به گزارش پایگاه اینترنتی مدیکال نیوز، اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه‌سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن هنوز ناشناخته است.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه اوکلند در استرالیا که این بیونشانگرها را شناسایی کرده‌اند می گویند، از آنجایی‌که تشخیص زودهنگام اوتسیم با تاثیر قابل توجهی در درمان این بیماری ارتباط دارد، این کشف می‌تواند تاثیر چشمگیری در تکامل یک کودک داشته باشد.
این مطالعه با استفاده از هوش مصنوعی، یک فناوری مبتنی بر رایانه که نقشه ژنوم انسان را اسکن می‌کند، انجام شد. در این مطالعه دی.ان.ای 14 مورد شناخته شده اوتیسم با دی.ان.ای 10 مورد در گروه کنترل مقایسه شد.
محققان می‌گویند، یافته‌های این مطالعه می‌تواند به ساخت یک ابزار استاندارد برای غربالگری نوزادان منجر شود که با استفاده از یک آزمایش خون ساده، ابتلای نوزاد به اوتیسم را پیش‌بینی می‌کند و به این ترتیب امکان مداخله زودهنگام را میسر می‌سازد؛ مداخله زودهنگام برای درمان اوتیسم به کاهش ناتوانی و بهبود نتایج درمانی منجر می‌شود.
نتایج این مطالعه در مجله Brain Research منتشر شده است.