سرگئی لاوروف در ۲۱ مارس ۱۹۵۰ میلادی در مسکو به دنیا آمد، پدرش ارمنی و مادرش روسی اهل گرجستان بود. وی به زبان‌های روسی، انگلیسی، فرانسوی و سینهالی تسلط دارد، پدر و مادر سرگئی لاوروف تمام عمر خود را در تجارت خارجی مشغول بودند، لاوروف در دوران کودکی به شنیدن داستان کشورهای دیگر علاقه داشت که این علاقه در انتخاب شغل آینده وی موثر بود. لاوروف در ۱۹۷۲ میلادی از مؤسسه روابط بین‌المللی ایالت مسکو فارغ‌التحصیل شد. لاوروف با ماریا لاورُوا ازدواج و دارای یک فرزند دختر به نام کاترین است که توانست، وارد دانشگاه کلمبیا شود.
درباره زندگی شخصی و خصوصیات اخلاقی وی در منابع این طور آمده است که؛ لاوروف شاعری گیتاریست است که به ماهیگیری علاقه دارد و ورزشکاری قایقران است. اطلاعات و عکس های شخصی لاوروف بسیار اندک است. به طوری که حتی با مراجعه به رسانه های روس نمی توان چنین مطالبی را به آسانی به دست آورد.
وزیر امورخارجه روسیه ویژگی های خاصی دارد. مردی پراگماتیست که به همه چیز شک می کند و همواره در جستجوی جزئیات دقیق هر مساله ای است. از وی به عنوان شخصی سرسخت که به باورهای خود پایدار است، یاد می شود. وی هنگامی که قوانین بازی برایش واضح و شفاف نیست با تغییر مولفه ها تلاش می کند، نقشه دیگران را در بازی، نقش بر آب کند.
بوبو لو کارشناس امور روسیه در چاتم هاوس لندن در ۲۰۰۷ میلادی لاوروف را چنین توصیف کرد: در هنگام تصمیم گیری شخصیتی است قابل اطمینان و ایده آل. با این همه لاوروف به ویژه در برخورد با روزنامه نگاران به خوبی می داند که در مواقع لزوم چگونه از پاسخ گویی طفره برود. برای مثال وقتی که نمی خواهد به آنها پاسخی بدهد، وانمود می کند که در حال صبحت با تلفن همراه خود است.
چهره جدی، مشخصه جداناشدنی از صورت لاوروف است که تا اندازه ای وی را به آنتونی کوین، هنرپیشه آمریکایی مکزیکی تبار شبیه می کند. حتی هنگامی که تیم مورد علاقه اش سپارتاک مسکو به تیم رقیب گل می زند، لبخندی که هنوز بر لبانش ننشسته به سرعت محو می شود.
پیشینه سیاسی و اجرایی لاوروف
گفتنی است، لاوروف پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه به عنوان یک دیپلمات شوروی به سریلانکا رفت و مشغول به کار شد و تا ۱۹۷۶ میلادی در آنجا بود. وی در آن سال به مسکو بازگشت و در بخش سازمان‌های بین‌المللی وزارت امور خارجه شوروی فعالیت خود را آغاز کرد.
لاوروف در ۱۹۸۱ میلادی به‌عنوان مشاور ارشد مأموریت اتحاد جماهیر شوروی به سازمان ملل متحد رفت و تا ۱۹۸۸ میلادی در همان مسوولیت باقی ماند. وی همچنین از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ میلادی دیپلمات شوروی و سفیر روسیه در سازمان ملل متحد بود.
لاوروف در دسامبر ۱۹۹۵، ژوئن ۱۹۹۷، ژوئیه ۱۹۹۸، اکتبر ۱۹۹۹، دسامبر ۲۰۰۰، آوریل ۲۰۰۲ و ژوئن ۲۰۰۳ میلادی رییس شورای امنیت سازمان ملل بوده‌است.
لاوروف در ۹ سال کار در شورای امنیت ملل متحد به صورت مفصل با همه مسایل عمده بین المللی آشنا شد و در جلسات درباره منازعات در یوگوسلاوی، عراق، شرق نزدیک، افغانستان، مبارزه با تروریسم و مبارزه با گسترش سلاح کشتار جمعی شرکت می کرد. وی در مارس ۲۰۰۴ میلادی به وسیله ولادیمیر پوتین به عنوان وزیر امور خارجه روسیه منصوب شد.
