ابتدا «نبیه بری» رهبر جنبش شیعی اَمَل و رییس مجلس ملی لبنان - که خود و اعضای فراکسیون «پیشرفت و آزادی» وابسته به او به نخست وزیر منتخب برای تشکیل دولت جدید رای داده بودند - تاکید کرد: من و اعضای فراکسیون این جنبش در دولت مستقل و فن سالار (تکنوکرات) به ریاست حسان دیاب شرکت نمی کنیم.
وی شنبه گذشته به روزنامه ی مسیحی «الجمهوریه» چاپ بیروت گفت: با توجه به رخدادهای تازه منطقه خاورمیانه لازم است به جای کابینه فن سالار (تکنوکرات) دولت فراگیر و سیاسی یا تکنو – سیاسی، مرکب از فن سالاران و شخصیت های سیاسی، تشکیل شود.
حسان دیاب از شخصیت های اهل سنت، استاد دانشگاه آمریکایی بیروت و وزیر پیشین تربیت و آموزش عالی لبنان پایان ماه گذشته با کسب ۶۹ رای، بیشترین آرای نمایندگان مجلس ملی این کشور را به دست آورد و به عنوان «نامزد پست نخست وزیری» مامور تشکیل کابینه شد.
پس از نبیه بری، «سلیمان فرنجیه» رهبر حزب مسیحی «المَرَده» که فراکسیون «گردهمایی ملی» با ۵ نماینده در مجلس هوادار اوست و به دیاب برای تشکیل دولت رای داده، اعلام کرد: دیاب به جای یک وزارتخانه باید ۲ وزارت خانه را به این حزب اختصاص دهد و گرنه در دولت شرکت نمی کنیم.
فرنجیه دیروز (یکشنبه) به پایگاه خبری روزنامه ی «المستقبل» لبنان گفت: اگر دولت وفاق ملی تشکیل و ۲ وزارتخانه به نمایندگان جنبش اعتراضی واگذار شود، سهم ما از آن دولت، یک وزارتخانه کافی است اما اگر کابینه ۱۸ نفره با ۹ وزیر از مسیحیان باشد و از این ۹ وزیر ۸ وزیر آن از جریان مسیحی «آزاد ملی» باشد مورد پذیرش ما نیست و لازم است ۲ وزیر به المرده اختصاص یابد.
سپس نوبت به «جبران باسیل» رییس جریان آزاد ملی رسید و روزنامه ی «النهار» روز یکشنبه به نقل از او نوشت: سه وزارتخانه ی مهم خارجه، اقتصاد و نیرو (انرژی) باید به نمایندگان این جریان واگذار شود در غیر این صورت، وزیری معرفی نمی کنیم.
این در حالی است که باسیل و اعضای فراکسیون «لبنان قوی» وابسته به جریان آزاد ملی به رهبری او با ۱۹ نماینده در مجلس به حسان دیاب برای تشکیل کابینه رای مثبت داده بودند.
النهار افزود: باسیل هم چنین نسبت به انتخاب های حسان دیاب و واگذاری برخی وزارتخانه ها به برخی شخصیت ها مانند دمیانوس قطار (وزارت اقتصاد) و زیاد بارود (وزارت دادگستری) حساسیت نشان داده و خواستار صرف نظر کردن دیاب از این افراد است.
روزنامه ی «الدیار» هم در این ارتباط نوشت: نیروها و هم پیمانانی که به دیاب رای داده اند راضی به ترکیب دولت او نیستند و افزون بر رییس مجلس و شخصیت های حزبی و سیاسی پیش گفته حتی «میشل عون» رییس جمهوری لبنان هم خواستار بازگشت به طرح تشکیل دولت تکنو – سیاسی برای رویارویی با چالش های پیش رو در منطقه خاورمیانه بعد از عملیات تروریستی آمریکا در بغداد شده است.
