اصفهان - ایرنا - جاری شدن آب در بستر رودخانه زاینده رود در روز شنبه به دنبال افزایش خروجی سد زاینده‌رود، حیات و زیبایی را در نصف‌جهان طنین انداز کرده است.

اگرچه بر اساس مشاهدات صورت گرفته، آب جاری در بستر رودخانه چندان پر فشار نیست و به دلیل خشکی کف رودخانه بخشی از آن به زمین فرو می‌رود، اما شاید همین مقدار جریان هم مرهمی باشد بر زخم و رنج زندگی جانداران بویژه پرندگان مهاجری که حق حیات دارند و بطور حتم چشم به همین قطرات آب دوخته‌اند.

آب شب گذشته به ناژوان در غرب اصفهان  رسید و به دلیل سرعت کم، حوالی ظهر امروز به حوالی سی و سه پل آمد و پیش‌بینی می‌شود تا عصر و شب به پل خواجو برسد در نهایت در کل کلانشهر اصفهان جریان یابد.

خروجی سد زاینده‌رود برای تامین بخشی از حقابه محیط زیست از بامداد چهارشنبه هفته گذشته افزایش یافت و به گفته استاندار اصفهان، آب تخصیص‌یافته برای این دوره ۲۰ میلیون مترمکعب است و آب به تالاب بین‌المللی گاوخونی هم خواهد رسید.

عباس رضایی با بیان اینکه پرندگان مهاجر، این روزها میهمان استان هستند، اظهار امیدواری کرد که به برکت وجود این جانداران و میهمان نوازی از آنها، خداوند برکات خود شامل برف و باران بیشتر را در این خطه نازل کند.

وی با بیان اشاره به مکاتبه هفته گذشته خود با رضا اردکانیان وزیر نیرو برای تامین حقابه محیط زیست اظهار داشت: آب اختصاص یافته کنونی جدای از رهاسازی آب در روزهای آینده و قبل از عید نوروز و به‌منظور دوره دوم آبیاری برای کشاورزان استان است.

رضایی با اشاره به تداوم جریان در ماه‌های بهمن و اسفند خاطرنشان کرد: رهاسازی نوبت دوم آبیاری برای کشاورزان شرق اصفهان مبتنی بر حقابه آنان طبق مصوبات انجام می‌شود.

بر اساس اعلام مسوولان شرکت آب منطقه ای اصفهان، میزان بارش‌های امسال نسبت به پارسال ۴۷ درصد و در مقایسه با متوسط بلندمدت ۳۱ درصد کمتر بوده است و نشان می دهد که باید صرفه جویی در مصرف آب را همواره در اولویت کار قرار دهیم.

زاینده‌رود به‌طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر، بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.

این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی مؤثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی کشورمان و هستی تالاب گاوخونی داشته، در دهه‌های اخیر به‌علت کمبود بارش‌ها، خشکسالی‌های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت، به یک رودخانه فصلی تبدیل و در پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.
کاهش چشمگیر منابع‌ آبی و خشکی زاینده‌رود، اکنون در صدر چالش‌های فراروی استان نظیر آلودگی هوا، ترافیک، فرونشست زمین و مسائل زیست محیطی است که به تاکید کارشناسان و مسوولان امر باید برای برون‌رفت از این معضل اساسی، برنامه‌ریزی علمی و عملی پایدار با اجرای طرح‌های تامین آب صورت گیرد.