لاوروف در مقام صدارت وزارت امور خارجه
سرگئی لاوروف در مقام وزارت امور خارجه، سیاست چندبعدی را پیش می برد و در جلسات سازمان ملل متحد، شورای اروپایی، سازمان امنیت و همکاری در اروپا، جامعه دول مستقل، سازمان همکاری شانگهای، سازمان قرارداد امنیت دسته جمعی، شورای روسیه – ناتو، سازمان کنفرانس اسلامی و دیگر سازمان های بین المللی شرکت می کرد.
پایه اساسی فعالیت او را تلاش جهت حل منازعات در گرجستان و مولدووا، ایجاد سیستم حقوقی مبارزه با تروریسم بین المللی، حل منازعات ارضی روسیه، مقابله با پلان های امریکا درباره استقرار عناصر سیستم مدافعه راکتی در اروپا و دادن استقلال به منطقه کوسووای صربستان تشکیل می دهد.
لاوروف در می ۲۰۰۶ میلادی در ترکیب قرارگاه فدرالی کمیته ملی ضد تروریستی روسیه قرار گرفت و برای مدت ۶ ماه به مقام رییس کمیته وزرای شورای اروپایی تعیین شد. کابینه میخائیل اِفیموویچ فرادکوف در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۷ میلادی استعفا داد و لاوروف به طور موقتی به عنوان مقام کفیل وزارت امور خارجه ایفای وظیفه کرد. بعدتر در همان ماه لاوروف دوباره به عنوان وزیر امورخارجه در کابینه ویکتور زوبکوف تعیین شد. بعد از آغاز فعالیت دیمیتری میدویدیف در مقام ریاست جمهوری، سرگئی لاوروف بازهم در کابینه صدراعظم ولادیمیر پوتین در مقام وزارت امورخارجه انتخاب شد.
لاوروف و ایران
بررسی مواضع لاوروف در برابر ایران به خصوص در ماه های اخیر شاید از مهم ترین نقاط برجسته سیاسی این سیاستمدار ۷۰ ساله روسی باشد. سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه در کنفرانس گفت‌وگوهای مدیترانه‌ای در ایتالیا، آمریکا را متهم کرد که با سیاست‌های خود سبب فشارهای اقتصادی به دولت و ملت ایران شده است و در این ارتباط تاکید کرد: این مشکلات را آمریکا بوجود آورده است زیرا که آمریکایی‌ها به طورغیرقانونی تحریم‌هایی را علیه این کشور اعلام کرده‌اند، از توافق هسته‌ای با ایران خارج شده‌اند و همه طرفین از جمله ایران را مجبور به اجرای آن می‌کنند. من حتی نمی‌دانم چگونه این موضوع را توصیف کنم، این یک نوع پوچی و یک رویکرد کاملا سورئالیستی است. آنها همه را از اجرای قطعنامه شورای امنیت، که خودشان آن را بی‌اعتبار اعلام کرده‌اند، منع می‌کنند. اگر برنامه آمریکا ایجاد خفقان اقتصادی و تحریک نارضایتی مردم در ایران است، ما همین طرح را در مورد ونزوئلا مشاهده می‌کنیم.
لاوروف همچنین ترور و شهادت سردار قاسم سلیمانی را محکوم و تأکید کرد ترور فرمانده شهید نیروی قدس سپاه پاسداران ایران تخطی آمریکا از همه مرزهای قانونی و انسانی بود. وی افزود: بزک کردن اقدامات غیرقانونی واشنگتن در ترور قاسم سلیمانی که به‌عنوان نماینده رسمی ایران در سفری رسمی به کشور همسایه، عراق رفته بود، تخطی از همه چارچوب‌های قانونی و انسانی بین‌المللی است. روسیه از ایران و آمریکا تقاضا دارد، مشکلاتشان را با گفت وگو رفع کنند. اگر آمریکا و ایران تمایل به گفت وگو داشته باشند، مسکو آمادگی دارد به تهران و واشنگتن برای آغاز گفت وگو کمک کند. ما از آمریکا و ایران می‌خواهیم تا خط مشی خویشتنداری را در پیش بگیرند و مشکلاتشان را با گفت وگو رفع کنند.