به گزارش روزنامه دیلی میل، مشخص شده است که اندازه قسمت‌های مختلف بدن انسان سرنخهایی در مورد خطر ابتلا به یک سری بیماری‌ها از نقرس گرفته تا فشار خون بالا، بیماری قلبی و حتی سرطان ارائه می‌دهد. در برخی موارد، ابعاد قسمت‌های خاصی از بدن با توجه به شرایط جنین در رحم و یا در دوران کودکی تعیین می‌شود اما اندازه سایر قسمت‌های بدن می‌تواند در نتیجه شیوه زندگی در بزرگسالی باشد.
در این گزارش به برخی اندازه‌گیری‌هایی درمورد نسبت اندازه طول پاها به بالاتنه اشاره شده است که به راحتی می‌توان آن‌ها را در خانه انجام داد و سرنخهایی در مورد سلامتی ارائه می‌دهند.
برای اندازه‌گیری نسبت اندازه طول پاها به اندازه بدن، ابتدا تنها کافی است که قد خود را اندازه بگیرید، سپس بنشینید و اندازه بالا تنه خود را از نوک سر تا نشیمنگاه اندازه بگیرید. اندازه بالا تنه را از طول قد خود کم کنید تا اندازه پاها بدست آید. برای مثال اگر اندازه بالاتنه شما ۳۰ و اندازه پاهای شما ۴۰ است نسبت اندازه پا به بدن ۳۰ به ۴۰ می‌شود.
بر اساس نتایج بررسی سال گذشته که در مجله بین المللی Environmental Research And Public Health منتشر شده است، برخورداری از پاهای نسبتا کوتاه در مقایسه با طول بدن خطر اضافه وزن پیدا کردن و یا ابتلا به بیماری قلبی، دیابت نوع دو و مشکلات کبدی را افزایش می‌دهد. همچنین در این افراد خطر ابتلا به سرطان های پروستات و بیضه و نیز خطر ابتلا به سرطان سینه قبل از یائسگی، سرطان آندومتر و سرطان روده بیشتر از افرادی است که پاهای نسبتا بلند دارند.
در ضمن بر اساس نتایج یک مطالعه که در مجله PLoS One منتشر شده، خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که پاهای بلندی نسبت به بالاتنه خود دارند ۲۰ درصد کمتر است.
محققان می‌گویند، برخورداری از پاهای بلندتر نسبت به بالاتنه، نشانه رشد سریع و تغذیه خوب در دوران کودکی است درحالیکه داشتن پاهای کوتاه تر نشانگر رشد کندتر و عوامل محیطی منفی مانند رژیم غذایی بد، فقر و سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری است. وقتی صحبت از مزایای مثبت پاهای بلندتر می‌شود، یک نظریه این است که نشانه‌ای از تغذیه خوب است. همچنین ممکن است بازتاب افزایش سلول‌های مغزی باشد و ذخیره ذهنی بیشتری برای مقابله با اثرات زوال عقل ایجاد می‌کند.
محققان در مجله PLoS One، نوشتند، طول پا نشانه برنامه تغذیه ای سال‌های اول زندگی است که می‌تواند باعث تقویت ذخیره مغزی و پیشگیری از بروز انحطاط عصبی در سال های بعدی زندگی شود.
بعلاوه طبق نتیجه مطالعه محققان دانشگاه «جانز هاپیکنز» در آمریکا، احتمال ابتلا به دیابت نوع دو در افرادی که پاهای بلندتری دارند، کمتر است و خطر ابتلا به این بیماری در افرادی که طول پاهای آن‌ها نسبت به بالاتنه کوتاه تر است ۲۰ درصد افزایش می یابد.
یک تئوری در این زمینه این است که تغذیه نامناسب در سال‌های اول زندگی می‌تواند موجب بروز مشکلات بلند مدتی شود که بر حساسیت بدن نسبت به انسولین تاثیر می‌گذارد که به افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو منجر می‌شود.