این رشته را نظم و ترتیب می بخشد و به مدیران دستگاه های اجرایی این مامویت ویژه را ابلاغ کرد.
او بهترین فضا برای ساماندهی درودگران هنرمند همدانی را شهرکهای صنعتی و منطقه ویژه اقتصادی جهان آباد دانست و به آنها اطمینان خاطر داد: زمین ارزان قیمت و تسهیلات برای استقرار صنایع چوب به متقاضیان واگذار شود.
نماینده عالی دولت در استان به پنج هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری در این استان تا پایان سال اشاره کرد و گفت: سه هزار میلیارد تومان تاکنون محقق شده و صنعت چوب هم می تواند بسته به توان و همت خود از این سرمایه گذاری ها برخوردار شود.
شاهرخی مطالبات درودگران را به حق و به جا دانست و آینده درخشانی برای این هنرصنعت زیبا پیش بینی کرد و قول داد برای بهبود اوضاع کسب و کار درودگران از هیچ کمکی دریغ نکند.
ما هم به برآورده شدن خواسته های دیرین درودگران شهرمان خوش بین هستیم، خواسته هایی که در سینه صنعتگران این دیار ته نشین شده و رنگ آرزو به خود گرفته، آرزوهایی به رنگ و بوی چوب.