مجید تخت روانچی روز پنج شنبه این مطلب را در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا مطرح کرد که دولت آمریکا علیه ۲ بال سیاست خارجی ایران اقدام کرد، مانع از حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در سازمان ملل متحد شد و از طرفی سردار قاسم سلیمانی را ترور کرد. در همین حال رئیس جمهوری آمریکا مدعی شد که آماده گفتوگو با ایران برای دستیابی به یک توافق و همکاری در موضوعات مشترک است. آیا ترامپ را در این ادعاها صادق می دانید؟
وی افزود: آمریکا از بیش از یکسال و نیم با خروج خود از برجام، تحریمهای زیادی را علیه ایران اعمال کرد و از طریق این تحریمها فشار زیادی را به مردم ایران وارد کرده است. این مساله از دید ما تروریسم اقتصادی است که خلاف مقررات و خلاف حقوق بین الملل است.
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد ادامه داد: متاسفانه دولت آمریکا در چند روز گذشته به یک اقدام تروریستی و زشت دست زد و سردار بزرگ جمهوری اسلامی ایران شهید قاسم سلیمانی را به شهادت رساند و فصل جدیدی را از خصومت با مردم ایران باز کرد.
تخت روانچی اضافه کرد: بنابراین وقتی اینها را در کنار هم قرار می دهیم و می شنویم که ادعای همکاری دارند و در همان جلسه هم بر تشدید تحریمها تاکید می کنند، ادعای آنها باور کردنی نیست.
وی با طرح این سوال که آیا آمریکا به دنبال همکاری با ایجاد فشار بیشتر بر مردم ایران است، اظهار کرد: دولت آمریکا اهل گفتوگو نیست و اهل خصومت با مردم ایران است و تا زمانی که به این خصومت ادامه می دهد، صحبت از همکاری، مسموع و قابل فهم نیست و مردم ایران با این صحبت ها بازی نمیخورند.
قطعنامه ۵۹۸ و همکاری منطقه ای
نماینده ایران در سازمان ملل متحد در پاسخ به این سوال که درخواست ایران برای انجام ماموریت دبیرکل این سازمان در قبال مفاد قطعنامه ۵۹۸ به کجا رسید، گفت: ما با دبیرخانه سازمان ملل متحد از جمله شخص دبیرکل در تماس مستمر هستیم. در ابتدای ماموریتم در نیویورک هم در دیداری که با وی داشتم به این موضوع اشاره کردم و اهمیت این موضوع را مورد تاکید قرار دادم.
تخت روانچی افزود: در ملاقاتهایی که ریاست محترم جمهوری و وزیر محترم امور خارجه با گوترش داشتند هم این مساله مورد تاکید قرار گرفت. در تماسهای تلفنی هم که با دبیرکل سازمان ملل متحد داشتیم، این خواسته مورد توجه قرار گرفته است و در ملاقاتی که به زودی خواهم داشت نیز بار دیگر این موضوع را مورد تاکید قرار خواهم داد.
وی ادامه داد: نه تنها با شخص آقای گوترش بلکه با معاونین وی هم این موضوع را پیگیری کردیم و تاکید داشتیم که به غیر از همکاری منطقهای برای دستیابی به صلح و ثبات در منطقه راه دیگری وجود ندارد.
نماینده ایران در سازمان ملل متحد خاطرنشان کرد: بنابراین، این مساله در دستور کار دائمی ما است که با سازمان ملل متحد در تماس باشیم و فکر میکنم به مرور زمان سازمان ملل متحد این احساس را خواهد داشت که میتواند نقش مهمی را در این مساله داشته باشد.
ویزای ظریف
خبرنگار ایرنا پرسید: با توجه به اینکه یک طرف توافق مقر سازمان ملل متحد، دبیرخانه این سازمان است و باید موضوعاتی همچون عدم صدور ویزا از سوی دولت میزبان را پیگیری کند، آیا دبیرخانه در خصوص عدم صدور ویزا به رئیس دستگاه دیپلماسی ایران به وظایف خود عمل کرده است؟
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد پاسخ داد: توافق مقر بین سازمان ملل متحد و دولت میزبان یعنی آمریکا است. در حقیقت دبیرخانه سازمان ملل از طرف اعضا با آمریکا توافق کرده است و انتظار این است که دبیرخانه به طور فعالتر عمل کند و در این مورد بیشتر فشار آورد.
تخت روانچی افزود: دبیرخانه سازمان ملل متحد بارها گفته است با جدیت هم درباره صدور ویزا و هم محدودیتی که دولت آمریکا برای اعضای نمایندگی و ماموران تازه وارد ایرانی اعمال میکنند، پیگیر هستند.
وی با بیان اینکه دبیرخانه سازمان ملل متحد اظهار می کنند در تلاش برای حل این مشکل هستند اما هنوز برای تغییر این سیاست غیرقانونی دولت آمریکا به نتیجه ای نرسیده اند، اظهار کرد: ما با فعالیتهای خود ادامه می دهیم و از طریق سیستم سازمان ملل و کمیته های تخصصی آن، موضوع را پیگیری می کنیم.
نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد تصریح کرد: معتقدیم اقدام آمریکا در این باره، غیرقانونی است و باید جلوی آن گرفته شود.
ابتکار صلح هرمز
تخت روانچی در پاسخ به این سوال که آیا برخی کشورها همچون عربستان سعودی در قبال ایده صلح هرمز علائم مثبتی ارسال کرده اند، گفت: زود است که درباره تغییر اساسی کشورها قضاوت کرد اما اگر روند را ملاحظه کنید به این نتیجه می رسید که کشورهای منطقه به این نتیجه می رسند که تکیه به کشور خارجی برای تامین امینت خود، ره به جایی نخواهد برد.
وی افزود: این که کشوری بخواهد با پول امنیت بخرد، اصلا در روابط بین الملل جایی ندارد و احساس من این است که به مرور زمان این مفهوم بیشتر مورد توجه و استقبال قرار می گیرد که کشورهای منطقه چارهای ندارند که خودشان بدون اتکا به خارجیها مسایل و مشکلات خود را حل کنند.