بر اساس این گزارش، "عبدالمجید تبونه" رئیس جمهوری الجزایر گفت: از آنجایی که امنیت لیبی و روند ارسال تسلیحات به این کشور بر کشورهای همسایه آن نیز تاثیر مستقیم خواهد گذاشت، الجزیره آماده است در یک کنفرانس بین المللی سطح بالا میزبان طرف های درگیر در آن کشور باشد تا هرچه سریعتر صلحی پایدار در لیبی استقرار یابد.
وی با تاکید بر اینکه الجزایر بر وحدت ملی در لیبی و تمامیت ارضی آن کشور احترام می گذارد، ابراز امیدواری کرد که ملت لیبی با پشتیبانی سازمان ملل بتوانند یک گفت وگوی آشتی برای نیل به صلح پایدار را مدیریت کرده و صلح و امنیت را برای منطقه نیز به ارمغان آورند.
تبونه ارسال تسلیحات به لیبی از طرف هر کشوری را ناقض امنیت منطقه توصیف کرد و گفت: اعزام مزدوران خارجی به لیبی توسط برخی کشورها به همراه حضور تروریست های افراطی همچون "القاعده" و "داعش" نه تنها نمی تواند صلحی در منطقه ایجاد کند، بلکه بر وخامت اوضاع امنیتی در شمال آفریقا خواهد افزود، به همین دلیل کشورهای همسایه لیبی به هیچ وجه نمی توانند دخالت کشورهای خارجی در جنگ این کشور را تحمل کنند و در برابر آن ساکت باشند.
دومین کنفرانس صلح لیبی دیروز در حالی در برلین با توافق درباره عدم حمایت نظامی از طرف‌های درگیر لیبی پایان یافت که نیروهای ارتش ملی این کشور به فرماندهی "خلیفه حفتر" به طرابلس پایتخت حمله کردند.
این کنفرانس که دیروز در پایتخت آلمان با هدف برقراری آتش بس پایدار برای نیل به صلحی پایدارتر با حضور مقامات ارشد 12 کشور جهان برگزار شده بود و تنها با توافق بر سر عدم حمایت نظامی از طرفین درگیری در لیبی توسط کشورها پایان یافت، در اندک زمانی با حمله یک طرف دعوای قدرت به پایتخت این کشور نقض شد.
اگرچه کشورهای شرکت کننده در کنفرانس برلین بر حفظ و پایبندی به تحریم تسلیحاتی لیبی تاکید و توافق کردند تا از طرف‌های درگیر در آن کشور حمایت نظامی نکنند، اما حامیان فرمانده ارتش ملی لیبی که مورد حمایت کشورهای امارات، عربستان، مصر، روسیه، فرانسه، رژیم صهیونیستی و اردن است، ساعاتی بعد از این توافق به مواضع دولت وفاق ملی لیبی که مورد حمایت سازمان ملل است، حمله کردند.
این در حالی است که ژنرال حفتر که از بازماندگان ارتش دیکتاتور سابق "معمر قذافی" است، اولین نشست صلح لیبی که اوایل هفته گذشته در مسکو برگزار شده بود را با خروج از محل نشست بدون امضای توافق صلح به شکست کشانده بود.
شکست کنفرانس بین المللی مسکو موجب شد، اروپایی ها با انجام رایزنی هایی بخواهند بحران در لیبی را به عنوان کشوری در مجاورت خود با راه حل های خودشان حل کنند، ابتکاری که در واقع قدم آن نه صرفا از سوی آلمان بلکه توسط اتحادیه اروپا برداشته شده بود.
کشورهایی همچون آمریکا، روسیه، ترکیه، مصر، امارات، چین، فرانسه، انگلیس، الجزایر، تونس، مغرب، قطر و سازمان های منطقه ای و جهانی از جمله اتحادیه اروپا، اتحادیه آفریقا، اتحادیه عرب و سازمان ملل از جمله دعوت شدگان به کنفرانس برلین بودند که تونس و مغرب این دعوت را رد کردند، اما به رغم پافشاری یونان برای شرکت در این نشست، از این کشور دعوتی به عمل نیامد.
لیبی از سال ۲۰۱۱ میلادی در پی خیزش مردمی و حمله نظامی نیروهای ناتو با هدف برکناری قذافی حاکم وقت این کشور، تنش‌های سیاسی و درگیری‌های نظامی بسیاری را شاهد بود.
این کشور در نهایت به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. در بخش غربی با مرکزیت طرابلس دولتی موسوم به دولت وفاق ملی به ریاست " فایز السراج" بر سر کار آمده که مورد تأیید و حمایت سازمان ملل متحد است و در بخش شرقی و جنوب نیز خلیفه حفتر ژنرال بازنشسته ارتش کنترل امور را در دست گرفته است.
نتایج منفی دو نشست اول در مسکو و دوم در برلین برای برقراری آتش بس جهت نیل به صلحی پایدار در لیبی موجب شد که این بار رهبران کشورهای همسایه لیبی همچون الجزایر، ابتکار عمل را برای استقرار صلح در این کشور به دست بگیرند.