بیروت - ایرنا – در پایتخت لبنان ۸ کلیسا و ۸ مسجد متعلق به طوایف مختلف مسیحی و مسلمان وجود دارد که مرکز عبادت آنان است و از آن ها برای برگزاری مراسم عید سال نو، عروسی و عزا استفاده می کنند.

به گزارش خبرنگار ایرنا در بیروت، کلیسای ارمنیان لبنان موسوم به «مار الیاس» نزدیک میدان «دباس» قرار دارد که در سال ۱۹۵۰ میلادی ساخته شده است.

۲ کلیسای لاتینی لبنان در مرکز بیروت قرار گرفته است: یکی موسوم به «العازاریه» و دیگری «مار لوییس» یا «کبوشیه» در «باب ادریس» است که در سال ۱۸۶۴ تاسیس شده و از زیباترین کلیساهای این شهر به حساب می آید.

«امام موسی صدر» رهبر پیشین شیعیان لبنان در سال ۱۹۷۵ میلادی در این کلیسا سخنرانی کرد.

مسیحیان مارونی لبنان نیز در مرکز بیروت ۲ کلیسا دارند: یکی «مار جرجیس» در خیابان «المیر بشیر» که در سال ۱۸۹۴ ساخته شده و دیگری کلیسای «مار یوسف» در محله «القنطاری» است که در قرن ۱۹ میلادی تاسیس شد.

کلیسای رم ارتدکس موسوم به «قدیس جاورجیوس» در میدان «النجمه» شهر بیروت و نزدیک ساختمان مجلس ملی لبنان است که تاریخ تاسیس آن به سال ۱۷۷۲ میلادی برمی گردد.

یک کلیسا مربوط به طایفه مسیحی «انگلیکان» است که اقلیت انگلیسی ساکن در بیروت آن را در سال ۱۹۱۲ تاسیس کردند.

هشتمین کلیسا در مرکز بیروت کلیسای انجیلی لبنان است که در سال ۱۸۶۹ میلادی ساخته شده است.

هم چنین در مرکز این شهر ۷ باب مسجد بسیار قدیمی و یک باب مسجد تازه تاسیس وجود دارد که از بامداد تا شامگاه پذیرای مسلمانان بیروت است.

۲ باب مسجد کوچک ولی با قدمت بسیار به نام های «ابن عراق»  و «امام اوزاعی» در وسط بیروت است که سال ها پیش کار ترمیم و بازسازی آن انجام شد و اکنون به عنوان مرکز عبادت، جشن و عزا از آن ها استفاده می شود.

ابن عراق یکی از استادان خوارزمی ریاضیدان بزرگ ایرانی و امام اوزاعی از فقیهان اهل سنت منطقه شام در سده های سوم و چهارم هجری بوده اند.

سومین مسجد شهر بیروت مسجد بزرگ «العُمری» در مقابل ساختمان شهرداری بیروت است که مربوط به دوره حضور صلیبی ها در لبنان بوده و برخرابه های کلیسای «مار یوحنا المعمدان» برپا شده و بیش از ۸۲ سال است که در فهرست آثار باستانی لبنان قرار دارد.

مسجد «امیر عساف» در سده شانزدهم میلادی در زمان حکمرانی «امیر منصور عساف» حاکم ترکمن بیروت در آغاز دوره حکومت عثمانی بر لبنان تاسیس شده است.

مسجد «المنذر» در خیابان «المصارف» (بانک ها) قرار دارد و به مسجد «النوفر» (فواره) نیز معروف است، زیرا در صحن مسجد و درون حوضچه آن برای گرفتن وضو، تعدادی فواره آب وجود دارد.

این مسجد به وسیله «منذر بن سلیمان تنوخی» در سال ۱۶۳۳ میلادی ساخته شده و مهم ترین ویژگی های آن، استفاده از هنر و معماری اسلامی – ایرانی در ساخت مسجد، داشتن چهار گنبد و دیوارهایی شبیه به قلعه با ضخامت یک متر و نیز مدفن تعدادی از امیران و حاکمان لبنان است.

مسجد «ابوبکر» در انتهای خیابان «فوش» در بیروت قرار دارد که در سال ۱۹۳۲ ساخته شد.

مسجد «مجیدیه» یا «عثمانیه» در خیابان «اسکله» قرار دارد که ابتدا یک دژ دریایی بود، اما در سال ۱۸۴۴ میلادی و در زمان «سلطان عبدالحمید» از حاکمان امپراتوری عثمانی تبدیل به مسجد شد و نام سلسله عثمانی را بر آن نهادند.

هشتمین مسجد مسجد الامین در میدان شهدای بیروت قرار دارد که هزینه ساخت آن در سال ۲۰۰۳ میلادی مبلغ ۲۰ میلیون دلار برآورد شده است و گفته می شود که بزرگترین مسجد خاورمیانه از جهت حجم، ظرفیت و هزینه ساخت ، در زمان خود بوده است.

شهر بیروت به دلیل برخورداری از این ۱۶ باب مسجد و کلیسا، مرکزی دینی و منحصر به فرد در خاورمیانه برای ۱۷ طایفه مختلف مذهبی اعم از مسلمان و مسیحی است.

به جز مسجد و کلیسا، کنیسه یهودیان در محله «ابوجمیل» که در سال ۱۹۲۶ تاسیس شد، اکنون بسته و متروک مانده است. این کنیسه پس از آن که آخرین خاخام یهودی در سال ۱۹۷۵ بیروت را ترک کرد، رو به ویرانی نهاد.