کارشناسان، این آثار را که به کامیل پیسارو (Camille Pissarro) و پل سیگناس (Paul Signac) تعلق دارد، استثنائی توصیف کرده اند.
این آثار به وارثان گاستون لوی (Gaston Lévy) تاجر و مجموعه دار هنری در پاریس در سال های ۱۹۳۰، بازگردانده شده است.
لوی که به همراه خانواده اش در آپارتمانی مملو از کتاب، نقاشی و آثار هنری زندگی می کرد، با فرار به تونس از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برد، اما مجموعه اش ازبین رفت.
دو اثر از آثار مجموعه وی بعد از جنگ به فرانسه بازگردانده و در موزه اورسی (Musée d’Orsay) پاریس آویخته شد. اثر سوم که از منزل لوی به سرقت رفته بود، بعدها در مجموعه هایلدبرند گورلیت (Hildebrand Gurlitt) دلال آلمانی پیدا شد.
به گفته توماس بوید بومن (Thomas Boyd-Bowman) مدیر بخش هنر مدرن و امپرسیونیست حراجی ساتبیز، برای اولین بار است که این آثار به حراج گذاشته می شود.
روزنامه گاردین در گزارشی در این خصوص نوشت: انتظار می رود برجسته ترین این آثار که پیسارو خالق آن است، ۴ فوریه (۱۵ بهمن) به ارزش ۱۲ میلیون پوند فروخته شود. پیسارو یک نقاش امپرسیونیسم و نئوامپرسیونیسم دانمارکی – فرانسوی بود که در جزیره سنت توماس در دریای کارائیب به دنیا آمد.
دو نقاشی دیگر کار دست پل سیگناس است که یکی بین ۵ تا ۷ میلیون پوند و دیگری ۸۰۰ هزار پوند قیمت گذاری شده است.
سیگناس دوست لوی بود و از پروژه او برای نقاشی روی دیوار ۱۰۷ بندر فرانسه در جریان سفری ۱۲ ماهه به این کشور، حمایت می کرد.
تصور می شود که نازی ها حدود ۱۰۰ هزار اثر هنری را در جریان اشغال فرانسه غارت کرده باشند که از این تعداد، حدود ۶۱ هزار اثر بعد از جنگ به کشور مبدا بازگردانده شد.
تخمین زده می شود که ۲ هزار و ۱۰۰ اثر به مالکان شان که شناسایی نشده اند، تحویل داده نشده است.
پل سیگناس نیز یک نقاش فرانسوی نئوامپرسیونیسم بود که به رشد سبک پوینتیلیسم کمک کرد.
این سبک از نقاشی به معنی نقطه چین یا نقطه نقطه، از سبک های نقاشی است که در آن تصویر به وسیله گذاشتن نقطه های کوچکی از رنگ خالص به صورت مجزا ولی در کنار هم شکل می گیرد.