بس که در زمین، غربت خود را با آسمان تقسیم کرد، نامش، نامی شد که تکرارش، آسمان را به گریه انداخت، اگرچه زمین تاب کشیدن این همه عظمت را نداشت، آسمان به روی وجود آسمانی اش آغوش گشود.
مادرانگی ات حدیث بی پایانی است که تا ابد هیچ غربتی را بی مِهر و بی نوازش رها نمی کند، آنقدر خورشید بودی که ساحت مقدس باغچه ها در خانه ات، در همسایگی‌ات فردوس بودند و پرتو آفتاب هر لحظه به دیوارهای خانه ات پناهنده می‌شد.
خاندان پر فضیلت تو که همه فرزندان عشق بودند، مثل ابرهای سخاوت از دریای دامنت آغاز شدند و در آسمان جهان چهره نما گشتند.
نسل پس از تو، سرشار از خلق و خوی شریف تو بود، صفات بی نهایتت را در تک تک چهره های دودمانت به جا گذاشتی، تا زمین دلتنگ آیین تو نباشد. با تو جهان به ملکوت نزدیک تر بود.
از همان روز که ای بانو! سفر کردی، بدنبال غروب غمگین نبودنت، اشک در پلک به خون خفته اسلام خشکید و غمت هیزم دل ها شد.
۲ دهه در سوگ
کردستانی ها هم مانند همه دوستدارانت دو دهه فاطمیه ات را به سوگ نشستند، گاهی در سوگ خودت و گاه برای محسن‌ات عزادار شدند.
دیشب همه حسینیه ها تنها نام تو را فریاد می زد، همه می‌دانستند نام فاطمه (س) را که به زبان بیاوری باید از دنیا ببری و روانه عرش شوی.
اینجا اهل سنت برایت فاطمیه ای از جنس عشق می‌گیرند، نامت برایشان تداعی رسول مهربانی هاست.
۲ سال قبل اولین وقف فاطمی را یک بانه ای به نامت هدیه کرد، «عبدالله زینتی» واقف کردستانی اولین وقف فاطمی را با نیت مسجد حضرت فاطمه زهرا (س) وقف کرد.
او خانه خودش را که ۱۵۰ متر مربع بود برای کمک به هزینه های مسجد حضرت فاطمه زهرا(س) این شهرستان وقف کرد.
زنان سریش آباد و بیجار هم در ایام شهادتت نذر سمنو می کنند، آنها می‌گویند: سمنو ندری است که شما برای سلامت حسنین(ع) کرده بودی.
صبح امروز حلیم هم پخش کردند، اینجا فاطمیه را عاشورایی برگزار می‌کنند، دسته های عزادارا به خیابان‌ها آمدند، در عزایت بر سر و سینه زدند، آخر شما دختر اشرف اولاد آدم هستی.
بردن نامت ادب و آدابی می خواهد، فاطمیون امسال برای مدافع حرم دخترت هم سوگوارند، می دانستند چه اندازه به خاندان پدر مهربانت، ارادات داشت، نامش در میان تمام نوحه هایی که برایت به مرثیه می‌آمد نمود داشت، از سردار دل‌ها (شهید سرافراز حاج قاسم سلیمانی) که جمعه همین هفته چهارمین هفته نبودنش در زمین فرا می‌رسد.
شخصیتی برای همه مذاهب اسلامی
نماینده ولی فقیه در کردستان می گوید: حضرت زهرا (س) ویژگی‌های خاصی دارد و این شخصیت میان همه مذاهب اسلامی، مشترک است.
آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی به وجه مشترک شیعه و سنی در قبول روایات پیامبر اکرم (ص) درباره حضرت زهرا(س) اشاره کرد و اظهار داشت: پیامبر اعظم (ص) از دختر خود به عنوان «سیده نساء العالمین» یا «سیده نساء اهل الجنه» یاد کرده‌اند، یعنی فاطمه زهرا (س) سرور زنان جهان و سرور زنان بهشت است و این ویژگی بسیار مهم است.
وی گفت: ولی سخن مهمتر این است که پیامبر (ص) از دختر خود به عنوان «بضعه منی» یعنی «از وجود من» یاد می کنند و برای این که بگویند این موضوع فقط به مساله فرزندی ارتباط ندارد، به صورت عملی جایگاه فاطمه (س) را نشان می‌دهند.
آیت الله حسینی شاهرودی همچنین به روایت های «فداها ابوها» و «ام ابیها» اشاره کرد و افزود: مادر پدرش در ظاهر یعنی کار پدر را همچون مادر انجام می دهد و دلسوز پدر است ولی بحث دیگر این است که وجود و نور پیامبر (س) از طریق فاطمه (س) انتقال پیدا می کند و بر همین اساس روایت نبوی «حسین منی و انا من حسین» از همین جهت است، یا روایتی که رسول اکرم (ص) درباره امام رضا (ع) فرمود که «به زودی پاره ای از وجود من در خراسان دفن می شود و هر کسی که او را زیارت کند، مرا زیارت کرده است» و به همین ترتیب تا زمانی که به حضرت مهدی (عج) می رسد و پیامبر (ص) می فرماید «نام او نام من است» و در حقیقت وجود پیامبر (ص) از طریق زهرا (س) انتقال پیدا می‌کند.
طاهره مطهره
حضرت فاطمه (س) در بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت در مکه دیده به جهان گشودند. پس از آشکار شدن دعوت پیامبر (ص)، ایشان در برخی موارد شاهد خشونت‌های مشرکان علیه پدرش بودند، علاوه بر این، سه سال از دوران کودکی فاطمه، در شعب ابی طالب و تحت فشارهای اقتصادی و اجتماعی مشرکان علیه بنی‌هاشم و پیروان پیامبر اسلام (ص) گذشت.
آن حضرت در کودکی، مادر خود خدیجه و عمو و حامی مهم پدرش، ابوطالب را از دست داد. تصمیم قریش برای قتل پیامبر (ص)، خروج شبانه پیامبر از مکه و هجرت به مدینه و سرانجام هجرت فاطمه به مدینه همراه با حضرت علی (ع) و برخی زنان، مهم‌ترین رخدادهای کودکی حضرت زهرا (س) بوده است.
حضرت زهرا (س) بعد از وفات پیامبر (ص) در دفاع از ولایت سکوت نکردند و ۷۵ روز و به روایتی ۹۵ روز بعد از وفات رسول خدا (ص) به شهادت رسیدند، بر این اساس تاریخ شهادت آن حضرت ۱۳ جمادی الاول سال ۱۱ هجری یا سوم جمادی الثانی همان سال است.