به گزارش خبرگزاری شین‌هوا، برخی قسمت‌های بدن نوزادان نارس از جمله سیستم تنفسی آن‌ها در زمان تولد هنوز بطور کامل تکامل نیافته‌اند. بنابراین ابتلا به دیسترس تنفسی یکی از مشخصه‌های تولد پیش از موعد است.
سندرم دیسترس تنفسی عارضه‌ای ریوی است که بین نوزادانی که هنوز ریه‌های آن‌ها به طور کامل رشد نکرده است، ایجاد می‌شود. ریه این نوزادان توانایی ندارد برای تنفس صحیح و منظم خود سورفاکتانت کافی تولید کند. سندرم دیسترس به گفته متخصصان در نوزادان پسر بیشتر از نوزادان دختر دیده می‌شود. زایمان زودرس و دیابت دوران بارداری از فاکتور های مهم برای بروز سندرم دیسترس تنفسی است.
نوزادان نارس مبتلا به دیسترس تنفسی باید تحت حمایت تنفسی قرار گیرند و برای این منظور لازم است که با استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، هوا از طریق لوله داخل دهانی به داخل نای آن‌ها ارسال شود.
اما یکی از عوارض این تنفس مصنوعی آسیب به بافت ریه است. همچنین در هوارسانی مصنوعی، هر نوزاد به داده‌های سفارشی مختلفی از جمله درصد اکسیژن تزریق شده در هوا، حجم هوا، فشار جریان، سرعت جریان و غیره نیاز دارد.
اکنون یک گروه بین‌المللی از محققان در جریان یک مطالعه جدید یک مدل ساخته شده از سیلیکون تهیه کرده‌اند که درمان هوارسانی را مطابق جریان تراکم در سیستم تنفسی کودک تنظیم می‌کند. تطابق داده‌ای که توسط این مدل ایجاد می‌شود، در واقع دستگاه تنفسی فوقانی را شبیه سازی می‌کند و بنابراین از آسیب به ریه جلوگیری کرده و فرصت‌های تکامل مناسب یک سیستم تنفسی را برای نوزاد تقویت می‌کند.
محققان همچنین با استفاده از این الگو، پدیده ناشناخته‌ای را کشف کردند که به موجب آن جریان هوای خارج شده از لوله‌ای که به دهان نوزاد وارد می‌شود، به دلیل نیروهای اصطکاک قوی به لایه سلولی که دستگاه تنفسی فوقانی (بافت اپیتلیال) را می‌پوشانند، آسیب می‌زند. محققان گفتند که این نیروها می‌توانند آسیب‌هایی را از جمله التهاب ایجاد کنند که برای نوزاد خطرناک است.