هر لحظه باید منتظر انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال باشیم. با منتفی شدن حضور سرمربی خارجی تمام احتمالات پیرامون علی دایی و امیر قلعهنویی است؛ با این تفاوت که این بار سرمربی کنونی سپاهان از شانس بیشتری برای سرمربیگری تیم ملی ایران برخوردار است.
مهمترین سوال پیش رو این است که در صورت انتخاب قلعهنویی به عنوان سرمربی تیم ملی، او از سمت سرمربیگری سپاهان کنار خواهد رفت یا خیر؟ پرسشی بسیار حیاتی که پاسخش میتواند در آینده فوتبال ما تاثیر مستقیم داشته باشد.
اگر قلعهنویی از هدایت سپاهان کنار برود و سرمربی تیم ملی شود اتفاقی رخ داده که به طور طبیعی باید در این شرایط عملی میشده است. او پیش از این نیز وقتی سرمربی استقلال بود به یکباره هدایت تیم ملی را قبول کرد. اما اگر شرایط دوم به وجود بیاید، یعنی شرایطی که باشگاه سپاهان هم به دنبال اجرایی کردنش است، اوضاع متفاوت خواهد بود.
در درجه اول این حرکت در دنیای فوتبال تقریبا منسوخ شده و در کمتر کشوری شاهد به وقوع پیوستن آن هستیم. شاید تنها کشور ازبکستان باشد که بعد از برکناری هکتور کوپر، وادیم آبراموف را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی معرفی کرد. کسی که همزمان هدایت بنیادکار را هم بر عهده دارد. اما در جایی دیگر چنین مسالهای وجود ندارد. در این یکی ۲ سال اخیر و در قاره کهن شاهد این بودهایم که یک نفر همزمان سرمربی تیم بزرگسالان و امید یک کشور باشد اما اینکه همزمان سرمربی یک باشگاه و تیم ملی باشد؛ خیر. مثال در این باره هاجیمه موریاسو در تیم ملی ژاپن و فلیکس سانچز در تیم ملی قطر است.
تیم ملی ایران در شرایط بحرانی قرار دارد و برای صعود به دور نهایی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر نیازمند تمرکز ۱۰۰ درصدی است. از طرفی سپاهان نیز نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا خواهد بود و این تیم نیز باید در چند جبهه پیکار داشته باشد. تجزیه قوای قلعهنویی به ضرر هر ۲ طرف خواهد بود. تفکر اشتباهی که وجود دارد این است که ۲ بازی تیم ملی در فروردینماه آسان است اما باید توجه داشت در همین مسابقات آسان نیز درسهای زیادی برای یاد گرفتن وجود دارد. زیر نظر گرفتن بازیکنان در لیگهای داخلی و خارجی، آنالیز رقبا و ... مسائلی است که نیازمند حضور مداوم کادر فنی است.
نکته دیگری که شاید خیلیها از آن غافل هستند این است که با حضور همزمان قلعهنویی در تیم ملی ایران و باشگاه سپاهان چقدر به التهابات و تردیدهای موجود در حاشیه فوتبال کشورمان اضافه خواهد شد. در چند وقت اخیر درگیریهای فراوانی بین هواداران، بازیکنان و مدیران باشگاههای پرطرفدار فوتبال ایران وجود داشته است. جایی که به طور مستقیم و غیر مستقیم طرفین، یکدیگر را به جانبداری و حمایت از سوی فدراسیون، وزارت ورزش و ... متهم میکنند. حال تصور کنید قلعهنویی به عنوان سرمربی سپاهان در فدراسیون نیز حضور داشته باشد و سرمربی تیم ملی باشد؛ تا چه میزان اتهامات در این زمینه رشد خواهد داشت و فوتبال کشورمان تا چه اندازه دچار حاشیههای بیشتر میشود.
حال باید دید فدراسیوننشینان، مدیران باشگاه سپاهان و شخص امیر قلعهنویی چه تصمیمی در این باره اتخاذ خواهند کرد.