امروز ۱۱ دی‌ماه ۱۳۹۸.مرکز ملی فوتبال روز شلوغی را پشت سر گذاشت. وقتی از جلوی درب ورزشگاه آزادی و هتل المپیک گذشتیم؛ از دور بنر بلند بالایی خودنمایی می‌کرد. بنری که جلوی مرکز ملی فوتبال نصب شده بود. تصویری از حمید استیلی، بازیکنان و کادر فنی تیم امید که خود را برای مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا و انتخابی المپیک ۲۰۲۰ توکیو آماده می‌کنند. اما تیتر اصلی این بود: "تاریخ را جسورانه بنویسید"
سرمای خشک و زمستانی زمین شماره ۲ مرکز ملی فوتبال در برابر حضور پرشور اهالی رسانه و پیشکسوتان، ابهت خود را از دست داده بود. همه برای بدرقه کسانی آمده بودند که قرار است یک طلسم همیشگی را بشکنند؛ در آخرین فرصت ممکن. از دوره بعدی فوتبال جای خود را به فوتسال خواهد داد و دیگر طلسم و رویایی در کار نبود. هر چه که هست برای همین دوره است.
آخرین تمرین تیم امید یک پارادوکس بزرگ داشت. بیرون از زمین، احوالپرسی و مصاحبه بود اما به محض عبور از خط کنار زمین، همه چیز رنگ و بوی جدی به خود می‌گرفت. استیلی و کادر فنی پرتعدادش در میان بازیکنان بودند. سرمربی حرف می‌زد. سکوت مطلق حاکم شده بود. از بیرون نمی‌شد چیزی متوجه شد اما زبان بدن استیلی و نگاه رو به افق ملی‌پوشان ماهیت این صحبت‌ها را برملا می‌کرد. همگی کف زدند و به سراغ یک تمرین کاملا جدی رفتند. تمرینی که انتظارش را نداشتیم.
کریم باقری و مهرداد میناوند اولین نفراتی بودند که برای صحبت با رسانه‌ها کنار زمین حاضر شدند. بعد از چند سوال راجع به تیم امید، بحث به سمت پرسولیس رفت. چند متر آنطرف‌تر تنها پرسپولیسی لیست تیم امید، امیر روستایی تلاش می‌کرد تا خود را به استیلی برای حضور در ترکیب اصلی ثابت کند. چند دقیقه بعد وریا غفوری برای مصاحبه آمد. وریایی که به شدت نزد پیشکسوتان حاضر در محل تمرین، محبوب شده بود. اصل سوال‌ها از غفوری بابت استقلال بود و اینکه استراماچونی چه می‌شود؟ ماجرای آنفالو چیست؟ اصلا فالویی در کار بوده است؟ قائدی، تازه داماد تمرین تیم امید در کنار محبی، روبروی تیم اصلی قرار گرفته بود. آنها روی دفاع اصلی فشار می‌آوردند. دفاعی که امید نورافکن را در قلب خود می‌دید. امید و رضا شکاری به نوعی بزرگترهای تیم هستند. آنها مدام با بازیکنان حرف می‌زدند. شکاری به صیادمنش تذکر می‌داد که زیاد پا به توپ نشود و کوچکترین عضو تیم هم مجبور بود حرف گوش کند.
هر چه به زمان ناهار نزدیک تر می‌شدیم تعداد پیشکسوتان بیشتر می‌شد. هم فال بود و هم تماشا. نمایندگان نسل ۹۸ همراه با مربی خود یعنی محمد مایلی‌کهن گرد هم جمع شده بودند. خاطرات گذشته را مرور می‌کردند. با موهای سپید شده یا از دست رفته. منصوریان هم جزو آخرین حاضران در مجموعه بود.
تمرین تمام شد. ستاره‌های تیم جلوی دوربین رسانه‌های مختلف قرار گرفتند. گفتنی‌ها را گفتند و رفتند. رفتند که آماده شوند برای سفری سخت و سرنوشت‌ساز. تیم امید مسیر پرپیچ و خمی را پشت سر گذاشت تا به اینجا رسید. سه مربی عوض شد و حاشیه‌های زیادی به وجود آمد اما تدارکات لازم برای درخشش آنها فراهم شد؛ حداقل خیلی بهتر از ادوار قبلی.
خبرنگاران و عکاسان محل زمین را ترک کردند. هنگام خروج بنر دیگری در محیط پیرامونی محل تمرین نصب شده بود. بازهم تصاویری از بازیکنان و اعضای کادر فنی و یک جمله در فاصله هفت روز تا آغاز مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۲۰ و قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا: "با امید به سوی موفقیت گام برمی‌داریم."
پایان گزارش. مرکز ملی فوتبال. ۱۱ دی‌ماه ۱۳۹۸