«زهرا خواجوی» دروازه‌بان نهاوندی تیم وچان کردستان که ۹۰۰ دقیقه دروازه خود را در لیگ برتر فوتبال زنان بسته نگاه داشت و تحسین همگان را به عنوان گلر برجسته فوتبال زنان ایران برانگیخت. همچچنین در این مدت آوازه «پیام نیازمند» دروازه‌بان سپاهان با بسته نگاه داشتن دروازه خود به مدت ۹۴۰ دقیقه در رسانه‌ها پیچیده بود که وی نیز همچون نیازمند به چنین رکوردی نزدیک شده است.
او در تیم‌های پاس همدان، اشتران کوه ازنی، شهرداری بم، رهیاب ملل سنندج بازی کرده است. ملی‌پوشی که مدتی در تیم ملی برگسالان و نیز تیم فوتبال دختران زیر ۱۹ سال در دروازه این تیم‌ها قرار گرفت.
خواجوی در گفت و گو با ایرنا از تجربه خود در این مدت و حضور در تیم‌های مختلف و دروازه‌بانانی که الگوی او هستند، سخن گفت.
در متن زیر مشروح گفت و گوی وی را می‌خوانیم:
چگونه وارد فوتبال شدید و قبل از آن در رشته دیگری فعالیت داشتید؟
ورزش را در ۹ سالگی شروع کردم و ابتدا به هندال روی آوردم و همچنین با برادرم فوتبال بازی می‌کردم اما به طور اتفاقی سر از سالن فوتسال هم درآوردم که در آن زمان مربی یکی از تیم ها وقتی بازی من را دید، گفت که یک روزی به تیم ملی می‌روم و جزو بهترین‌ها خواهم شد. در مسابقات قهرمانی کشوری به عنوان بهترین بازیکن فوتبال انتخاب و به تیم ملی زیر ۱۴ و ۱۶ سال دعوت شدم. در اردوهای ملی به عنوان بازیکن حضور داشتم اما سال اولی که به عنوان بازیکن در تیم پاس همدان در لیگ برتر حضور داشتم، گلر تیم سر تمرین نیامد و مربی گفت که چه کسی علاقه دارد تا در دروازه قرار بگیرد. در دروازه قرار گرفتم و برای گرفتن توپ ها شیرجه زدم. پس از پایان تمرین مربی گفت که اگر می‌خواهی در تیم ما بمانی باید دروازه‌بان باشی. در آن زمان با این تصمیم مخالفت کردم اما وقتی استعداد خود را در این زمینه مشاهده کردم از حسن انتخاب او و زحمات وی ممنونم. بعد از آن در تیم ملی زیر ۱۹ سال و تیم ملی بزرگسالان دروازه‌بان شدم و در این مدت نیز در تیم‌های مختلف بازی کردم.
شرایطت نسبت به روزهای اول چقدر تغییر کرده و دلیل این تغییر چه بوده و چه انگیزه‌ای سبب شد تا ۹۰۰ دقیقه دروازه را بسته نگاه دارید؟
در تمرین و بازی از شکست بدم می آید و برای همیشه سعی کردم دروازه خود را بسته نگه دارم. قبل از شروع این فصل تمرینات زیادی داشتم. با آغاز لیگ برتر ۲ هفته اول گل نخوردم بنابراین تصمیم گرفتم تا آخر فصل گل نخورم و دروازه را بسته نگاه دارم. در همان حال و هوا بودم که پس از شنیدن رکورد «پیام نیازمندی» دروازه‌بان تیم سپاهان، ذهنم بسیار درگیر شد و با خود گفتم چرا من نتوانم رکوردی به اسمم ثبت کنم. رفته رفته در تمامی دیدارها دروازه را بسته نگاه داشتم تا اینکه نزدیک به رکورد نیازمندی شدم.
چه کسی را الگوی خود در دروازه بانی قرار دادی؟
الگوی جهانی من «مانوئل نویر» گلر بایرن مونیخ است و در ایران نیز «علیرضا بیرانوند»، «مهدی رحمتی» و «پیام نیازمند» را الگوی خود قرار دادم.
در فصل قبل رهیاب ملل سنندج در رده چهارم جدول لیگ برتر فوتبال زنان قرار گرفت؟ چرا تصمیم گرفتید از تیم قوی شهرداری بم به آذرخش کردستان بپیوندید؟
سال گذشته در شهرداری بم حضور داشتم و این تیم قهرمان شد اما دوست داشتم اتفاقات جدیدتری را تجربه و شرایط جایی که بازی می‌کنم را تغییر دهم. برای همین امسال به تیم آذرخش کردستان پیوستم و با توجه به اینکه حامی مالی به تعهدات خود عمل نکرد، باشگاه با حامی قبلی بهم زد و تیم به اسم وچان کردستان تغییر کرد.
جدا شدن آذرخش تهران از تیم رهیاب ملل باعث نشد تا به بازیکنان ضربه‌ای وارد شود؟
این موضوع به بازیکنان ضربه وارد کرد زیرا رفتار آنان با بازیکنان به گونه‌ای بود که به شعور همه ما توهین شد.
