سردار مهرجو روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در سال جاری اجرای عملیات آبخیزداری در استان از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی و مدیریت بوم سازگان زاگرس در مساحتی بالغ بر ۳۵۹ هزار هکتار اجرا می شود.
وی افزود: در ۱۰ زیر حوضه آبخیز استان شامل، آلمانه در سروآباد، کیلانه، دولبندی و ماچکه در سنندج، نمشیر بانه، آقکند و کرفتو در دیواندره، کریم آباد دهگلان، کومایین کامیاران، قره طوره بیجار با مجموع مساحت ۱۹۷ هزار هکتار به پایان رسیده است.
وی با بیان اینکه هدف از اجرای این طرح ها، افزایش کیفیت آب های سطحی، مدیریت ریسک سیلاب و تغذیه آب های زیرزمینی است گفت: این طرح ها شامل بندهای گابیونی، سنگی، ملاتی، بتنی، خشکه چین، خاکی، ریپ رپ و مرمت سازه های احداث شده سنوات قبل است که همچنان در سطح ۹ زیرحوضه دیگر استان با جدیت ادامه دارد.
معاون آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری کردستان گفت: پیش بینی می شود تا پایان امسال حدود ۷۸ هزار و ۴۴۳ متر مکعب عملیات مکانیکی انجام بگیرد این در حالی است که عملیات‌های آبخیزداری و آبخوانداری از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی در سال گذشته با حجم قریب ۲۷۵ هزار متر مکعب با احداث ۲۵۵ سازه و عملکرد ۱۰۵ درصدی با تخصیص ۵۰ درصدی اعتبارات مصوب انجام و به پایان رسیده بود.
مهرجویی اضافه کرد: افزایش ۲۱۰ درصدی اعتبارات آبخیزداری استان در سال جاری از محل صندوق توسعه ملی نشان دهنده اهمیت آبخیزداری در توسعه پایدار و خاصه امنیت غذایی در آینده است که این امر تاکنون با همت بهره برداران و مشارکت حوضه نشان محقق گردیده و در آینده نیز برنامه ریزی دقیق تر و تخصیص های به موقع با هدف اعتلای هرچه بیشتر ایران اسلامی ادامه یابد.
وی گفت: رویکرد اجرای پروژه های منابع طبیعی و آبخیزداری افزایش مشارکت آبخیزنشینان در حفاظت احیاء توسعه و بهره برداری اصولی از منابع طبیعی است و با مشارکت بهره برداران و جوامع محلی در اجرای این طرح ها جلوگیری از فرسایش خاک، کاهش سیل و رسوب، افزایش نفوذ پذیری نزولات آسمانی در سفره های زیر زمینی است که موجب تقویت تراز چاه‌ها و افزایش دبی چشمه‌ها و در نهایت افزایش پوشش گیاهی می‌شود.
از مساحت ۲ میلیون و ۹۳۷ هزار هکتاری استان کردستان، بیش از ۳۷۴ هزار هکتار آن را جنگل تشکیل می‌دهد، جنگل‌های این استان که جزو جنگل‌های زاگرس شمالی به حساب می‌آیند، در طول بیش از ۵۰ هزار سال گذشته تشکیل شده و به لحاظ محافظت از منابع آب و خاک، تولید محصولات فرعی، ذخایر ژنتیکی، مصارف درمانی، توانایی‌های اکو توریستی و ارزش‌های زندگی، دارای اهمیت زیادی است.