به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی شیون فومنی، این استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه های تهران در آیین گرامیداشت زنده یاد "شیون فومنی" شاعر نامدار معاصر اظهار داشت: غزل های فارسی شیون ، از برجسته ترین، ممتازترین، درخشان ترین و خلاقانه ترین غزل های شعر فارسی معاصر است.
در ادامه مراسم دکتر علیرضا قلی نژاد پیربازاری از مسئولان پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کشور از شیون فومنی بعنوان معمار شعر معاصر گیلکی یاد کرد.
وی خاطرنشان کرد: در دوران افول زبان گیلکی، اشعار او خون تازه ای به پیکر فرهنگ و ادب گیلان تزریق کرد.
در ادامه حامد فومنی، رییس بنیاد شیون فومنی، با خیرمقدم و تشکر از حضور استادان، شاعران، هنرمندان و مردم فرهنگ دوست گفت: شیون فومنی، به واقع "شیون شعر" و "شاعر مردم" است.
وی اظهار داشت:شیون نه به واسطه ی صدای دلنشین دکلمه اش در اجرای شعرهای مردم مدار نوارهای کاست صوتی "گیله اوخان" (پژواک گیلان) بلکه با آمیختگی هنرمندانه از عناصر بومی، باورها، افسانه ها، ضرب المثل ها و کاربرد و گزینش مناسب واژگان و اصطلاحات در تار و پود برخاسته از جوهره و اصول ادبی و هنری زیبایی شناسانه به درک هستی و به انسان و جهان پرداخت.
وی در ادامه افزود: شعر گیلکی شیون فومنی، نه عصا قورت داده است و نه سرخورده، شعرش، اندیشه های فارسی با لغات گیلکی نوشته شده نیست؛ هر چند در شعر فارسی، شیونی"جهان وطن" است.
دکترسید احمد محیط طباطبایی کارشناس و پژوهشگر فرهنگی، دیگر سخنران این آیین تاکید کرد: شیون فومنی، برآیند فرهنگ گیلکی و ایرانی است؛ آثار او الگویی برای آیندگان است و از این جهت ویژگی موزه ای دارد و باید در شکل فرهنگ موزه ای سامان یابد.
محمدرضا اصلانی، فیلمساز و منتقد سرشناس سینمای مستند ایران نیز در سخنانی گفت: اگر شیون فومنی زنده است به زبان زنده است و اگر زبان گیلکی زنده است با شیون زنده است؛ شعر شیون، ژن آزادگی دارد.
سهیل محمودی، شاعرمعاصر و عضو هیات مدیره خانه شاعران ایران، دیگر سخنران این مراسم گفت: شیون فومنی، گیلان را به بسیاری از مردم شناساند؛ او با مردم زیست و یکی از صداهای رسا و ماندگار فرهنگ و ادبیات گیلان در روزگار ماست.
وی در ادامه افزود: کمتر شاعری، فرزند یا فرزندانی دارد که از خود بگذرند تا پدرشان دیده شود و خودشان با وجود اینکه استعداد و ذوق ادبی دارند کاری می کنند تا دیده نشوند و شیون فومنی در کنار پدیده بودنش در شعر گیلکی و غنای شعرهای فارسی اش این سعادت را داشت که فرزندی چون " حامد فومنی" برای تداوم انتشار و گردآوری آثار و زنده نگه داشتن نام پدر، بی دریغ تلاش می کند تا بر اعتبار شیون افزوده شود که این ارزش در جای خود شایسته ی تحسین و ستایش است.
دکتر سید ضیاالدین شفیعی شاعر، پژوهشگر و منتقد ادبی، در تبیین جایگاه و منزلت ممتاز شیون در شعر گیلکی به عنوان نیمای شعر گیلکی و ذکر مصادیقی از مشترکات شعر شاعران هندی زبان، با شعر شیون گفت: مردم گیلان، شعر شیون فومنی را در آغوش می کشند چون او را با خود می بینند نه بر خود، او انتخاب کرد در کنار مردم باشد و با این انتخاب، همواره در مضیقه بود.
پس از پایان سخنرانی ها، تصویر زنده یاد " شیون فومنی" که به دست تیم رباتیک دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی بوسیله ی " ربات تصویرگر" ترسیم شده بود با رونمایی از آن به "رفعت اقبال شعار"، همسر شاعر، تقدیم شد و او ضمن قدردانی از زحمات تیم رباتیک دانشگاه، آن را برای دیدار دوستداران فرهنگ و هنر به خانه هنرمندان ایران اهدا نمود.
