این کتاب ۷۷ صفحه‌ای با شمارگان ۵۰۰ نسخه از سوی انتشارات نشر روزگار به چاپ رسیده و راهی کتابفروشی‌ها شده است.
قیمت هر جلد از این کتاب که در قطع رقعی به چاپ رسیده برای علاقه‌مندان به فرهنگ و مطالعه ۱۲ هزار تومان است.
مطالب این کتاب در پنج فصل ارایه شده که در فصل نخست آن تاریخچه‌ای از آرامستان نورالدین اراک و پیشینه هنر و صنعت فرش در عراق عجم سخن رانده شده است.
فصل دوم این کتاب در خصوص نماد، اسطوره و کارکردهای ان توضیح داده و علاوه بر آن در خصوص اسطوره آفرینش در فرهنگ‌های مختلف، شاکله باور و اسطوره مرگ و جهان پس از مرگ مطالبی را به صورت مشروح ارایه کرده است.
مشخصه سنگ‌های مزار آرامستان آقانورالدین اراکی، نقش برجسته روی سنگ قبور و عناصر تصویری در سنگ مزار این آرامستان محتوای فصل سوم این کتاب را شامل می‌شود.
نویسنده در فصل چهارم این کتاب کوشیده شاخص‌های مشخص تصویری در نقوش سنگ قبر را واکاوی کند و نمادشناسی تصاویر گیاهی، درخت جاودانگی، سرو، نخل، لوتوس، گل نیلوفر، بوته‌های سه شاخه و آسوستیکا از جمله موارد مطرح شده است و در کنار آن نیز نماد کودک بالدار به صورت مشروح در نقوش سنگ قبر مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل پنجم کتاب نیز به بررسی جنبه نمادین اعداد در نقش‌های گیاهی قبور، ارزیابی جنبه نمادین نمونه‌ای از نقش‌های سنگ قبر موجود در آرامستان قدیمی اراک پرداخته است.
در مقدمه این کتاب نماد فراخوان مرتبه‌ای از خودآگاهی یا ذهن عنوان شده که با مرتبه بداهت عقلانی تفاوت دارد.
یکی از جنبه‌های مهم هنر و تمدن ایران نمادگرایی است و نمادها به‌صورت کیاهی، حیوانی و انسانی تجلی یافته و شناختی از فرهنگ، آداب و سنن هر ملت را برای مردمان به نمایش می‌گذارند.
نقوش تصویری به مواردی از نقش‌ها اطلاق می‌شود که به زیبایی در راستای بیان آرزوهاو آمال و دستاوردهای تاریخی هر ملتی به یادگار مانده است.
در نقش برجسته‌های گیاهی به‌کار رفته در اهرام ثلاثه یا کاشت درختان بر مزار پادشاهان چین و یا حکاکی نقوش درخت بر روی بناهای مهماری و سنگ قبور در ایران و دیگر ملل جنبه‌های نمادین برجسته است و ارایه تصاویر گیاهی به‌صورت نقوش چکیده‌نگاری شده در لباس و ظروف ایرانیان مشهود بوده و این مسئله از امتیازات فرهنگی هر قوم محسوب می‌شود به‌طوری‌که ایرانیان از پرداخت به نقوش سنگ قبر و گرافیک محیطی آرامستان‌ها غفلت نکرده‌اند.
در بعضی از موارد نقوش سنگ قبرها خود یک اثر هنری است و زینت موزه‌ها شده است.
بی‌شک عدم توجه به تزئینات قبرها از اولویت‌های اولیه کشور ایران محسوب نمی‌شود اما این اندیشه را در ذهن ایجاد می‌کند که آن ملتی که به تزئین سنگ قبر پرداخته قطعا در فضای زندگی خود نیز خلاق و آفریننده بوده و با بهره‌گیری از ذوق سلیم آثار فاخر داشته است.