افراسیاب گراوند با اشاره به اینکه بخش زیادی از حرایم استحفاظی این تپه به دلیل تفکیک و تبدیل به منازل مسکونی از بین رفته، خاطرنشان کرد: از سویی برداشت خاک تپه برای انجام عملیات ساختمانی از قسمت های شرقی و جنوبی آن، آسیب های جبران ناپذیری به این محوطه وارد آورده است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری این باستان شناس، افزود: به منظور حفاظت و صیانت از این اثر مهم باستانی، شناخت گستره حقیقی و واقعی تپه، تعیین عرصه و تدوین نقشه گستردگی و در نهایت ساماندهی آن به عنوان یک اثر پارک موزه ای، این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری مورد گمانه زنی قرار گرفت و در مجموع تعداد ۳۰ گمانه با ابعاد ۵/۱* ۵/۱ متر در آن ایجاد و کاوش شد.
مسئول اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان سلماس در ادامه تصریح کرد: بر اساس گمانه زنی و همچنین مواد فرهنگی بدست آمده می توان گفت ساکنان اهرنجان، مردمانی کشاورز و دامدار و دارای روابط تجاری با مناطق همجوار از جمله شرق آناتولی، قفقاز جنوبی، فلات مرکزی و جنوب دریاچه ارومیه بوده اند.
وی گفت: وجود سنگ های مادر و ابزارهای ابسیدینی در ۷ رنگ متفاوت، تراکم سردوک های سنگی و گلی، سنگ ساب ها، هاون ها و ظروف سنگی گواهی بر این مدعاست.
گراوند در پایان تپه اهرنجان با وسعت قریب به ۴ هکتار را از بزرگترین محوطه های پیش از تاریخ اعلام کرد که در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۰۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.