در پایان این بزرگداشت باشکوه، گروه هم آوایان " مهرورزان" به سرپرستی و رهبری "شاهرخ شیردوست"، هنرمند گیلانی، با اجرای قطعاتی از ترانه های شیون فومنی، مورد تشویق حضار قرار گرفتند.
به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی شیون فومنی، این مراسم به مناسبت فرارسیدن هفتاد و سومین زادروز شاعر نامدار معاصر "شیون فومنی" از سوی پژوهشکده مردم شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بنیاد شیون فومنی، خانه هنرمندان ایران و انجمن شاعران ایران پنجم دی ماه، در تالار خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
*نگاهی به زندگینامه شیون
میراحمد سید فخری نژاد با نام شاعری شیون فومنی سوم دی ماه ۱۳۲۵ در شهرستان فومن متولد شد . تحصیلات ابتداییخود را در رشت سپری کرد و بعد همراه خانواده به کرمانشاه کوچ کرد و سه سالهٔ دوم دبیرستان را تا اخذ دیپلم طبیعی در ۱۳۴۵ در آنجا گذراند.شیون سال ۱۳۴۶ وارد سپاهی دانش در طارم شد و یک سال بعد به استخدام ادارهٔ آموزش و پرورش استان مازندران درآمد.او در سال ۱۳۷۲ مبتلا به بیماری نارسایی کلیه شد و یک سال بعد برای درمان این نارسایی به وسیله دیالیز به تهران کوچ کرد و در همین سال با وجود درد شدید موفق به اخذ مدرک تحصیلی لیسانس در ادبیات فارسی، از دانشگاه تربیت معلم شد. شیون در سال ۱۳۷۶ پس از سال‌ها تدریس، بازنشسته شد.وی از معدود شاعران گیلان زمین است که به گواه آثارش به عنوان شاعر موفق دوزبانه ی مردمی در ادبیات معاصر مطرح است. شیون با سرایش اشعار ساده و دلنشین ، زبان گیلکی را که مورد بی مهری و غفلت قرار گرفته بود با اشعار زیبایش بار دیگر در مرکز توجه مردم قرار داد و از سوی دیگر در حوزه شعر فارسی با انتشار مجموعه‌های شعر فارسی و ارائه قالبهای معمول و مرسوم شعر فارسی از شاعران تأثیر گذار و توانای شعر معاصر بشمار می‌رود.
شیون سال ۱۳۷۲ مبتلا به بیماری نارسایی کلیه شد و در شهریور ۱۳۷۷ پس از یک دوره بیماری مزمن کلیوی و انجام پیوند کلیه در یکی از بیمارستانهای تهران از دنیا رفت و بنا به وصیتش در جوار آرامگاه میرزا کوچک جنگلی در آرامستان سلیمان داراب رشت به خاک سپرده شد.
از آثار این شاعر می توان به پیش پای برگ (برگزیده اشعار فارسی ، یک آسمان پرواز (برگزیده اشعار فارسی )، از تو برای تو ( مجموعه غزل، رباعی، دو بیتی، مثنوی سرودهٔ شاعر جمع آوری و منتشر شده به کوشش فرزندش حامد فومنی) ، رودخانه در بهار ( اشعار سپید شاعر همراه با مقدمه‌ای از شیون در باب دیدگاه وی از شعر و زبان شعری )، کوچه باغ حرف ( این مجموعه در برگیرندهٔ کلیهٔ اشعار شاعر در قالب رباعی ) اشاره کرد.
خیاله گرده گیج (پرسه خیال): مجموعه شعر گیلکی همراه با آوانگاری و برگردان فارسی و توضیح و تشریح لغات و اصطلاحات گیلکی که در آغاز این کتاب به قلم شمس لنگرودی، حافظ موسوی، دکتر احمد ابومحبوب، دکتر علیرضا حسن زاده نظرات و دیدگاه های این شخصیت ها درباره شعر و جایگاه ادبی شیون ، آلبوم صوتی منظومه گیلکی "گاب دکفته بازار" به کوشش: حامد فومنی و همکاری هنرمندان تئاتر گیلان. این منظومه گیلکی در قالب نمایشنامه منظوم به روایت حامد فومنی و اجرای هنرمندان تئاتر و در پایان با اجرای ترانه گیلکی با صدای سعید تحویلداری و آهنگسازی اکبر کنعانی منتشر شده است.
آلبوم صوتی "هلاچین" (مجموعه ترانه های گیلکی شیون فومنی) با صدای ناصر مسعودی، آهنگساز: مسعود لاهیجی، تنظیم موسیقی: رضا فدائی، دکلمه: حامد فومنی منتشر شده است.