این نسخه چهار هزار ساله، دستورالعمل و رهنمودی برای مصریان باستان برای جاودانگی بوده است.
هارکو ویلمس (Harco Willems) استاد دانشگاه لوون بلژیک گزارش این یافته را نخستین بار در نشریه باستان شناسی مصر منتشر شد.
برخلاف کتاب های امروزی، این دست نوشته های تاریخی روی صفحات صحافی شده نوشته نشده، بلکه روی دیوارهای قبور سنگی حک شده است.
هدف از نگارش این کتاب ها، کمک به مردگان در طول سفر پرمخاطره به دنیای پس از مرگ بوده است. از نظر مصریان، چنانچه کسی می توانست جادوی نهفته در تصاویر را به درستی بخواند، ممکن بود به جاودانگی دست یابد.
یلمس از سال ۲۰۰۱، ناظر بر عملیات حفاری در گورستانی بود که قدمت آن به سال های ۲۰۵۵ تا ۱۶۵۰ قبل از میلاد بازمی گردد.
وی در سال ۲۰۱۲، یک تابوت باستانی را در محوطه ای متعلق به یک فرماندار باستانی مصر پیدا کرد که جسد زنی در آن قرار داشت.
این مکان بارها در گذشته هدف حمله غارتگران قرار گرفته بود، از اینرو امکان تحقیق در مورد آثار آن وجود نداشت.
رنگ های به کار گرفته شده در این کتاب مصور با گذشت زمان کم رنگ شده و به لطف تصویربرداری با رزولوشن بالا، علائم کم رنگ قابل مشاهده است.
ویلمس با توجه به نوشته های روی آثار مقابر دیگر که قدمت آن به دوره حکمرانی منتوهوتپ دوم از فراعنه مصر بازمی گردد، به این نتیجه رسید که این کتاب مصور چهار دهه قدیمی تر از زمان شناخته شده است.