به گزارش روز شنبه دانشگاه فرهنگیان، پرویز انصاری راد در کارگروه تخصصی طرح های «احداث جاده های تندرستی و احداث زمین های ورزشی ماسه ای» در سالن استاد شریعتمداری سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان افزود: ما بر آن هستیم که ایده ها و تجارب دیگران را در واحدهای اجرایی تبدیل به عمل کنیم. امید است طرح های احداث جاده های تندرستی و احداث زمین های ورزشی ماسه ای و سایر طرح های از این دسته موجبات فعال شدن ورزش های همگانی و قهرمانی در میان دانشجویان در سراهای دانشجویی شود؛ طرح هایی که دیگران آزموده اند و گستردگی اجرای آن در جامعه نشان از موفقیت این طرح ها دارد.
وی با بیان اینکه هیچ کارکردی به اندازه فعالیت های جسمانی و ورزش لذت بخش نیست، ادامه داد: انجام این فعالیت ها توام با نشاط و شادابی است و این امر دقیقا راهبردهای معاونت دانشجویی که همان ایجاد و ترویج رضایتمندی، امید و نشاط در بین دانشجومعلمان است را محقق می کند.
معاون دانشجویی دانشگاه فرهنگیان افزود: زیست دانشجویی ایجاب می کند که دانشجویان برای گذراندن اوقات فراغتشان متمایل به انجام فعالیت های سرگرم کننده و ورزشی شوند.
وی ضمن تاکید بر نقش ورزش در غنی سازی اوقات فراغت دانشجو معلمان در سراهای دانشجویی و لزوم جذب اکثریت دانشجومعلمان در این فعالیت ها از طریق اجرای برنامه های دقیق و جذاب و دور کردن آنان از فضای مجازی، اضافه کرد: استفاده از تجارب نهادها و سازمان های ورزشی ما را در رسیدن به این اهداف کمک می کند.
امیرنعمت بنی آدم رئیس انجمن ورزش های روزانه فدراسیون ورزش های همگانی با بیان اینکه در سال های اخیر شاهد پیشرفت های خوبی در زمینه ورزش بوده ایم و در برخی از رشته های ورزشی ورزشکاران ما در سطح جهانی مطرح شده اند، تصریح کرد: احداث جاده های تندرستی نیز در صورت رعایت استانداردهای لازم می تواند گام موثری برای گسترش فرهنگ ورزش همگانی باشد و اگر این جاده ها را لازم در نظر بگیریم ملزوم آن وسایل ورزشی است که باید در فواصل مناسب در کنار این مسیر جهت انجام استراحت فعال، تقویت عضلات و افزایش انعطاف پذیری مفاصل بدن، نصب شوند. رعایت استانداردها در مورد عرض و شیب این مسیر ها و عدم وجود موانع در مسیر نیز بسیار حائز اهمیت است.
وی همچنین به تفاوت بسیار زیاد پیاده روی در جاده های تندرستی با کف پوش تارتان یا چمن با پیاده روی روی آسفالت و نقش مربی در ایجاد انگیزه، ارائه برنامه و آموزش نحوه صحیح پیاده روی و حفظ حالت صحیح بدن حین راه رفتن اشاره کرد.
علی حیات پور بنیان گذار زمین های ماسه ای در ایران و رئیس انجمن هندبال ناشنوایان نیز در این نشست گفت: جاده های تندرستی می تواند انگیزه ای برای دانشجویان به ویژه آنهایی که عادت به ورزش کردن ندارند، ایجاد کند، ولی باید فضا یابی مناسب جهت احداث آنها صورت گیرد تا علاوه بر ایجاد انگیزه موجبات لذت و نشاط دانشجویان را فراهم نماید و سبب تخلیه استرس و اضطراب روزمره آن ها شود.
وی در خصوص زمین های ورزشی ماسه ای نیز اظهار داشت: احداث این زمین ها در کنار دریا زیبایی و لذت ورزش برای ورزشکار را دو چندان می نماید و برای احداث در سایر استان ها باید مسائلی همچون نوع، حمل و نقل، بتون بندی و مهار ماسه و ... در نظر گرفته شود.
حیات پور تصریح کرد: ورزش در زمین ماسه ای برای ورزشکاران بسیار مهیج می باشد و به دلیل اینکه سطح ماسه نرم است و مشکلی برای ورزشکاران ایجاد نمی کند، انگیزه و خلاقیت ورزشکاران برای انجام حرکات آکروباتیک و نمایشی بیشتر می شود.
حامد صبوری مشاور معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش نیز با بیان اینکه ورزش همان چیزی است که در آن نهضت داوطلبی و رسیدن به هدف سلامت عمومی رقم می خورد گفت: باید با متناسب سازی و دل انگیز نمودن محیط های ورزشی، دانشجویان را به انجام فعالیت حتی با امکانات محدود در زمان اوقات فراغتشان ترغیب نماییم.
وی ادامه داد: لازم است که این طرح ها اول به صورت پایلوت اجرا شده و در یک دوره زمانی، میزان مخاطبان آنها سنجیده شوند.
مشاور معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش، با بیان اینکه امروزه نیاز جدی داریم که به آنچه در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش آمده عمل کنیم، افزود: همه امکانات و تلاش های ما در جهت در اختیار بودن دانش آموزان و دانشجویان و افزایش رسیدگی به سلامتی آنان است و امیدواریم این تلاش ها هم در بحث آموزش، هم در بحث پرورش و هم در بحث سلامتی آنان مثمر ثمر باشد.
ایوب ابراهیمی مشاور رئیس دانشگاه فرهنگیان و دبیر کمیسیون دائمی هیأت امناء و شورای دانشگاه نیز از اینکه زمینه ای فراهم می شود که به سمت حداکثر بهره برداری از اماکن، فضاها و تجهیزاتی که دانشگاه می تواند در اختیار دانشجومعلمان قرار دهد می رویم تا نشاط و شادابی را برای آنان به ارمغان آورد ابراز خرسندی کرد و گفت: در صورت رعایت استلزامات مربوطه، این طرح ها می تواند همراهی و حمایت شورای دانشگاه را به همراه داشته باشد. همچنین باید این نکته در برنامه های بلندمدت و با نگاه دورتر، مد نظر باشد که دانشگاه تا چه میزانی توانایی جهت پشتیبانی این گونه طرح ها متناسب با اقتضائات زمانی و شرایط مکانی دارد.