«ولید جنبلاط» رییس حزب سوسیالیست ترقی خواه دُروزی ظرف دو روز گذشته در توییت هایی نوشت: تا چه موقع لبنان باید از رخدادهای خاورمیانه و جنگ و نزاع های منطقه ای رنج بکشد؟ تا کی باید حاکمیت با سرنوشت مردم بازی کند، بر همه چیز مسلط باشد و همه چیز را نابود کند؟
وی گفت: وقت تلف کردن و پناه بردن طبقه ی حاکم به نظریه توطئه برای اداره کشور، کافی است؛ کشوری که در سراشیبی سقوط است. جنبش اعتراضی مردم، این طبقه را در نظر، ساقط کرده اما در عمل نتوانسته بدیل یا جایگزین آن را معرفی کند. از این رو به حاکمیت فعلی که فرصت ها را یکی پس از دیگری از دست می دهد، بسنده کرده است.
هم چنین «بشاره پطرس الراعی» رهبر مسیحیان لبنان شامگاه یکشنبه از سستی و همکاری نکردن در تشکیل دولت جدید انتقاد و به دولت موقت و پیشبرد امور به ریاست «سعد حریری» حمله کرد و گفت: این دولت، لبنان را چون کشتی بدون ناخدا در وسط امواج دریا و توفان رها کرده است.
حریری به همراه خانواده، یک هفته پیش برای تعطیلات ژانویه به مدت ۱۰ روز بیروت را به مقصد پاریس پایتخت فرانسه ترک کرد.
الراعی با بیان این که هیچ مسوولی، مسوولیت خود را در بروز وضع بد موجود، نمی پذیرد به رهبران سیاسی لبنان هشدار داد که صدای مردم را بشنوند و تسلیم خواست آنان به ویژه جوانان معترض شوند قبل از آن که انقلابشان همه را نابود کند.
در وضعیتی که تشکیل کابینه به محاق رفته است، معترضان لبنانی دیروز از میدان الدوره در شرق تا میدان النجمه در غرب بیروت و نزدیک ساختمان مجلس لبنان، در اعتراض به افزایش فشارهای اقتصادی و کاهش ارزش پول ملی تظاهرات کردند.
آنان یکشنبه شب نیز در حالی که پرچم های لبنان در دست داشتند پل رینگ در مرکز بیروت را بستند و نیروهای نظامی و انتظامی کوشیدند راه را باز کنند. عده ای از جوانان معترض به برخی دفاتر شرکت مخابراتی «آلفا» در این شهر حمله کردند.
در شرایط بازگشت تشکیل دولت به نقطه ی صفر و نیز بازگشت جوانان و فقیران جامعه ی لبنان به خیابان، طلال ارسلان رهبر حزب دموکراتیک از میشل عون خواست گردهمایی در قصر بعبدا در شرق بیروت برای گفت وگوی رهبران مذهبی و سیاسی و مقام های حزبی با هدف نجات آن چه از این کشور باقی مانده برگزار کند.
به گزارش روزنامه ی الجمهوریه، وی دیروز در جمع شورای رهبری و اعضای حزبش در شهرک «خَلده» در جنوب بیروت گفت: بحران و مرحله ی سخت لبنان -که افق روشن پیش روی خود ندارد- آغاز شده و علت آن به عملکرد ۳۰ سال گذشته ی بزرگان و نیز فساد مزمن، سیاست های غلط مالی و اقتصادی، احتکار و اسراف برمی گردد.
وی تاکید کرد: این بحران با تشکیل دولت تکنو یا تکنو – سیاسی یا سیاسی به ریاست این یا آن شخصیت بزرگ، حل نمی شود زیرا ریشه ی آن «نظام سیاسی طایفه ای و سهمیه بندی قومی و مذهبی» است و ۱۰ سال است که ما این مطلب را گفته و تکرار کرده ایم.
بر اساس این نظام، نصف کرسی های مجلس از آنِ مسیحیان و نصف آن برای مسلمانان، نیمی از اعضای کابینه از مسیحیان و نیمی از آن برای مسلمانان، رییس جمهوری همیشه از مسیحیان مارونی، نخست‌وزیر از مسلمانان سنی، رییس مجلس از مسلمانان شیعه، معاون رییس مجلس از مسیحیان ارتدوکس و رییس ستاد مشترک ارتش از مسلمانان دروزی است.
در چنین شرایطی اکنون با توجه به مشکلات پیش آمده در لبنان برای تشکیل هر چه زودتر دولت برخی از کارشناسان سیاسی از آن به عنوان "صغارت بزرگسالان" نام برده اند.