محمدعلی مکرمی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگاران به مناسبت سالروز تاسیس ثبت احوال در سوم دیماه ۱۲۹۷ هجری شمسی در ایران، بدون ارائه آمار مقایسه ای در مورد وقایع چهار گانه امسال استان با مدت مشابه سال قبل افزود : میانگین سن مادران یزدی هنگام زایمان ۲۹ سال بود.
وی در مورد فراوانی نام های نوزادان به ترتیب از امیرعلی ، امیرحسین، ابوالفضل ،علی، حسین ،امیرعباس، محمد، علیرضا ، محمدحسین و محمد طاها برای پسران و فاطمه، زهرا، حلما، زینب، یسنا ، ریحانه ، نازنین زهرا، ریحانه، آیناز، آوا و حسنا برای دختران خبر داد.
فوت سه هزار و ۷۹۶ نفر در یزد
مکرمی تعداد فوت شدگان استان را سه هزار و ۷۹۶ نفر و میانگین سن مردان و زنان متوفی را به ترتیب حدود ۶۵ و حدود ۷۲ سال ذکر کرد و بیشترین علت فوت را بر پایه گواهی پزشکی قانونی و بیمارستانها بیماری های قلبی و عروقی با ۳۶.۶ درصد ، عفونی و انگلی ۱۲.۵ درصد ، سرطان و تومورها ۱۲.۳ درصد و تنفسی ۹.۶ درصد برشمرد.
ثبت چهار هزار و ۷۱۶ ازدواج و هزار و ۳۳۷ طلاق
مدیرکل ثبت احوال یزد تعداد ازدواج های ثبت شده را چهار هزار و ۷۱۶ مورد بیان کرد و گفت: میانگین سن ازدواج در مردان و زنان به ترتیب ۲۶.۶ و ۲۲ سال بود.
همچنین مکرمی تعداد طلاق های ثبت شده را هزار و ۳۳۷ مورد عنوان کرد و افزود: میانگین سن طلاق در مردان و زنان به ترتیب ۳۶ و حدود ۳۱ سال بود.
صدور ۴۷۷ هزار جلد شناسنامه
وی با بیان اینکه از ابتدای سال ۸۹ تاکنون ۴۷۷ هزار جلد شناسنامه جدید برای افراد بالای ۱۵ سال در استان صادر شده است، ادامه داد: همچنین امسال ۱۵ هزار جلد شناسنامه برای افراد کمتر از ۱۵ سال و ۳۲ هزار جلد شناسنامه جدید برای افراد بالای ۱۵ سال صادر شد.
مکرمی دیگر فعالیت ها را چهار هزار و ۷۰۷ جلد شناسنامه المثنی ، ۳۹۳ مورد تغییر نام ، یکهزار و ۱۱۰ مورد تغییر نام خانوادگی، ۲ هزار و ۲۶۶ مورد گواهی شماره ملی، هشت هزار و ۲۷۶ مورد گواهی فوت و ... ذکر کرد.
وی اظهار داشت: تاکنون۸۷ درصد مردم استان کارت هوشمند ملی خود را دریافت کردند که هنوز ۱۳ درصد اقدام نکردند و از آنها خواست نسبت به دریافت کارت خود اقدام کنند.
مکرمی افزود: ۱۸۱ هزار تن از مردم واجد شرایط دریافت کارت هوشمند ملی هستند که از این تعداد ۶۵ هزار نفر درخواست داده اند، چهار هزار و ۷۰۰ کارت در اداره ها و دفاتر پیشخوان دولت موجود است که افراد نسبت به دریافت کارت خود اقدام نکرده اند.
مدیرکل ثبت احوال یزد ،جمعیت کنونی استان را یک میلیون و ۱۹۰ هزار و ۸۷۰ نفر ذکر کرد که ۷۰۰ هزار نفر معادل حدود ۵۹ درصد در شهرستان یزد ساکن هستند.
تاریخچه ثبت احوال در ایران
ثبت احوال به صورت یکپارچه و منسجم در جهان مربوط به قرن نوزدهم میلادی است، در ایران همزمان با نوسازی و نیاز به شناسایی شهروندان برای ایجاد ارتش منظم، اخذ مالیات و... تاسیس ثبت احوال در دستور کار قرارگرفت از این رو در ۳۰ آذر ماه ۱۲۹۷ هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و با صدور اولین شناسنامه برای دختری به نام فاطمه ایرانی، در سوم دیماه ۱۲۹۷ در تهران فعالیت خود را آغاز کرد.
تا قبل از سال ۱۲۹۵ هجری شمسی ثبت وقایع حیاتی از جمله ولادت و وفات براساس اعتقادات مذهبی و سنت های رایج در کشور، با نگارش نام و تاریخ ولادت مولود در پشت جلد کتاب از جمله قرآن مجید به عمل می آمد و از افراد متوفی نیز جزء نام و تاریخ وفات آنان که بر روی سنگ قبر نگاشته می شد اثری مشاهده نمی شد.
با گسترش فرهنگ و دانش بشری و نیز توسعه روز افزون شهرها و روستاها و افزایش جمعیت کشور، نیاز به سازمان و تشکیلاتی برای ثبت وقایع حیاتی ضرورتی اجتناب ناپذیر شد.
به تدریج فکر تشکیل سازمان متولی ثبت ولادت و وفات و نیز صدور شناسنامه برای مردم قوت گرفت، ابتدا سندی مشتمل بر ۴۱ ماده در سال ۱۲۹۷ هجری شمسی به تصویب هیات وزیران رسید و اداره ای تحت عنوان سجل احوال در وزارت داخله (کشور) وقت به وجود آمد؛ پس از تشکیل این اداره اولین شناسنامه به شماره ۱ در بخش ۲ تهران صادر شد.
پس از این دوره اولین قانون ثبت احوال مشتمل بر ۳۵ ماده در خرداد سال ۱۳۰۴ هجری شمسی در مجلس شورای ملی وقت تصویب شد. براساس این قانون مقرر گردید کلیه اتباع ایرانی در داخل و خارج از کشور باید دارای شناسنامه باشند.
سه سال پس از تصویب اولین قانون ثبت احوال یعنی در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی قانون جدید ثبت احوال مشتمل بر ۱۶ ماده تصویب گردید.
براساس این قانون وظیفه جمع آوری آمارهای مختلف نیز به اداره سجل احوال محول شد، به همین جهت نام این اداره نیز به اداره احصائیه و سجل احوال تغییر یافت. از آن تاریخ به تناسب شرایط زمانی تغییر و تحولات بوجود آمده در کشور و با احساس عدم تناسب قوانین موجود با نیازهای جامعه، قانون ثبت احوال نیز به دفعات مورد تجدید نظر، تغییر و اصلاح قرار گرفت.
متعاقباً در اردیبهشت سال ۱۳۱۹ قانون نسبتاً جامع و کاملی مشتمل بر ۵۵ ماده تصویب شد و پس از آن آئین نامه مربوط به این قانون نیز در همان سال مشتمل بر ۱۳۱ ماده به تصویب رسید. این قانون به جهت جامعیت نسبی قریب ۳۶ سال پایدار ماند.
پس از گذشت این زمان در تیر ماه ۱۳۵۵ قانون جدید ثبت احوال مشتمل بر ۵۵ ماده به تصویب رسید و سپس به موجب اصلاحیه دی ماه سال ۱۳۶۳ مجلس شورای اسلامی در برخی از مواد اصلاحاتی صورت گرفت و تاکنون نیز این قانون به قوت خود باقی مانده است.