توهین شد؟
بله. هر کسی که قراردادی با یک تیم می‌بندد روی همه تیم حساب می‌کند و تعهداتی روی حرف‌های زده شده دارد. آذرخش تهران از دیدار اول تا لحظه‌ای که حامی قبلی رفت به هیچکدام از تعهدات خود عمل نکرد و اینگونه به شعور همه بازیکنان تیم توهین کرد.
کدام دیدار در این فصل دشوار بود؟
دیدار با شهرداری سیرجان برای ما سخت تر بود زیرا این تیم جزو مدعیان قهرمانی و تیمی است که بازیکنان آن چندین سال هم در تیم ملی و نیز باشگاهی در کنار یکدیگر بازی می‌کنند. سیرجان تیمی یکدست و جوان است اما به خوبی مقابل این تیم ایستادگی کردم.
«وریا غفوری» بازیکن استقلال این هفته در تمرین تیم وچان کردستان حضور یافت. دلیل حضور او چه بود و مطالبی را با بازیکنان مطرح کرد؟
اصالت غفوری به کردستان بازمی‌گردد. وی به دلیل آنکه دیدار پایانی نیم فصل ما با شهرداری بم قهرمان فصل گذشته است با مدیر باشگاه و کادرفنی صحبت کرد و با آمدن بر سر تمرین و تماشای بازی ما، ۱۰ دقیقه با بازیکنان صحبت و برای دیدار پیش‌روی تیم آرزوی موفقیت کرد.
تصور می‌کنی در آخرین دیدار نیم فصل با توجه به شناختی که از شهرداری بم داری، برابر ایم تیم به برتری می‌رسید؟
هر بازیکنی و هر تیمی برای قهرمانی می‌جنگد و تا اینجای فصل بدون شکست آمدیم و بدون شکست ادامه می‌دهیم. با تمام قوا وارد زمین می‌شویم و امیدواریم سه امتیاز بازی را نصیب خود کنیم. فوتبال بازی برد و باخت است و معلوم نیست ما قهرمان می‌شویم یا شهرداری بم.
وضعت لیگ فوتبال زنان را چگونه ارزیابی می‌کنی؟
لیگ فوتبال زنان ایران نسبت به سال‌های اخیر پیشرفت زیادی داشته است. در سال‌های گذشته تیم‌های قهرمان و نایب قهرمان مشخص بودند اما امسال تکلیف قهرمانی مشخص نیست. این امر نشان می‌دهد که سطح لیگ ما بالاتر رفته و بیشتر تیم‌ها مدعی قهرمانی هستند و برای آن به سختی می‌جنگند و پیشرفت کرده‌اند.
در تیم ملی زیر ۱۹ سال زیر نظر «کتایون خسرویار» سرمربی تیم دختران تمرین می‌کردید و در آن مدت چه نکاتی را از وی آموختید؟
یک دوره کوتاه زیر نظر خسرویار تمرین می‌کردم و در مسابقات قهرمانی آسیا حضور یافتم اما پیش از او «لیلا وقاری» سرمربی تیم بود و هنگامی که خسرویار این سمت را برعهده گرفت، از بازینان شناختی نداشت و تنها نامم را شنیده بود که گلر خوبی هستم. وی در دیدار با تیم ملی فوتبال بزرگسالان به من گفت: «برو به زمین و در دروازه بایست تا ببینم این همه می‌گویند زهرا خواجوی گلر خوبیست، صحت دارد یا خیر». هنگامی که این حرف را شنیدم، از این رو به آن رو شدم و با خود گفتم که وی بازی من را ندیده و هیچ برداشتی از من ندارد و باید خود را به او اثبات کنم. در همان دیدار ۲ بر صفر بازی را بردیم و دروازه را بسته نگاه داشتم. پس از پایان بازی خسرویار گفت که تمامی حرف‌هایی که درباره تو م‌شنیدم، درست بود. خسرویار یکی از بهترین مربیان زنی است که از نظر اخلاقی و فنی تاکنون با وی کار کردم و او بی نظیر است.
فوتبال زنان در سطح جهانی از نظر رنکینگ جهانی جایگاه مناسبی ندارد و هنوز ملی پوشان جایگاه خود را در آسیا تثبیت نکرده اند، دعامل این ضعف چیست و برای از بین بردن آن چه زمینه ای باید فراهم شود؟
متاسفانه فوتبال زنان ایران رنکینگ ثابتی ندارد زیرا اردوی منظم و پایداری نداریم. تمام بازیکنانی که در لیگ برتر حضور دارند، روزی ۳ ساعت تمرین می‌کنند. این تمرین‌ها نشان از آمادگی بازیکنان ندارد. فوتبال یک رشته تیمی و هماهنگی میان بازیکنان خیلی مهم است. در بسیاری از مسابقات تیم ملی حتی بدون اردوی تدارکاتی اعزام شد و نبود این موارد به تیم ملی آسیب می‌رساند. گرچه نسبت به گذشته فدراسیون حمایت خود را بیشتر کرده و اردوهای ما منظم‌تر شده اما هنوز برای بهتر شدن به زمان زیادی نیاز داریم.